13 มกราคม 2551 01:11 น.
การัณยภาส
เธอนั้นคือ คนปากหวาน น้ำตาลหยด
ผู้งามงด หมดจด และสดใส
เธอพูดหวาน ปานน้ำผึ้ง รสถึงใจ
น้ำตาลไหล เพราะละลาย พ่ายแพ้เธอ
แม้สิ่งใด ในโลกนี้ ที่ว่าหวาน
ยังเรียกขาน เธอนี้ "พี่" เสมอ
หวานซาบซ่าน หวานจนซึ้ง ถึงละเมอ
หวานเช่นเธอ ต้องเรียก ว่าหวานใจ
9 มกราคม 2551 23:14 น.
การัณยภาส
แม้สิ้นฟ้า สิ้นดิน สิ้นผืนน้ำ
หากสิ้นเธอ คงชอกช้ำ กว่าสิ่งไหน
สุดริมน้ำ ลับขอบฟ้า ใกล้หรือไกล
ต้องการเธอ เป็นคู่ใจ อยู่ใกล้กัน
หากชาตินี้ มีวาสนา กาคู่หงส์
ให้มั่นคง เธอจงอยู่ คู่กับฉัน
เป็นโซ่ทอง คล้องใจ ไว้ด้วยกัน
ให้ยั่งยืน และนานวัน มิผันไป
28 สิงหาคม 2550 17:12 น.
การัณยภาส
กุหลาบขาว พราวพร่าง อยู่กลางร้าน
ฉันเดินผ่าน เหลียวมอง ถึงสองหน
รีบก้าวเท้า เข้าไป ในบัดดล
น้ำตาล้น เอ่อนอง เพราะต้องใจ
นึกถึงครั้ง วันก่อน ฉันนอนฝัน
เธอและฉัน มีรัก อันสดใส
กุหลาบขาว ผาดผุด บริสุทธิ์ใจ
เธอมอบให้ กับฉัน เสมอมา
กลิ่นดอกไม้ ครั้งก่อน นั้นหอมหวน
ช่างหวานชื่น อบอวล เป็นนักหนา
รื่นละมุน อุ่นไอ ในอุรา
ประทับตรา รักนี้ มีเพียงเรา
แม้วันนี้ มีฝัน ฝันสลาย
รักมลาย ล่องลอย แสนหงอยเหงา
กลิ่นกุหลาบ ครานี้ มีเพียงเงา
ต้องนั่งเศร้า เฉาใจ ทุกคืนวัน
แต่กุหลาบ ยังงามงด และสดใส
ขาวพราวพร่าง กระจ่างใจ ให้สุขสันต์
ซื้อหนึ่งดอก เพื่อบอกรัก ทุกทุกวัน
รักตัวเอง คือรักมั่น ไม่เสื่อมคลาย
15 มิถุนายน 2550 18:37 น.
การัณยภาส
เห็นสายน้ำลำนทีที่ไหลผ่าน
กระเซ็นซ่านแตกเป็นฟองละอองฝอย
กระทบฝั่งฟังเสียงคลื่นใจเลื่อนลอย
ยังเฝ้าคอยเธอกลับมาทุกนาที
หากสายน้ำไหลผ่านแล้วก็ผ่านลับ
มิย้อนกลับหายลับไปเหมือนหน่ายหนี
ดั่งสายรักในใจเธอที่เคยมี
ป่านฉะนี้คงหมดสิ้นคิดถึงกัน
ห้วงนทีในครั้งนั้นมันไหลเชี่ยว
เหมือนความรักที่ลดเลี้ยวและแปรผัน
สายน้ำแรงคือรักแรงที่ให้กัน
กระทบหินดังสนั่นแล้วดับไป
หากสายรักในใจฉันยังล้นเอ่อ
เพราะรักเธอต้องการเธอกว่าสิ่งไหน
ดั่งน้ำนิ่งมิไหลเชี่ยวเลี้ยวลดไป
แต่ลึกลงก้นบึ้งใจทุกวี่วัน
เห็นสายน้ำลำนทีที่ไหลเอื่อย
แต่สายรักมิอ่อนเนือยในใจฉัน
ยังรอเธอมาเติมต่อสานสัมพันธ์
เป็นรักแท้ที่คงมั่นระหว่างเรา
31 พฤษภาคม 2550 13:55 น.
การัณยภาส
สวนดอกไม้ในแดนฝันของวันนี้
เขียวขจีรื่นรมย์สมใจหมาย
แสนสดชื่นระรื่นอยู่มิรู้วาย
อนึ่งคล้ายภาพฝันพลันเหมือนจริง
เสียงนกร้องดังก้องป่าเรียกหาเพื่อน
ฤาร้องเตือนเชิญให้อยู่มาสู่สิง
ทั้งเก้งช้างกวางป่ามาเป็นระวิง
ผลัดกันวิ่งผลัดกันล้มน่าชมดู
เสียงใบไม้ไหวกระดิกระริกสั่น
เหมือนคุยกันแสนเสนาะไพเราะหู
คล้ายจังหวะของฝ่าเท้าเต่าปูลู
เที่ยวน่ารู้ภูกระดึงติดตรึงใจ
สวนดอกไม้ในแดนฝันของวันนี้
งดงามดีมีคุณค่ากว่าวันไหน
เพราะล้ำเลิศเกินจะนับประทับใจ
ดั่งเที่ยวไปในสวรรค์วันภิรมย์
หน้าส่วนตัว
1104
