19 พฤศจิกายน 2552 10:09 น.
กิตติกานต์
คืนนี้ฝนดาว.........ตกมาพร่างพราว......นภาโปร่งใส
ไร้นิศาบดี.......ศศิจรไกล.......อยากให้จอมใจ.......ได้ชมดาริกา
ดาวเอ๋ยดาวตก.......หมู่มวลวิหค.......หลับใหลเพราะล้า
เอนกายชมดาว.......กลางหาวหล่นมา.......พุ่งแสงเจิดจ้า.......วูบวาบดับลง
จะอธิษฐาน.......ต่อดาวตระการ......ประสานฝันส่ง
แต่คิดมิทัน.......แสงนั้นดับปลง.......เสมือนดั่งหงส์.......จุติภูตรา
.
ฝนดาวคืนนี้.......ทำให้ราตรี.......งดงามหนักหนา
แต่ฟ้าใกล้สาง.......สว่างนภา.......ถึงคราสุริยา.......มาประทับแทน
ลาแล้วลาดาว.......ลาเพียงชั่วคราว.......ไม่ไปไกลแสน
ตกรัตติกาล.......ผันผ่านทั่วแคว้น.......ดาวคืนยังแดน.......ห้วงคัคนานต์.
.........................................................................................................
........................................................................................กิตติกานต์.
.....คืนนี้ หมายถึง คืนที่ ๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๒ นะคะ.....*_*.....
18 พฤศจิกายน 2552 21:31 น.
กิตติกานต์
.....................................รักเอยร้อนรุ่ม
เหมือนดั่งไฟสุม.....................................อยู่ในกมล
ร้อนใดจะเท่า........................................จิตเร้าทุรน-
ทุรายสับสน...........................................มอดไหม้ชีวี
....................................ร้อนกายใช้น้ำ
ได้อาบดื่มด่ำ.........................................คลายร้อนสุขขี
แต่ร้อนในใจ.......................................เผาไหม้ชีวี
อัดอั้นเหลือที่........................................มีแต่ทุกข์ตรม
....................................เมื่อร้อนในจิต
ต้องหาทางคิด..................................... ดับความทุกข์ถม
อย่าปล่อยให้ใจ...................................หวั่นไหวซานซม
ชีวิตเหมือนจม....................................อยู่อเวจี.
..................................................................................
.................................................................กิตติกานต์
14 พฤศจิกายน 2552 10:09 น.
กิตติกานต์
...กริ๊ง กริ๊ง...........กริ๊ง กริ๊ง...
อยู่ที่ไหนก็รีบวิ่งมารับสาย
โทนเสียงนี้ตั้งไว้ไม่เคยคลาย
ถ้าเพียงหายไปสักวัน...ฉันน้อยใจ
...โทรมาเช้า โทรมาสาย หรือบ่ายค่ำ
ทุกน้ำคำไม่ตัดพ้อต่อใจได้
จึงอบอุ่นเคยคุ้นละมุนละไม
เผยหัวใจสานใจดอกไม้บาน
...รักคนโทรมาจังเลย...
จึ่งเฉลยความในได้ประสาน
เพื่อสองใจประสานใจไปเท่านาน
เป็นแรงต้านลมหนาวทุกคราวครั้ง
...มิใช่หนาวเพียงลมคอยห่มผ้า
แต่หนาวกว่าคือหนาวคราวสิ้นหวัง
หนาวสังคมที่หันเหแทบเซซัง
เสียงโทรดังมากอดไว้หายกังวล
...ทุกคราที่ยินเสียงโทรศัพท์
หัวใจรับสื่อสารได้ในทุกหน
เล่าทุกข์สุขถามไถ่ในกมล
แสนสุขล้น..รักคนโทรมา...รักมากเลย.
กริ๊ง กริ๊ง........กริ๊ง กริ๊ง......กริ๊ง กริ๊ง
ขอตัวไปรับสายก่อนนะคะ....*_*
...........................................................
...........................................กิตติกานต์.
9 พฤศจิกายน 2552 16:53 น.
กิตติกานต์
แด่ ดาริกาที่ลาลับ ดับแสง ดับฝัน...
...ดาริกาดวงหนึ่งซึ่งลาลับ
เจ็บจนยอมลงดับอับสิ้นแสง
ฤาลืมแล้วรอยถวิลสิ้นเคลือบแคลง
หรือยังแฝงฝันไว้ให้อาดูร
...ดื่มด่ำพิษเต็มจิตจนพิษร้าว
เคยสุกสกาวดาริกามาสิ้นสูญ
รัตติกาลเคียงหาวดาวเพิ่มพูน
เจิดจรูญ...เจ้าเกิดใหม่ได้หรือยัง
...ฉันจะคอยรอยดาวสิ้นร้าวลึก
จะดื่นดึกนิรันดร์ไกลใจคอยหวัง
กี่ดาวตก กี่ดาวเกิด เลิศจีรัง
สุคนธ์หลั่งเหว่ว้าอุราระทม
...ทุกคืนค่ำไม่ลืมเลือนเป็นเพื่อนเจ้า
จะแบ่งเบาทุกข์ทวีที่ทับถม
รอเวลาประกายแสงแบ่งให้ชม
จะยอมก้มหัวใจให้ทั้งดวง
...ตื่นเถิดนะดาริกาอย่าลาลับ
ทิ้งแสงดับห่างหายจนใจห่วง
อย่าดับฝัน ฝันเถิดให้เลิศทรวง
ชนทั้งปวงร่วงร้าวรอเจ้าคืน
...คอยแสงเจ้าระยิบฟ้าราตรีนี้
อับฤดีซบไข้ไม่อยากฝืน
อยากจะห่มแสงพราวหนาวกล้ำกลืน
ดาวทั้งฟ้า...รอเจ้าตื่นเพื่อคืนรัง
...ดาริกาดวงหนึ่งซึ่งลาลับ
จะยอมกลับคืนฟ้ามาสู่หวัง
หรือจะให้คนเหว่ว้า...พะว้าพะวัง
น้ำตาหลั่งรินรดจรดเต็มใจ.
.......................................................
.......................................กิตติกานต์.
6 พฤศจิกายน 2552 19:53 น.
กิตติกานต์
...บัวอีกเหล่าเป็นบัวเหล่าที่หก
ดอกใบดกสวยสง่าน่าลูบไล้
อีกกลิ่นหอมสีสันล้วนเย้ายวนใจ
ซ่อนพิษภัยหยั่งรากปักดวงจินต์
เป็นบัวเหล่าที่ใครคาดไม่ถึง
จิตใจซึ่งซ่อนขังถูกบังสิ้น
ใครดอมดมชมระรื่นชื่นชีวิน
ย่อมไม่เห็นเล่ห์ลิ้นกลบลบซึ่งธรรม.
..................................................
..................................กิตติกานต์
Lovers
0 คน เลิฟกิตติกานต์
Calendar
หน้าส่วนตัว
2406
