23 พฤศจิกายน 2551 16:46 น.
กิตติเวทย์
โทษที...ผิดพลาดทางเทคนิค...ครับ
......ไหว้สา...ไหว้สา....ไหว้สา
R A E E A R
T H T
H H
E E
A A
R R
T T
H H
E E
A A
R R
T
หั้ยหลานสาว...ฉางน้อย
23 พฤศจิกายน 2551 12:59 น.
กิตติเวทย์
เหนื่อย........และท้อก่อสร้างทางชีวี
ไหม.......คนดีที่รักเธอหนักไหม
คน.......อื่นเขาทำการงานสบาย
ดี.......ส่งให้สดใสในทางเดิน
มี.......ยุพินร่วมปีนฝันฉันไม่ท้อ
พี่.......จะขอสู้ไปไม่ขัดเขิน
เป็น.......แรงใจให้พี่สร้างเม็ดเงิน
แฟน.......ร่วมเดินสร้างฝันอันงาม
E V O O V E O V E
L L L L
O O O
V V V
E E E
L L L
O O O
V V V V
E E
ลองดูจิ..อิอิ..จะออกมาแบบไหน...
23 พฤศจิกายน 2551 11:13 น.
กิตติเวทย์
วัน........คืนลาลับแล้ว ลืมเลย
เวลา.....อย่าเฉยเมย นะเจ้า
ล่วง.....ลับกลับไม่เคย คืนหลัง
เลย....จึ่งปองคลอเคล้า อย่าให้เสียฟรี
ไม่.....ปล่อยเวลานั้น กลายศูนย์
หวน...ครุ่นคิดเถิดคุณ ที่แล้ว
คืน.....วันหมั่นกอรปทุน ทำชอบ
มา.....ช่วยกันถางแผ้ว สิ่งร้ายหายสูญ
22 พฤศจิกายน 2551 16:46 น.
กิตติเวทย์
อยาก....ประคองยอดชู้สู้ชีวิต
ดู..........ดวงจิตยามท้อแท้แผ่ความหวัง
แล.......ข้างหน้ายาวไกลให้พลัง
เธอ......ถึงฝั่งแห่งฝันเท่านั้นพอ
ให้.......เธอได้พบฝั่งที่หวังไว้
ถึง.......จะไกลแค่ไหนไม่ย่นย่อ
ฝั่ง.......ชีวิตแม้บากบั่นฉันไม่ท้อ
ฝัน......เพียงขอเธอพบฝันฉันสุขใจ
22 พฤศจิกายน 2551 15:24 น.
กิตติเวทย์
อยาก.....ตะโกนกู่ก้องขึ้นท้องฟ้า
ให้.........จันทร์จ้าดาราพาไปถึง
เธอ........อยู่ไกลให้ได้ยินเสียงรำพึง
รับ..........ความซึ้งจากฉันวันเหงาใจ
รู้...........บ้างไหมฉันหมองหม่นกมลยิ่ง
ว่า.........จะนิ่งทำไม่ได้ใจหวั่นไหว
คิด........ครวญคร่ำน้ำตานองหมองหทัย
ถึง.........วันไหนก็คงเป็นเช่นวันนี้
ใจ..........ช้ำมามากล้นจนไหม้
จะ..........ยังให้ทนช้ำย่ำวิถี
ขาด........เธอไปฉันไม่รอดยอดชีวี
ดิ้น.........รนส่งข่าวนี้ไปถึงเธอ
...วันนี้ว่าง....จึงแต่งกลอนมากไปหน่อย..คงไม่ว่ากัน..เนาะ