22 สิงหาคม 2552 16:15 น.
กิตติเวทย์
ตอนยังเด็กดูละครก่อนนอนหลับ
ผู้ร้ายกับพระเอกเสกมนต์ขลัง
ต่อยเตะถีบแย่งหญิงยิงปังปัง
ฉันนอนนั่งดูละครก่อนหลับไป
เมื่อเติบใหญ่ใยละครก่อนนอนเปลี่ยน
กลายเป็นเพี้ยนเวียนวนจนสงสัย
นางเอกตบนางร้ายต่อยกันบ่อยไป
เจ้าผู้ชายคนนั้นฉันต้องได้
แค่ละครเปลี่ยนไปใช่ไหมนั่น
หรือร่วมกันสังคมเราก็เข้าข่าย
ชายแย่งหญิงเปลี่ยนเป็นหญิงแย่งชาย
มิตรสหายมองอย่างไรในประเด็น
20 สิงหาคม 2552 12:29 น.
กิตติเวทย์
ฝากความรักความห่วงใยไว้กับฟ้า
ฝากดวงดาวด้วยดวงตาเป็นฟ้าใส
ฝากรอยจูบไว้กับเดือนคอยเคลื่อนไป
ฝากอ้อมกอดจากใจไปให้เธอ
โอ้ฟ้าจ๋าพาเดือนดาวที่พราวแสง
อย่าอ่อนแรงอย่ารอรั้งอย่าพรั้งเผลอ
นำความรักความห่วงใจใฝ่ละเมอ
ไปบอกเธอว่าชายหนึ่งซึ้งห่วงใย
ยามเธอมองท้องฟ้าด้วยตาแจ่ม
ยามเดือนแรมมองดาวที่พราวใส
ยามเธอมองดวงเดือนที่เคลื่อนไป
ฝากดลใจให้เธอเพ้อรำพึง
ให้เธอเพ้อถึงฉันปันความรัก
ให้ประจักษ์รักของฉันที่ฝันถึง
ให้เธอรู้สิ่งที่ฉันนั้นตราตรึง
ให้เธอซึ้ง "คิดถึงมาก" ที่ฝากมา
19 สิงหาคม 2552 13:02 น.
กิตติเวทย์
รัก..........มากมายให้น้องทั้งห้องจิต
จริง.........ความคิดเป็นหนึ่งแน่ไม่แปรผัน
นะ..........นะนะที่รักมารักกัน
เธอ.........กับฉันเคียงคู่กันสร้างฝันงาม
นะ...........ยอดรักภักดีนะจะได้ไหม
เธอ..........มีใครหรือยังหนออยากขอถาม
ละ............ทิ้งเขาได้ไหมแม่นงราม
จ๊ะ............ที่รักแล้วมาดามใจพี่ยา
รัก...........เธอยิ่งกว่าใครในโลกกว้าง
ฉัน..........อ้างว้างดวงใจจึงใฝ่หา
บ้างไหม...เธอรักฉันปันเมตตา
เอย.........กานดาขอร้องมองฉันที