ผู้ชายคนนี้...ที่อยากกอดตลอดไป

กิ่งสน

คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ที่ชีวิตของคนที่ขาดพ่ออย่างเรา  จะรู้สึกคว้างๆในวันที่เรียกว่า 'วันพ่อ'

ตั้งแต่จำความได้ ... เราเห็นรูปของผู้ชายคนหนึ่งใส่กรอบตั้งอยู่ที่บ้าน
ทุกคนบอกกับเราว่า ผู้ชายคนนั้นเป็นคนที่เราต้องเรียกว่า'พ่อ'......

มันน่าเศร้ารึเปล่าล่ะ เราไม่เคยมีความทรงจำเกี่ยวกับพ่อ นอกเหนือไปจากรูปถ่ายเพียงไม่กี่ใบ และเรื่องราวที่คนในบ้านเล่าให้ฟัง

ไม่เคยรู้ ไม่เคยสัมผัส ว่าความอบอุ่นจากอ้อมกอดของคนที่เรียกว่า'พ่อ' มันอุ่น และสุขแค่ไหน

ตอนเป็นเด็ก เคยนึกโกรธ และน้อยใจที่พ่อด่วนทิ้งเราไปตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ ความคิดตามประสาเด็ก ไม่รู้หรอกว่าเรื่องราวเป็นยังงัย รู้แค่นึกโกรธที่ด่วนทิ้งเราไป....ทั้งที่จริง สิ่งที่มาพรากผู้ชายคนนั้นไปจากเรา มันเป็นสิ่งที่นอกเหนือการควบคุม....ความตาย คือสิ่งที่พรากผู้ชายคนนั้นไปจากเรา...ถ้าพ่อเลือกได้ พ่อก็คงอยากอยู่กับเราทุกๆวันเหมือนกันนั่นแหละ T_T

ไม่แปลกเลยใช่ไหม .... ที่บรรยากาศวันพ่อ จะทำให้เราเศร้าได้ขนาดนี้...
สุข เศร้า เหงา คิดถึง.....