16 พฤศจิกายน 2551 01:02 น.
กิตติกานต์
กาพย์สุรางคนางค์ 28
รักเอยร้อนรุ่ม
เหมือนดั่งไฟสุม อยู่ในกมล
ร้อนใดฤาเท่า จิตเร้าทุรน-
ทุรายสับสน มอดไหม้ฤดี
ร้อนกายใช้น้ำ
ได้อาบดื่มด่ำ คลายร้อนสุขขี
แต่ร้อนในใจ เผาไหม้ชีวี
สับสนเหลือที่ มีแต่ทุกข์ตรม
เมื่อร้อนในจิต
ต้องหาทางคิด ดับความทุกข์ถม
อย่าปล่อยให้ใจ หวั่นไหวซานซม
ชีวิตเหมือนจม อยู่อเวจี.
16 พฤศจิกายน 2551 00:42 น.
กิตติกานต์
โลกของฉัน...ไม่เคยเศร้า
เพียงแค่เหงาบ้าง...ในบางหน
เพราะคิดถึงใคร...บางคน
คิดถึงจน...ล้นหัวใจ.
16 พฤศจิกายน 2551 00:14 น.
กิตติกานต์
เมื่อบทเพลง "ส่งนางฟ้ากลับสวรรค์"
ร่วมบรรเลงพร้อมพลันกันทั่วหล้า
แด่สมเด็จ"เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา"
สายน้ำตาประชารินทุกถิ่นไทย
" ท่านลงมาจากบนฟ้าจากสวรรค์
เติมความฝัน ต่อชีวิตผู้คนทั้งใกล้ไกล
สุดเหนื่อยล้า อุทิศชีวา เพื่อคนที่ยากไร้
เป็นภาพในใจ ไม่ลืมทุกอย่างที่ท่านทำ
จากวันนี้ กลับสู่ฟ้าดังเดิม
และคงไม่มีภาพเดิม ที่เคยได้เห็นได้จำ
ไม่มีอีกแล้ว นางฟ้าองค์เดิม ท่องดินและถิ่นน้ำ
แต่ภาพทรงจำ ไม่มีวันเลือนลบหายไป"
ขอให้ดวงพระวิญญาณสราญสถิต
ประทับจิตทุกผู้นามสยามสมัย
ถึงแดนสรวงปวงฟ้าสุราลัย
ขอน้อมใจถวายจงรักและภักดี"
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
15 พฤศจิกายน 2551 13:58 น.
กิตติกานต์
ฟังเสียงน้ำกระซิบสาดไม่ขาดเสียง
ยินสำเนียงหริ่งเรไรในความหนาว
อุ่นหัวใจกลางไพรในสอยดาว
เรียงเรื่องราวถอดถ้อยร้อยเรียงคำ
แม้เป็นเพียงเทียนริบหรี่มีแสงน้อย
ที่ร่วมร้อยสานดวงใจในคืนค่ำ
กับเพลงกล่อมน้อมรับขับลำนำ
ให้จดจำประทับใจไปนิรันดร์
ก่อนที่ใจจะหลับใหลในคืนนี้
ขอคนดีตรองไตร่ในคำมั่น
เพื่อสายน้ำกระเซ็นสาดไม่ขาดวัน
สานสัมพันธ์คืนนี้ที่สอยดาว.
# บ้านธารใส : สอยดาว ตค.2550 #
>บทเพลงแห่งสอยดาว 2
14 พฤศจิกายน 2551 21:44 น.
กิตติกานต์
ขอบคุณ...ที่มีคุณอยู่ในโลกนี้
ทำให้มีกำลังใจไม่ไหวหวั่น
ขอบคุณ..ที่ได้คิดถึงคุณทุกวัน
ได้สร้างสรรค์สิ่งดีดี
ขอให้คุณ...สุขกายและใจ
อย่ามีสิ่งใดให้หมองศรี
เป็นผู้ทำประโยชน์ต่อไป...นะคนดี
โลกใบนี้...ต้องการคุณ .
# กาลเวลา 2548 #