29 กันยายน 2553 19:30 น.

ไม่มีคำว่ารักในบทกวี


อุ่นไอดวงตะวันฉาย
แย้มยิ้มพริ้มพราย
อยู่ในสองนัยน์ตาหวาน

ขณะ ณ จิตเบิกบาน
รอบข้างสราญ
แด่จิตวิญญาณอันเสรี

หัวใจไร้ผู้นำชี้
อ่าน เขียน บทกวี
ด้วยอิสระนิรันดร์

ความคิด ความอ่าน ความฝัน
เสมอรางวัล
สรรค์สร้างจินตนาการ

กล่อมเกลาเยาว์วัยพ้นผ่าน
โลกของอีกด้าน
อาจตระการกว่าด้านนี้

ดวงตะวันฉายรุ้งสี
ดั่งอัญมณี
วะวับจับหยาดน้ำค้าง

ชีวิตนี้ล้วนแตกต่าง
ท่ามกลางเส้นทาง 
ยี่สิบสี่นาฬิกาเท่ากัน

เราบริหารตะวัน
โยงใยผูกขวัญ
แด่วัย แด่วันอันเสรี.
...........................................
...........................................
แด่จิตวิญญาณเสรี..
วุ้นเส้น กิตติกานต์ *_*