หิ่งห้อย

กิ่งมะยม

อันความจริงที่เราควร....ทําใจ.... 
ทําอะไรมันก็เปรีบยดั่ง...ไม่มีความหมาย.. 
เทียบกับ..เขา..เทียบกับ..เรา..แล้วหมดแรง 
เราก็แค่...แสงหิ่งห้อย...ไม่คิดเปรียบเทียบ..แสงจัทร์.. 
ก็แค่แสงริบหรี่ของหิ่งห้อย 
ไม่ใช่แสงแจ่มจรัสบนท้องฟ้า 
หิ่งห้อยส่องแสงแค่ชั่วครา 
แต่แสงจันทร์นั้นมีอยู่ตลอดไป 
หิ่งห้อยตัวน้อยคิดน้อยใจ 
คิดน้อยใจในวาสนาของหิ่งห้อย 
ทําไมหนอ..ทําไมไม่เกิดเป็นดวงจันทร์ 
จะได้ส่องแสงแรงกล้าเย้ยฟ้าดิน 
แล้ว...วันนี้...หิ่งห้อยตัวนี้ก้คิดได้ 
คิด..คิด..ไปมันไม่มีค่าไม่มีความหมาย 
คิดเป็นห่วง..คิดห่วงใย..แล้วก็ได้แต่คิดในใจ 
ก็เมื่อดวงดารานั้นมีจันทร์คอยดูแล 
แล้ววันนี้แสงหิ่งห้อยก็ริบหร่ 
คล้ายเหมือนมีแรงใจเพิ่มในความฝัน 
เมื่อมี..เธอ..มาอยู่เป็นเพื่อนมาอยู่เคียงข้างกัน 
แต่ความฝันก้สุขได้..แค่ชั่วคราว.. 
หิ่งห้อยตื่นขึ้นมาเผชิญกับความจริง 
ความจริงอันโหดร้ายที่น่าเศร้า 
ว่าทําไม..หนอดวงดาราไม่อยู่เคียงข้างเรา 
แล้วทําไมดวงดาราต้องอยู่คู่ดวงจันทร์..บนฟ้าไกล.. 
คืนนี้หิ่งห้อยนั่งมองดวงดารา 
นั่งดูจันทร์บนฟ้านั้นอวดแสง 
หิ่งห้อยตัวน้อบก็คิดจะเทียบแรง 
......แต่ยังไง........... 
...แสงหิ่งห้อยตัวนี้..หรือ..จะบังอาจอวดแสงแข่งดวงจันทร์