3 มกราคม 2554 10:48 น.
กามนิต
เบื่ออยู่นะฉันกะหะอะไร........................อะ ทะแม่งทะลึ่งกวน
ของเก่าทะลักกระอักกระอ่วน.....................เลอะเทอะทั้งโต๊ะเก้าอี้
เมื่อคืนฉะเบียร์เพราะเจอะกะเชียร์.......อุระอึ๋มสะบึมส์ดี
แม่มสั่งซะเลยกะตะละที.............................จะขยุ้มขยำลัง
โธ่เว้ย มินาน ก็เงอะงะงม ......................เผละเผละล้มเพราะเมาจัง
ซมซานสิกู ก็อะนะหวัง ..............................อะพิโธ่ กะมายา
ตื่นมาสิแม่ม เลอะเทอะหล่ะกู.................ปะประตูตะกายฝา
วันนี้ นะเบื่อ กะโหลกกะลา.........................อ๊ะซะหน่อย อ๊ะกรึ๊บถอน ฯ
3 มกราคม 2554 10:45 น.
กามนิต
ก่อนนอนใส่กลอนด้วยนะ
วิสาสะจะเสียของ
แตงไทใบนี้พี่ขอจอง
อย่าให้ต้องมวลแมลงแสลงใจ
ก่อนนอนใส่กลอนด้วยนะ
หากเสียงเอะอะอย่าเปิดให้
คนทรามคนเขลาจะเข้าไป
แอบไต่ขโมยต้องทั้งสองแตง
ก่อนนอนใส่กลอนด้วยนะ
สวดมนต์ไหว้พระอย่าหน่ายแหนง
คืนค่ำร่ำโหยโรยแรง
ไร้คนแกล้งเงียบงันจักฝันดี
ก่อนนอนใส่กลอนด้วยนะ
ดวงระดะตะกอนอักษรศรี
จะกลั่นหวานซ่านใจให้เปรมปรีดิ์
ไว้พบกันพรุ่งนี้ ณ ที่เดิม ฯ
3 มกราคม 2554 09:53 น.
กามนิต
กาบห้าวมะพร้าวหาบ.................ศิโรราบกับรูปรอย
เต็มสวนก็ชวนสอย........................สิหาบขายเสียดายของ
วนวางถึงกลางวัน......................มารวมกันมะลั่นกลอง
ปากกูก็กู่ก้อง ................................มะพร้าวห้าวเอามาขาย
มะพร้าวนี้นะมีรส......................วิเศษสดผสานสาย
มายเดียร์จะเสียดาย.....................หากไม่ลองแตะต้องลิ้น
ได้ชิมได้ลิ้มชม..........................อภิรมณ์มโนริน
กำซาบซบกราบศิลป์.....................สิ้นสาระ อ๊ะกราบเทอญ ฯ
3 มกราคม 2554 09:16 น.
กามนิต
โคลงสี่สุภาพเหี้ย..............ไรวะ
โทเอกไม่เห็นจะ..................ถูกต้อง
สัมผัสอักษรสระ...................เสียงมั่ว เสมอแม่ม
สร้อยสวะโว้ยขอร้อง.............รกเรื้อเหลวไหล
ลอกตำราตำรับไร้............รอยหยัก สมองพ่อ
กลบทสร้างสูสัก....................แต่สร้าง
ฉันทลูบฉันทลักษณ์.............กลวงเปล่า
สาระเลวเสือกอ้าง................อรรถอ้างสุนทรีย์
ตรง ๆ เทิ่ง ๆ เงี้ย.............รึงัยโคลง
ด่าแม่เจ๊กโทงโทง................ถ่อยถ้อย
หมากาไก่หมูโขมง................ม้าคช วัวพ่อ
กระทิงแรดเสือสิงห์สร้อย......สัตว์อ้าวลืมควาย
อยากอวดสูอยู่หร้อก........รอยโคลง
ยอศัพท์สูงยูงโยง.................อยู่ฟ้า
กระวีกระวาดกลับโหวง-.......เหวงหว่าง วรรณเวย
จึงแค่นคำรากหญ้า..............หยัดเย้ยคำโคลง