2 ธันวาคม 2546 11:23 น.
กิ่งมะยม
อันความจริงที่เราควร....ทําใจ....
ทําอะไรมันก็เปรีบยดั่ง...ไม่มีความหมาย..
เทียบกับ..เขา..เทียบกับ..เรา..แล้วหมดแรง
เราก็แค่...แสงหิ่งห้อย...ไม่คิดเปรียบเทียบ..แสงจัทร์..
ก็แค่แสงริบหรี่ของหิ่งห้อย
ไม่ใช่แสงแจ่มจรัสบนท้องฟ้า
หิ่งห้อยส่องแสงแค่ชั่วครา
แต่แสงจันทร์นั้นมีอยู่ตลอดไป
หิ่งห้อยตัวน้อยคิดน้อยใจ
คิดน้อยใจในวาสนาของหิ่งห้อย
ทําไมหนอ..ทําไมไม่เกิดเป็นดวงจันทร์
จะได้ส่องแสงแรงกล้าเย้ยฟ้าดิน
แล้ว...วันนี้...หิ่งห้อยตัวนี้ก้คิดได้
คิด..คิด..ไปมันไม่มีค่าไม่มีความหมาย
คิดเป็นห่วง..คิดห่วงใย..แล้วก็ได้แต่คิดในใจ
ก็เมื่อดวงดารานั้นมีจันทร์คอยดูแล
แล้ววันนี้แสงหิ่งห้อยก็ริบหร่
คล้ายเหมือนมีแรงใจเพิ่มในความฝัน
เมื่อมี..เธอ..มาอยู่เป็นเพื่อนมาอยู่เคียงข้างกัน
แต่ความฝันก้สุขได้..แค่ชั่วคราว..
หิ่งห้อยตื่นขึ้นมาเผชิญกับความจริง
ความจริงอันโหดร้ายที่น่าเศร้า
ว่าทําไม..หนอดวงดาราไม่อยู่เคียงข้างเรา
แล้วทําไมดวงดาราต้องอยู่คู่ดวงจันทร์..บนฟ้าไกล..
คืนนี้หิ่งห้อยนั่งมองดวงดารา
นั่งดูจันทร์บนฟ้านั้นอวดแสง
หิ่งห้อยตัวน้อบก็คิดจะเทียบแรง
......แต่ยังไง...........
...แสงหิ่งห้อยตัวนี้..หรือ..จะบังอาจอวดแสงแข่งดวงจันทร์
29 พฤศจิกายน 2545 18:53 น.
กิ่งมะยม
เมื่อเช้าฝนตกหนัก
ผ้าก็ยังไม่ได้ซัก..ตากไม่ได้
เธอละเป็นอย่างไร
สบายดีไหมยามไกลตา
ที่นั้นฝนตกหรือเปล่า
อากาศคงหนาว..อย่าลืมห่มผ้าหนาๆ
ฉันยังห่วงเธอทุกเวลา
และอยากรู้ว่าเธอ..สบายดี
หน้าส่วนตัว
1013
