ความสุขโว้ย...แกอยู่ไหน?

กิตติเวทย์

พระราชาผู้ยิ่งใหญ่พระองค์หนึ่ง	
ไม่รู้ซึ้งว่าความสุขเป็นแบบไหน
ท่านเสนาผู้ใกล้ชิดสะกิดใจ			
ว่าต้องให้หาคนมีสุขมา

เมื่อได้แล้วให้ถอดเสื้อของเขาออก	
แล้วยักยอกเอาเสื้อนั้นมาใส่หนา
เท่านี้แหละพระองค์จะสุขอุรา
พระราชาจึงรับสั่งให้หาพลัน


หมู่ทหารหาได้มาหนึ่งคน		
แจ้งเบื้องบนว่าคนนี้มีสุขสันต์
พระราชาสั่งเขาถอดเสื้อพลัน		
ปรากฏว่านายคนนั้นเสื้อไม่มี

จึงสอบถามไฉนเจ้าจึงมีสุข		
มันนั่งคุกเข่าเล่าความสุขี
ว่าตัวข้าฯขอทานมานานปี	
ชีพวิถีโดดเดี่ยวเที่ยวเรื่อยมา


เช้าวันนี้ข้าฯคุ้ยค้นถังขยะ		
ได้พบปะขาไก่ใหญ่หนึ่งขา
จึงตะโกน สุขจริงโว้ย ด้วยโอชา	
เหตุตัวข้าฯ อดอาหารแต่วานซืน

แล้วจู่จู่หมู่ทหารก็มาจับ	
อีกกำชับให้มาข้าฯสุดฝืน
จึงทิ้งไก่เดินตามสุดกล้ำกลืน	
ไม่อาจขืนนี่ความจริงสิ่งข้าฯทูลฯ


สรุปความจากนิทานจีน (พระราชาอยากมีความสุข)
ในหนังสือเรื่อง  Human Life and Problems ของ K.Sri Dhammananda