6 เมษายน 2552 19:33 น.
กิตติกานต์
บทที่หนึ่ง...
...บนเส้นทางสายนี้มีความรัก
ต่างทอถักรสหวานขานขับไข
สองข้างทางตั้งห่างระหว่างไป
สานสายใยความฝันเนิ่นนานมา
...บนถนนสายนี้มีหลากสี
สายไหมที่ชอบใจต่างใฝ่หา
ทุกครั้งที่มุ่งหน้าไปใกล้อยุธยา
สุขหนักหนาซื้อขนมชมพระนคร
บทที่สอง...
...บนเส้นทางสายไหมใครก็รู้
คำตอบสู่ความฝันวันล้าอ่อน
จะหลับตื่นฝืนใจ..อาลัยวรณ์
อยากออดอ้อนตามความคำถามใจ
...ใจถามใจวันนี้สุขดีหรือ
คำตอบคือทุกข์บ้างยังหวั่นไหว
จะต้องหาทางสงบ สยบใจ
เพื่อคืนให้ความสุขปลุกวิญญา
...บนเส้นทางชีวิตนี้สายไหม
อยู่ที่ใจผู้ก้าวไปผู้ไขว่คว้า
ผู้ไม่ยอมพ่ายแพ้แก่ชะตา
ผู้ปรารถนา ผู้กล้า ผู้ฝ่าฟัน
...เส้นทางนี้มิได้โรยโดยกุหลาบ
ที่จะอาบความหวังเต็มฝั่งฝัน
ผู้เดินทางต้องพร้อมยอมประจัน
เติมน้ำมันสรรค์สร้างหนทางไกล
...ไม่มีใครไม่เคยพบความผิดหวัง
เพียงทุกครั้งลุกสู้อยู่ต่อได้
บนเส้นทาง..สายไหม..อยู่ที่ใจ
จะก้าวไปหรือยอมแพ้อยู่แค่นี้ ?
...เผาขยะในใจให้ไหม้หมอด
แล้วสรวมกอดความจริงแท้ แม้ริบหรี่
ฝนในใจไหลหลั่งได้ทั้งปี
ย่อมจะมีความชุ่มฉ่ำนำทางไกล
...ขอเพียงเธอมิ่งมิตรอย่าคิดท้อ
ใจฉันต่อความหวังพลังได้
เส้นทางนี้จะสายไหม..ให้ทั้งใจ
ไม่มีใครรู้ดี..อยู่ที่เธอ.
............................................................
............................................กิตติกานต์