6 พฤศจิกายน 2552 19:29 น.
กิตติกานต์
...บอกแล้วไงคุณขาว่าไม่ซื้อ
ขอร้องเถอะอย่าตื๊อมากได้ไหม
บอกตรงตรงแล้วนะมาจากใจ
ไม่อยากได้ข้าวของไม่ต้องการ
...ถึงจะลดราคาให้พิเศษ
เป็นของเกรดเออย่างดีที่กล่าวขาน
ที่มีอยู่เห็นไหมให้ตระการ
ซื้อมานานตั้งไว้จนใกล้พัง
...ไม่ต้องมายกแม่น้ำทั้งห้า
ปรารถนาวันใดใคร่โทรสั่ง
แต่วันนี้อย่าตื๊อ...แหมดื้อจัง
โปรดยับยั้งการสาธิต...ไม่คิดฟัง
...น้ำเย็นเย็นดื่มก่อนค่อยย้อนกลับ
โปรดไปลับนับเวลาอย่าคืนหลัง
ที่ไม่ซื้อมิใช่ไม่มีกะตังค์
แต่ที่ตั้งเอาไว้...ไม่ใช้เลย.
เฮ้อ !
......................................................
....................................กิตติกานต์.
2 พฤศจิกายน 2552 20:48 น.
กิตติกานต์
สายลมพัดสะบัดวนจนหนาวหนาว
รู้สึกราวเป็นไข้ใจหวั่นหวั่น
แหนมองฟ้าสบตากับพระจันทร์
คืนนี้ฉันไม่อยากไปลอยกระทง
เห็นโคมลอยสวยสว่างกลางท้องฟ้า
ดาริการะยิบแสงเป็นแรงส่ง
นานเท่านานพราวฝันอย่างมั่นคง
ที่หรี่ลงคือแสงโคม...โสมเด่นงาม
มองพระจันทร์คืนเพ็ญเด่นสง่า
พลุงามตาจุดพุ่งสู่คุ้งข้าม
หลับตาลงข่มจิตนิทราตาม
ดาวแวววามสุกใสในนิรันดร์
ขอน้อมจิตกราบลงคงคาใส
อธิษฐานในใจมิได้หวั่น
ให้สายน้ำสงบสุขทุกวารวัน
คืนนี้ฉันไม่อยากไปลอยกระทง.
..........................................................
.........................................กิตติกานต์