24 ธันวาคม 2551 21:23 น.
กิตติเวทย์
หากวันนี้พบเจอเธอตรงหน้า
ฉันยังอยากรู้ว่าเธออยู่ไหน
อาจทักทายเหมือนว่าเราห่างไกล
ให้บางคนเข้าใจว่าเย็นชา
ฉันไม่อาจทำตามความรู้สึก
ที่ว้าวุ่นอยู่ลึกลึกเพราะห่วงหา
แอบน้อยใจไปบ้างบางเวลา
จึงหลบหน้าหนีห่างอย่างฝืนใจ
เพื่อนคนหนึ่งแต่งให้มาแบบนี้
หากวันนี้พบเจอเธอตรงหน้า
ฉันจะบอกเธอว่าฉันอยู่ไหน
จะบอกว่าอยู่แคว้นหรือแดนใด
จะบอกด้วยว่าใจใฝ่ถึงเธอ
ไฉนเล่าเจ้าจึงฝืนความรู้สึก
ที่ว้าวุ่นอยู่ลึกลึกรู้สึกเสมอ
จะหลบหน้าไปไหนใจอยากเจอ
หรือจะให้เป็นเพียงเพ้อละเมอไปฯ
เราเลยตอบไปแบบนี้
24 ธันวาคม 2551 21:13 น.
กิตติเวทย์
ส่งปีเก่ารับปีใหม่ให้ครุ่นคิด
สลับจิตไปมาหาเหตุผล
ส่งอะไรรับอะไรในกมล
ฝากทุกคนให้ช่วยคิดจิตใฝ่ปอง
ส่งปีเก่าคือความเก่าที่เศร้าจิต
ผิดลิขิตแห่งธรรมนำให้หมอง
รับปีใหม่ใฝ่ดีมีธรรมครอง
ไทยทั้งผองตรองดูบ้างอย่าวางใจ
ถ้าส่งแค่วันเดือนปีที่เก่าเก่า
แล้วรับเอาวันเดือนปีที่ว่าใหม่
เพียงแค่นี้สิ่งควรได้คืออะไร
หรือฝันใฝ่แค่ปาร์ตี้มีร้องรำ
จึงฝากมาให้ได้คิดจิตตรองตรึก
ให้ลองนึกและศึกษาไม่น่าขำ
บรรพชนสืบสานมาพาให้ทำ
คงลึกล้ำมากกว่านี้พี่น้องไทยฯ
18 ธันวาคม 2551 15:13 น.
กิตติเวทย์
รัฐบาลอภิสิทธิ์แท้ จริงหรือ
บางว่าสุเทพคือ ที่แท้
บางบอกชวนมีชื่อ คุมอีก ทีนา
บางว่าเนวินแล้ ก็สร้างกลไก
ฝากกำลังส่งให้ ละกัน
ขอนายกทำงาน สละแท้
ใครดีตบรางวัน มอบเถิด
ใครชั่วก็ตอบแก้ อย่าไว้หน้ามัน
อย่าเห็นเป็นพวกพ้อง ของตน
ใครผิดจับทุกคน ไป่เว้น
หากทำชอบใจชน ไปโลด นาเฮย
รมต จงเลือกเฟ้น พวกผู้ทำงาน
18 ธันวาคม 2551 12:20 น.
กิตติเวทย์
สองตายายใช่หมายว่าสามสี่
อยู่กันมาหลายปีมีสุขสันต์
เพียงสองคนครองสุขทุกข์ร่วมกัน
ส่วนลูกหลานหญิงชายหายลับเลือน
ตากับยายนิยมอารมณ์ขัน
จึงอยู่กันหรรษาประสาเพื่อน
หยอกกันนิดล้อหน่อยคอยย้ำเตือน
ออดอ้อนเอื้อนมีบ้างบางเวลา
วันหนึ่งยายมุ่งหมาย Surprise ตา
แต่งกายาทูพีซจิตหรูหรา
หวังปลุกจิตหดหู่ของเพื่อนยา
ให้ฟื้นมาสดชื่นระรื่นใจ
แต่ตากลับsurpriseยายแทบหงายหลัง
เพราะตานั่งเฉยนิ่งไม่ติงไหว
ยายจึงเปลี่ยนแนวคิดในทันใด
กลับมาใหม่วันพีซสั้นนิดเดียว
ยายวาดหวังเอาไว้ให้ตามอง
หวังตาจ้องด้วยจิตคิดเกาะเกี่ยว
แต่ตายังเย็นชาน่าหยิกเชียว
ยายจึงกลับมาอีกเที่ยวเดินเฉี่ยวตา
ยายออกมาสุดสุดชุดวันเกิด
กะให้ตาชมว่าเลิศเกิดหรรษา
พอตาเห็นจึงเอ่ยถ้อยวาจา
บอก "ยายจ๋ารีดผ้าบ้างนะเธอ"
.....อิอิ..เล่าเล่าเล่า...ไป
18 ธันวาคม 2551 09:15 น.
กิตติเวทย์
เมื่อหน้าร้อนก่อนวัสสาน์กานดาบอก
ไปบางกอกทำงานเพื่อสานฝัน
ยังสัญญาพี่จ๋ารอแจ่มจันทร์
ยามเหมันต์จะกลับรอนับวัน
จากคิมหันต์วัสสานที่ผ่านพ้น
รู้บ้างไหมหน้ามนกมลสั่น
กายไม่หนาวแต่ใจนั้นกลับกัน
คิดถึงแต่แจ่มจันทร์หนาวสั่นครอง
กันยาผ่านขานนับยังลับหาย
ตุลาย้ายกลายพ้นยังหม่นหมอง
พฤศจิกาผ่านเข้าเศร้ายังปอง
คอยวันกลับของน้องร่ำร้องใจ
ธันวาผ่านเลยครึ่งอึ้งในจิต
เธอเปลี่ยนชู้คู่ชิดหรือไฉน
ก็สัญญาหน้าหนาวจะไม่ไกล
คืนมาให้ไออุ่นหนุนตักนอน
อีกเดือนกว่าหน้าหนาวถึงคราวสิ้น
รอยุพินถวิลใจไม่ถ่ายถอน
ฝากกวีสานซึ้งถึงบังอร
ว่าพี่นอนหนาวสั่นทุกวันคืน