18 มิถุนายน 2552 12:24 น.
กิตติกานต์
จะยอมเหนื่อยกายใจไม่เว้นว่าง
จะไม่ห่างไปไหนอยู่ให้เห็น
จะวอนว่าเมตตามาเช้าเย็น
และจะเป็นมิตรแท้ไม่แชเชือน
ขอเพียงเจ้า...เข้าใจในหน้าที่
ประพฤติดีมีน้ำใจหาใดเหมือน
สองตาเจ้าเฝ้าย้ำเหมือนคำเตือน
จะไม่เลือนลาล้างห่างเจ้าไกล
ขอเพียงเจ้า...ขยันเรียนเพียรเขียนอ่าน
อย่างเบิกบานดวงกมลล้นแจ่มใส
รู้จักจะอ่อนน้อมถ่อมหัวใจ
สุภาพในถ้อยคำจำนรรจา
ขอเพียงเจ้า...มีวินัยใจซื่อสัตย์
รู้ประหยัดอดออมถนอมค่า
มีดวงจินต์สรรค์สร้างทางปัญญา
รู้ไขว่คว้าสิ่งดีงามตามครรลอง
ขอเพียงเจ้า...รู้คุณถิ่นแผ่นดินเกิด
และพร้อมเปิดห้วงหทัยให้ใสผ่อง
สะอาดกายสะอาดใจเป็นใยยอง
รักเพื่อนพ้องสามัคคีมีคุณธรรม
ขอเพียงเจ้า...เป็นเด็กดีที่สอนได้
ครูเต็มใจสละสุขทุกเช้าค่ำ
พานไหว้ครูที่เจ้าคิดประดิษฐ์ทำ
จะน้อมนำหัวใจครูสู้ต่อไป
ด้วยเส้นทางสีขาวเย้ายวนจิต
ไม่เคยคิดจากไปแม้นหม่นไหม้
จิตวิญญาณความเป็นครูสิงสู่ใจ
จะจากเจ้า...จากไกลอย่างไรกัน
ที่พร่ำสอนวอนกล่าวเจ้าเพราะรัก
อยากให้เจ้ารู้จักความใฝ่ฝัน
ชีวิตที่งดงามความสำคัญ
เจ้าสร้างสรรค์เรียนรู้ได้ในความจริง
ขอเพียงเจ้า...เข้าใจ....
...............................................................................
...............................................................กิตติกานต์
14 มิถุนายน 2552 18:49 น.
กิตติกานต์
ขอเก็บรักของเธอเอาไว้หนุน
เก็บไออุ่นของเธอเอาไว้ฝัน
เก็บคำว่ารักฉันมั่นนิรันดร์
ขอผูกพันมอบใจ..ไว้ให้ครอง
ขอตอบเธอว่ารัก..หนักหนาแล้ว
ไม่เชื่อลองมองแววดาวพริบผ่อง
มองให้นานผ่านฟ้าม่านละออง
เอาใจตรอง...มองซึ้งก้นบึ้งใจ
ที่เธอบอกรักฉันมากกว่ารัก
จะมากสักเพียงแหล่งหล้าหรือฟ้าไหน
จะมากกว่าพสุธามรรคาใด
จะเอาใจไตร่ตรอง...มองใจเธอ
ก่อนที่ฟ้าเพียงดินจะสิ้นแสง
ขอส่งแรงปรารถนามาล้นเอ่อ
ให้เธอเก็บรักหนุนอุ่นละเมอ
มอบเสมอเป็นเพื่อนเพื่อเตือนใจ
ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงสำเนียงสั่ง
ปลูกความหวังเราสองครองสุขได้
จะห่างกันเพียงหนทาง..นั้นห่างไกล
แต่ผูกใจเราไว้... อยู่ใกล้กัน....
จากถ้อยคำเคยร่ำพร่ำบอกกล่าว
ร้อยเรื่องราวฝากศรัทธามาฝังมั่น
ตราบทิวาสู่ราตรีนิจนิรันดร์
จะเคียงขวัญ..ดวงจิตชีวิตเธอ...
......................................................................
......................................................กิตติกานต์.
7 มิถุนายน 2552 09:59 น.
กิตติกานต์
อยากสร้างห้องนั่งเล่น สักห้องหนึ่ง
ไว้คิดถึง ไว้ห่วงหา คราเหงาเหงา
หรือมีใคร อยากพักล้ามาแบ่งเบา
ให้ดวงจินต์คลายเศร้า...หายร้าวราน
จะสร้างห้องนั่งเล่น...เพื่อเป็นสุข
ให้ลืมทุกข์สายธารเย็นกระเซ็นซ่าน
จะปลูกหวังแห่งใจให้เต็มลาน
ด้วยดอกไม้แบ่งบานสราญรมย์
จะขับกล่อมย้อมฤดีคีตศิลป์
ด้วยเพลงพิณอิ่มเอมเปรมสุขสม
อีกหนังสือควรค่าน่านิยม
เชิญหยิบชม หยิบอ่านสำราญใจ
ให้เป็นห้องนั่งเล่น...ของความคิด
เพื่อดวงจิตแจ่มกระจ่างสว่างใส
หรือจะน้อมดวงจิตคิดถึงใคร
ก็จัดให้เป็นห้อง..ของความรัก....
เชิญมาพักผ่อนได้ให้คลายเหงา
จะมีเราเป็นเพื่อนใจให้หนุนตัก
แม้นไร้ที่อุ่นไอให้พิงพัก
อย่าคิดหนักมาเถิดหนาอย่ากังวล
ก่อนที่ใจเหนื่อยล้าจะพาทุกข์
ขอจงปลุกดวงใจอย่าได้หม่น
ห้องนั่งเล่นพร้อมต้อนรับกับทุกคน
เชิญมายล...พักกายใจให้สบาย
จะติดป้ายไว้ให้มอง...ห้องนั่งเล่น
และพร้อมเป็นเพื่อนอยู่มิรู้หาย
ท่ามกลางโลกที่ไม่คุ้นและวุ่นวาย
เชิญอิงกายอิงใจ..ได้ทุกยาม
ในคืนค่ำจะติดดาวพราวสายแสง
เป็นห้องแห่งห้วงใจได้พ้นข้าม
สู่นิรันดร์ฝันตามความงดงาม
ไร้ที่ล่าม...สู่เสรีที่ควรเป็น.
.............................................................................
............................................................................
สร้างเสร็จแล้วค่ะ ขอต้อนรับทุกท่าน ที่มาพักในห้องนี้
ด้วยความยินดีค่ะ.....................................................
...............................................................กิตติกานต์
2 มิถุนายน 2552 14:50 น.
กิตติกานต์
...เขาบอกฉัน ร่างกายมิใช่เขา
แต่หัวใจบางเบานั้นยังใช่
ยังเปี่ยมล้นความรัก ความห่วงใย
ที่มอบให้หญิงหนึ่งซาบซึ้งใจ
...กายของเขาเขียนไว้ให้บริจาค
วันที่พรากโลกมืดมิดจิตหลับใหล
ร่างทั้งหมดยกให้ ร.พ.ไป
มอบร่างกายให้เรียนรู้คู่วิชา
...สองดวงตามอบไว้ให้หมดแล้ว
ผู้ไร้แววฉายส่องมองข้างหน้า
จะได้เห็นโลกมนุษย์สุดมายา
จะงามตาค่าควรล้วนที่ใจ
...เลือดของเขาหมุนถ่ายต่อหลายครั้ง
เพื่อประทังดวงจิตชีวิตได้
90 วัน ถ่ายออกครั้งยับยั้งภัย
ช่วยชีวิตใครต่อใครได้หลายคน
...จิตของเขามอบให้สาธารณะ
เพียงเพื่อจะถ่ายขนคนไหม้หม่น
อีกคนไร้ที่พึ่งพิงอิงกมล
ก็พร้อมยลไปมอบค่าทุกนาที
...เขาบอกฉันชีวิตนี้มิมีเที่ยง
คงเหลือเพียงหัวใจมอบให้นี้
สิ่งอื่นอื่นใดใดในปฐพี
ก็มิมีจะมอบให้ได้อีกเลย
...ไม่มีแม้ของขวัญอันล้ำค่า
จะเงินตราทรัพย์ใดให้เฉลย
อนาคตงดงามเพื่อทรามเชย
แค่จะเอ่ยเพียงลมปาก...ก็ยากเย็น
...คงเหลือเพียงหัวใจมอบให้ได้
จากคนที่ยากไร้ในทุกข์เข็ญ
อยากให้ฉันมีสุขทุกเช้าเย็น
จึงขอเป็นแค่คนรัก...คนภักดิ์ดี
...เขาบอกฉัน ขอเพียงรักเขาบ้าง
แค่เคียงข้างความคิดดวงจิตพี่
เพียงรับรู้ว่ารักเจ้าเท่าชีวี
เพียงเท่านี้ตายไป...ไม่เสียดาย.
..............................................................
............................................กิตติกานต์...
1 มิถุนายน 2552 16:13 น.
กิตติกานต์
...กว่าจะผ่านคืนวันทุกข์เทวษ
กว่าที่เหตุแห่งใจจะไหลพ้น
กว่าจะพุ่งพ้นน้ำลำธารวน
ใจก็เจ็บเจียนจนแทบหม่นตาย
...ถึงวันนี้ฟ้าใสในใจจิต
ภาพชีวิตงดงามตามความหมาย
ดาวดวงหนึ่งส่องแสงแข่งรำไร
กับดาวใจใสกระจ่างริมทางจร
...เธออยู่ไหน ยามนี้จิตคิดถึง
ห้วงคำนึงซาบซึ้งถึงวันก่อน
เห็นไหมเล่าดาวฝัน...วันอาวรณ์
ยังอาทรห่วงใยในทุกกาล
...หากอยากหลับก็จงหลับเถิดหนา
พักสายตาพักใจให้พ้นผ่าน
ดาวดวงหนึ่งฉายหวังยังอีกนาน
จะแหวกม่านเมฆหมอกคอยบอกทาง
...ดอกไม้จันทน์วางไว้ในต่างภพ
ไม่อาจลบดอกไม้งามยามต้องห่าง
คิดถึงเธอ คิดถึงมากมิจากจาง
เราลาร้างเพียงกายใจผูกพัน.....
...ฝันของเธอจะสานต่อขอบอกกล่าว
จะลืมเศร้าลืมทุกข์ปลุกความฝัน
นับแต่นี้ตลอดกาลนานนิรันดร์
จะคืนขวัญสู่ใจให้ก้าวเดิน.
.............................................................
............................................กิตติกานต์..
Lovers
0 คน เลิฟกิตติกานต์
Calendar
หน้าส่วนตัว
4189
