29 มกราคม 2553 10:46 น.
กิตติเวทย์
ตะวัน งามยามรุ่งเช้า นวลตา
ฉาย ส่องปวงสัตตา ดื่มได้
ตะวัน พราวผ่องนภา งามเด่น
ฉาย สว่างไกลไกล้ มิเว้นดงแดน
ตะวัน โชติมิลดกล้า ยืนยง
ฉาย เด่นสานเผ่าพงษ์ รวิไว้
ตะวัน เอยเจตน์จำนง งามเด่น
ฉาย ทั่วสกลไซร้ เพื่อผู้คอยรอ
ตะวัน นุชนามหนึ่งนั้น กวีสาว
ฉาย เฉิดกลอนแพรวพราว เยี่ยมแท้
ตะวัน งามเด่นสกาว ใจพี่
ฉาย ส่องจรัสแล้ เปี่ยมด้วยมธุรา
28 มกราคม 2553 16:50 น.
กิตติเวทย์
คม มีดกรีดก่อให้ ทรมาน์
ดาบ หนึ่งอาจถึงครา ชีพสิ้น
นารี เก่งอักขรา กลอนบท
คม กริบแทบแดดิ้น เมื่อลิ้มกวีนาง
ดาบ ฟันกายเจ็บซ้ำ ยาหาย
นารี ช่างคมคาย ยิ่งล้ำ
คม บางทิ่มใจชาย ยามเห็น เลอนา
ดาบ ดั่งแทงฟันย้ำ หนุ่มผู้หลงปอง
นารี งามเด่นแท้ กานดา
คม ขำงามนัยน์ตา อีกคิ้ว
ดาบ เธอปักอุรา ชายหนุ่ม
นารี พร่างพราวพลิ้ว จึ่งได้รจนา
26 มกราคม 2553 08:24 น.
กิตติเวทย์
เพียงยลอักษรเจ้า ในกลอน
อกพี่ดังถูกศร ทิ่มไห้
ทุกวันมิลดทอน ปองอ่าน
จิตพี่วนเวียนใกล้ แต่เนื้อความกลอน
กลอนโศกขมขื่นแท้ ทรามวัย
เพียงอ่านทำหัวใจ ร่ำร้อง
เหมือนกลอนบ่งความใน ใจเจ็บ
จึงแต่งแสดงก้อง ว่าเจ้าร้าวราน
เจ็บหนักขนาดนั้น เชียวหรือ
กลอนร่ำเสียงฮือฮือ สื่อได้
เพียงยลบทกลอนถือ จับจิต เจ็บนา
ใจพี่ถึงครวญไห้ เพราะเข้าใจนาง
25 มกราคม 2553 10:24 น.
กิตติเวทย์
เสียงนกในกรงทองร้องเจื้อยแจ้ว
ได้ฟังแล้วแย้มยิ้มปริ่มสุขสันต์
ได้เลี้ยงนกได้ให้อาหารมัน
แกคงสุขเหมือนฉันใช่ไหมเอย
เจ้านกน้อยเอื้อนเอ่ยเจื้อยเสนาะ
ฟังไพเราะนุ่มนวลชวนเฉลย
มันชอบอยู่กรงทองที่คุ้นเคย
หรือมันเอ่ยเอื้อนบอก "อยากออกจัง"
25 มกราคม 2553 08:15 น.
กิตติเวทย์
หาก พี่เอ่ยถ้อยคำมาย้ำเจ้า
บอก ว่าเฝ้าห่วงหาอาวรณ์ถึง
ว่า หัวใจใฝ่จำแต่รำพึง
คิด ครุ่นซึ้งมิขาดเป็นทาสใจ
ถึง อยู่ไกลแสนไกลในฟ้ากว้าง
จะ รู้บ้างหรือไม่ใครหวั่นไหว
ซึ้ง คำพี่คิดตอบมอบความนัย
ไหม จอมใจเจ้าก็เป็นเช่นพี่ยา
หน้าส่วนตัว
2060
