6 พฤศจิกายน 2552 19:29 น.
กิตติกานต์
...บอกแล้วไงคุณขาว่าไม่ซื้อ
ขอร้องเถอะอย่าตื๊อมากได้ไหม
บอกตรงตรงแล้วนะมาจากใจ
ไม่อยากได้ข้าวของไม่ต้องการ
...ถึงจะลดราคาให้พิเศษ
เป็นของเกรดเออย่างดีที่กล่าวขาน
ที่มีอยู่เห็นไหมให้ตระการ
ซื้อมานานตั้งไว้จนใกล้พัง
...ไม่ต้องมายกแม่น้ำทั้งห้า
ปรารถนาวันใดใคร่โทรสั่ง
แต่วันนี้อย่าตื๊อ...แหมดื้อจัง
โปรดยับยั้งการสาธิต...ไม่คิดฟัง
...น้ำเย็นเย็นดื่มก่อนค่อยย้อนกลับ
โปรดไปลับนับเวลาอย่าคืนหลัง
ที่ไม่ซื้อมิใช่ไม่มีกะตังค์
แต่ที่ตั้งเอาไว้...ไม่ใช้เลย.
เฮ้อ !
......................................................
....................................กิตติกานต์.
2 พฤศจิกายน 2552 20:48 น.
กิตติกานต์
สายลมพัดสะบัดวนจนหนาวหนาว
รู้สึกราวเป็นไข้ใจหวั่นหวั่น
แหนมองฟ้าสบตากับพระจันทร์
คืนนี้ฉันไม่อยากไปลอยกระทง
เห็นโคมลอยสวยสว่างกลางท้องฟ้า
ดาริการะยิบแสงเป็นแรงส่ง
นานเท่านานพราวฝันอย่างมั่นคง
ที่หรี่ลงคือแสงโคม...โสมเด่นงาม
มองพระจันทร์คืนเพ็ญเด่นสง่า
พลุงามตาจุดพุ่งสู่คุ้งข้าม
หลับตาลงข่มจิตนิทราตาม
ดาวแวววามสุกใสในนิรันดร์
ขอน้อมจิตกราบลงคงคาใส
อธิษฐานในใจมิได้หวั่น
ให้สายน้ำสงบสุขทุกวารวัน
คืนนี้ฉันไม่อยากไปลอยกระทง.
..........................................................
.........................................กิตติกานต์
28 ตุลาคม 2552 00:02 น.
กิตติกานต์
....ใช่ชะตาชีวิตลิขิตสร้าง...?
" เกวียน ฮงหยาง" เด็กน้อยเรียงร้อยฝัน
โลกไซเบอร์กล่าวขานมานานวัน
อยากสร้างสรรค์บันทึกเธอเพื่อเชิดชู
...จากมณฑลยูนานขอขานกล่าว
แต่ละก้าวแห่งศักดิ์ของนักสู้
Basketball girlอย่าเมินดู
จะได้รู้ชีวิตนี้มีอะไร
...หากยามใดที่ชีวิตคิดท้อแท้
จงอย่าแพ้ใจจรจนอ่อนไหว
เธอผู้นี้คือนิยามความเป็นไป
ฝ่าผองภัยแล้วสร้างสุขได้ทุกครา
...กับดวงตาเริงร่าน่ารักนัก
แม้ว่าจักทุกข์ทนมิบ่นล้า
เสียงหัวเราะรอยยิ้มซึ้งตรึงอุรา
ไม่เคืองแค้น...ต่อชะตา...น่านิยม
...พิการกายไร้ขาน่าสงสาร
แต่จิตใจไม่พิการผ่านขื่นขม
ล่วงวันคืนตื่นรับฝันอันน่าชม
มิเคยล้มเพราะหัวใจ...ไม่อ่อนแอ
...ยิ้มของเธอคือฝันอันแกร่งกล้า
ความปรารถนาคือจุดหมายไม่เคยแพ้
ใจของเธอคือดวงดาวเฝ้าเหลียวแล
ที่มอบแด่...คนท้อต่อชะตา.
............................................................
..............................................กิตติกานต์.
18 ตุลาคม 2552 19:51 น.
กิตติกานต์
แสนสุขใจได้ไปเยือนถิ่นเหนือ
ไม่เคยเบื่อทุกครั้งยังใฝ่ฝัน
โอกาสหน้ามีเมื่อใดจะไปพลัน
คือสวรรค์บนดินได้ยินยล
...ครั้งสุดท้ายติดใจในอาหาร
รับประทานครั้งแรกแปลกสับสน
กลิ่นหอมหอมชวนลิ้มชิมชอบกล
พอเผยผลจึ่งรู้...อ๋อ...ปลาร้า
...ชื่ออาหารเคยฟังและยังคิด
ผักกาดจอยังติดใจในคุณค่า
ผักกาดดองเคยคิดติดอุรา
ที่แท้หนาคือกวางตุ้งไม่ยุ่งเลย
...อันเครื่องปรุงก็ง่ายง่ายสบายนัก
รู้แล้วจักทำกินจริงไม่นิ่งเฉย
หากแม้นใครที่ยังมิคุ้นเคย
จะเฉลยวิธีทำนำร่องไป....
...ต้องขอบคุณคนรู้ใจพาไปแอ่ว
พอทานแล้วชอบจังรู้บ้างไหม
จะฝึกปรือฝีมือให้ไม่แพ้ใคร
ผักกาดจอไว้เอาใจ...ใครบางคน...
อิอิ.....อิอิ...
..........................กิตติกานต์.
Lovers
0 คน เลิฟกิตติกานต์
Calendar
หน้าส่วนตัว
1004
