กาลเวลาผ่านพ้นนับหมื่นแสน มันยังคงแสดงถึงความหลัง ครั้งชีวิตเติบใหญ่ขึ้นตามกัน โลกยังคงเปลี่ยนพรันจากวันวาน ยังมีอีกที่ใจได้ไขว่ขว้า บนเส้นทางข้างหน้าไม่สู้ถ่อย ยังตามกลับกุหลายที่เลื่อนลอย ไม่ค่อยบ่อยที่แสงนั้นพลันงดงาม...
......มันกลับมากับความว่างเปล่า...... กับความทรงจำที่เหงาๆในใจนี้ กับช่วงชีวิตและเวลาที่แสนดี ......ได้อยู่ใหล้คนคนนี้ก็คือ เธอ....