19 กุมภาพันธ์ 2548 16:41 น.
กาฟิวส์
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา
โรงเรียนของแอร์ได้มีกานปัจฉิมนิเทศน์ขึ้น
งานนี้เป็นงานสำหรับ ม.6
แต่ความรู้สึกของหลายคนที่ดีจัยกับรุ่นพี่นั้น
มีน้อยคนที่รู้ความรู้สึกของ ม.6
นั่นคือมีหลายความรู้สึกเกิดขึ้น
ดีใจ..ที่จะจบม.6
ฝ่าฝันมาถึงตรงนี้ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลยนะ
บางคนก็ดีใจที่ติดโควต้า
เสียใจ
บางคนถึงขั้นร้องไห้ออกมา
เพราะอาจจะเป็นงานสุดท้ายแล้ว
ที่เพื่อนๆ จะมาสนุกด้วยกันพร้อมหน้าอย่างนี้
บางคนต้องแยกกับคนรัก
ทั้งที่ยังรักกันอยู่
เพราะความจำเป็นที่ต่างคนก็ต่างต้องไปทำ
ตามความฝันของตัวเอง
แต่สิ่งที่แพรรู้สึกได้จากงานนี้
แอร์รู้ว่าการจากกันสำหรับเพื่อนที่คบกันมานานนั้น
มันทรมานแค่ไหน
ความผูกพันสำหรับเพื่อนที่คบกันมา
บ้างก้อ 3 ปี บ้างก็ 6 ปี
บางคนเรียนมาด้วยกันตั้งแต่อนุบาล
มันเป็นความรู้สึกที่ใจหายอย่างบอกไม่ถูก
ในขณะที่บางคนมองคนเหล่านั้น
ที่ถ่ายทอดความรู้สึกเสียใจออกมา
เป็นน้ำใส ๆ ไหลจากดวงตาว่า
เป็นการโอเวอร์
เรียกร้องความสนใจรึป่าว???
มันคงยังไม่ถึงเวลาที่เค้าต้องรู้สึกอย่างนั้นบ้าง
แต่แอร์ก็อยากบอกไว้ว่า
เพื่อนกัน
ไม่ว่าจากกันไปไกลหรือนานสักแค่ไหน
ความรู้สึกดี ๆ นั้น
เรายังมอบให้แก่กันได้เสมอ
แอร์เองก็ยังรอคอยเพื่อนที่จากแพรไป
กลับมาหาแพรเหมือนเมื่อวันวาน
เราจะรักกันอย่างนี้ตลอดไปนะ
จากเพื่อนเก่า
19 กุมภาพันธ์ 2548 16:18 น.
กาฟิวส์
แบร่ ๆ ๆ ตาบ้าา
ม่ะเหงชายเหมือนชื่อเลย
ว๊ายยยกลุ่มเพื่อนตาบ้านี่มีแต่คนหล่อ
มีกันตั้ง 124 4!!คนเรยหรอ
แล้วถ้าตาบ้านี่จะมาตีชั้นจะทำยังไงล่ะเนี่ยยย
พี่จ๋าาช่วยเจนด้วย
( ยัยนี่ถ้าจะบ้า แฮะ คิดเองเปนตุเปนตะ แถมนับเลขไม่ถูกอีก เฮ้อ !! )
เฮ้อ!!! กว่าจะมาถึงห้องได้นี่ก้อใช้เวลาแทบจะ 1 ชม.แล้วนะเนี่ย
หยิงสาวเดินบ่นคนเดียวระหว่าทางเดินไปที่ห้อง
แต่แล้ววเทอก้อต้องหยุดชะงัก
เมื่อได้ยินเสียงที่รู้สึกคุ้น
ยิ่งเทอได้เหนหน้าของต้นเสียงนั้นแล้ว.
เจ้าของเสียงนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน
ตาบ้าที่ยืนด่าเทอเมื่อเช้านี่เอง
ซวยอะไรนักหนาน๊ะ.. ถึงได้มาเจอตาเนี่ยอีก
ระหว่างที่เทอบ่นนั้น
เพื่อนของชายหนุ่ม ก็ได้เหนหน้าเทอ
และบอกชายว่า
เห้ย !! มึงดูนักเรียนใหม่สิ โคตรน่ารักเลยว่ะ!!
จากคำบอกเล่าของเพื่อน
ทำให้ชายต้องหันมาดู
เทออีกแล้วเล๊าะ??
เพื่อนของชายตกใจกับการอุทานของเขา
เฮ้ย!! นายรุ้จักแม่สาวคนนี้ด้วยหรอ
แต่ไม่ทันที่ชายจะได้ตอบ
อาจารย์ประจำชั้นก็ได้เข้ามาโฮมรูมพอดี
อ่าว ๆ ๆ นั่งที่ให้หมด !!!
เสียงคำสั่งของอาจารย์ชายท่านหนึ่งดังขึ้น
ทำให้ชายและเพื่อนต้องไปนั่งที่
จะเว้นก็แต่.
อ่าว .. นั่งแล้วก้อเงียบซะ
ได้ผลแหะ อาจารย์นี่เจ๋งชะมัด
เจนรำพึงรำพันอยู่ในใจ
ขณะที่เทอมองมาจากด้านหน้าของห้องเรียน
วันนี้ ครูมีนักเรียนใหม่จะมาแนะนำให้พวกเทอรู้จัก
พอพูดจบ อาจารย์ก็เรียกให้เจนนี่เข้ามาในห้อง
เข้ามาสิ อรจิรา
. ค่ะ
เจนเดินก้มหน้าก้มตาเข้ามาในห้อง
ขณะที่เพื่อน ๆ ของชายเริ่มแซวเจนนี่
น่ารักจังเรยน่ะ
ปากมอมจังนะ ผู้ชายพวกเนี้ย
( เทอบ่นอีกตามเคย )
ติดตามอ่านตอนต่อไปด้วยนะคะ
15 กุมภาพันธ์ 2548 19:53 น.
กาฟิวส์
สาวเปิ่นที่แสนจะซุ่มซ่าม ออกจะซกมกบางเวลา แต่ใครจะไปคาดคิดว่า เทอคนนี้ จะมีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามอย่างมากมาย ด้วยความน่ารักแบบซื่อ ๆ ที่คุณก้ออาจจะอมยิ้มไปด้วยก็ได้
เจนนี่ สายแล้วลูก ไปโรงเรียนได้แล้ว
ค่ะแม่
โอ๊ย!! ตายแน่ ๆ เลยชั้น เรียนวันแรกก็สายซะแล้วว..
โครม!!!! เสียงเจนนี่วิ่งชนกับครัยสักคนขณะที่เทอบ่นพึมพรำระหว่างทางเดินเข้าโรงเรียน
ขอโทดค่ะ ๆ คือชั้นรีบจิง ๆ ขอโทดนะคะ
เทอขอโทดชายหนุ่มที่เทอเพิ่งชนแล้วก้อจะเดินเข้าโรงเรียน..แต่ว่า!!
นี่เทอ หัดลืมตามองซะบ้างสิเวลาเดินน่ะ ชนคนอื่นเค้าหมด
บ่นเข้าไปตาบ้าเอ้ยย!!
เจนนี่คิดในใจ
นี่เทอรุ้ไหมว่าชั้นเปนครัย
เสียงของชายหนุ่มเริ่มด่าเทอมาเปนระยะ แต่เทอไม่รู้หรอกว่า ชายหนุ่มคนนี้เปนครัย
( แน่นอนครัยจาไปรุ้ล่ะ ก้อเปิดเทอมวันแรกนี่นา )
เทอค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมามองเค้าอย่างช้า ๆ
ว้าว.หล่อเปนบ้าเลย
ไม่รุ้ ก้อชั้นเพิ่งมาเรียนวันนี้วัน แรกนิ่
สาเหตุที่เทอเพิ่งมาเรียนวันแรกน่ะหรอ
เจนนี่เปนสาวอายุ 17
เทอเรียนอยู่ ม.5 แต่ต้องย้ายตามแม่เทอมาเรียนที่นี่
เพราะพ่อกับแม่เทอหย่าร้างกัน
แล้วเทอต้องอยู่กับแม่ที่แต่งงานใหม่
ส่วนพี่ชายของเทอนั้น
อยู่กับพ่อของเทอไงเล่า!!
มิน่าล่ะ ชั้นถึงไม่เคยเหนหน้าเทอมาก่อน
เฮ้ย!! ไอ้ชาย แกจะเข้าโรงเรียนไหมวะเนี่ยย
เออ ๆ ๆ เด๋วกูตามไป
เสียงเพื่อนของตาบ้านี่เรียกตานี่ว่าชายงั้นหรอ??
ม่ะชายสมชื่อเลย ยืนด่าผู้หยิงอยู่ได้
แล้วนี่เทอชื่ออะไร เผื่อชั้นจะได้ด่าเทอถูก
เจเจนนี่ ชั้นชื่อเจนนี่
ฝากไว้ก่อนเถอะ
14 กุมภาพันธ์ 2548 20:45 น.
กาฟิวส์
=>> ความรัก ทุกคนต่างค้นหาความหมาย
คนรัก ทุกคนย่อมฝันที่จะมีใครสักคนมารักเรา
แต่เราก้ออาจจะลืมไปว่า....
เราทุกคนเกิดมาจากความรักทั้งนั้น
อาจไม่มีใครคิดหรอกว่า
ที่เราเกิดมาได้นั้น ...
ย่อมเกิดจากความรักของพ่อแม่ทั้งสิ้น
ไม่โทดหรอก หากว่าวันนี้ท่านจะลืมคนใกล้ตัว
ไม่โทดหรอก หากว่าวันนี้คุณจะลืมให้ความสำคัญ
แต่ถ้าหากวันใดที่คุณหมดสิ้นทุกสิ่ง
วันใดที่คุนผิดหวังจากความรักที่คุนใฝ่หา
วันใดที่คนที่คุนบอกว่าคุนรักเค้ามาก...และเค้ารักคุนที่สุดนั้น
ใครคนนั้นได้ทิ้งคุนไป
เมื่อถึงเวลานั้น...
คุนจะคิดถึงใครมาคอยปลอบโยนคุน
เรื่องนี้ไม่ได้ต้องการที่จะกระทบกระทั่งใคร
เพียงแต่ต้องการบอกว่า...
คนเรานั้น...อาจเกิดความรักได้หลายครั้ง หลายคน
แต่คนเพียง 2 คนเท่านั้นที่จะรักคุนตลอดไป
ใส่ใจเค้า 2 คนนั้นบ้าง
อย่าให้เค้าต้องน้อยใจ
ในวันที่พวกคุนบอกว่า
เปนวันแห่งความรัก
รักคนที่คุนรักให้มากนะคะ
ขอให้มีความสุกมาก ๆ
14 กุมภาพันธ์ 2548 20:32 น.
กาฟิวส์
เจนนี่ สายแล้วลูก ไปโรงเรียนได้แล้ว
ค่ะแม่
โอ๊ย!! ตายแน่ ๆ เลยชั้น เรียนวันแรกก็สายซะแล้วว..
โครม!!!! เสียงเจนนี่วิ่งชนกับครัยสักคนขณะที่เทอบ่นพึมพรำระหว่างทางเดินเข้าโรงเรียน
ก้อบอกแล้ววว ว่าเทอซุ่มซ่าม
ขอโทดค่ะ ๆ คือชั้นรีบจิง ๆ ขอโทดนะคะ
เทอขอโทดชายหนุ่มที่เทอเพิ่งชนแล้วก้อจะเดินเข้าโรงเรียน..แต่ว่า!!
นี่เทอ หัดลืมตามองซะบ้างสิเวลาเดินน่ะ ชนคนอื่นเค้าหมด
บ่นเข้าไปตาบ้าเอ้ยย!!
เจนนี่คิดในใจ
นี่เทอรุ้ไหมว่าชั้นเปนครัย
เสียงของชายหนุ่มเริ่มด่าเทอมาเปนระยะ แต่เทอไม่รู้หรอกว่า ชายหนุ่มคนนี้เปนครัย
( แน่นอนครัยจาไปรุ้ล่ะ ก้อเปิดเทอมวันแรกนี่นา )
เทอค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมามองเค้าอย่างช้า ๆ
ว้าว.หล่อเปนบ้าเลย
ไม่รุ้ ก้อชั้นเพิ่งมาเรียนวันนี้วัน แรกนิ่
สาเหตุที่เทอเพิ่งมาเรียนวันแรกน่ะหรอ
เจนนี่เปนสาวอายุ 17
เทอเรียนอยู่ ม.5 แต่ต้องย้ายตามแม่เทอมาเรียนที่นี่
เพราะพ่อกับแม่เทอหย่าร้างกัน
แล้วเทอต้องอยู่กับแม่ที่แต่งงานใหม่
ส่วนพี่ชายของเทอนั้น
อยู่กับพ่อของเทอไงเล่า!!
มิน่าล่ะ ชั้นถึงไม่เคยเหนหน้าเทอมาก่อน
เฮ้ย!! ไอ้ชาย แกจะเข้าโรงเรียนไหมวะเนี่ยย
เออ ๆ ๆ เด๋วกูตามไป
เสียงเพื่อนของตาบ้านี่เรียกตานี่ว่าชายงั้นหรอ??
ม่ะชายสมชื่อเลย ยืนด่าผู้หยิงอยู่ได้
แล้วนี่เทอชื่ออะไร เผื่อชั้นจะได้ด่าเทอถูก
เจเจนนี่ ชั้นชื่อเจนนี่
ฝากไว้ก่อนเถอะ
หน้าส่วนตัว
840
