19 กุมภาพันธ์ 2548 16:48 น.
กาฟิวส์
ที่ต้องลาจากกันในวันนี้
ไม่ใช่เพราะชั้นไปมีครัยคนใหม่
ไม่ใช่ชั้นเปนคนไร้หัวใจ
แต่ชั้นต้องจากไปด้วยจำเปน
สิ่งที่มีให้เทอไม่เคยเปลี่ยน
ยังวนเวียนอยู่ในนี้อย่างความฝัน
ยังคงหวังว่าจะมีเพียงสักวัน
ที่เรานัน้จะกลับมารักกัน
จากกันวันนี้ไม่ช่ายว่าไม่รัก
แต่เพราะเทอสูงเกินคนอย่างชั้น
ส่วนตัวชั้นเปนยังไงก็ช่างมัน
ขอให้เทอของชั้นจงโชคดี
19 กุมภาพันธ์ 2548 16:06 น.
กาฟิวส์
เทอรู้สึกอย่างไรกับความรัก???
รู้ว่าหนักที่ต้องถามเรื่องแบบนี้
เทอรู้สึกเหนื่อยบ้างไหมคนดี
ที่วันนี้เทอไปรักเค้าข้างเดียว
อยากจะตอบว่าเหนื่อยแต่ก็รัก
เพราะความรักคืออะไรที่แน่นเหนียว
เพราะความรักช่วยสร้างความกลมเกลียว
เจ็บนิดเดียวก็ไม่ทำให้ท้อใจ
ถึงอย่างไรก็จะรักอยู่อย่างนี้
เมื่อได้มีความรักแล้วสดใส
ถึงแม้มีความรักแล้วช้ำใจ
ดีกว่าปล่อยให้ใจไม่ทำงาน
เพราะความรักทำให้โลกนี้สดใส
เกี่ยวหัวใจให้เปนรอยขวากหนาม
เพราะความรักมีสักวันที่งดงาม
และความรักที่ชั้นต้องการนั้น...คือเทอ
15 กุมภาพันธ์ 2548 20:16 น.
กาฟิวส์
ไม่มีใครคอยห้ามความรู้สึก
เมื่อเรานึกอยากชอบใครก็ชอบได้
เมื่อเรารักเราก็ให้ความรักไป
แต่ไฉนความรักไม่กลับมา
หัวใจเรามอบให้ทั้งสี่ห้อง
ให้เทอมาจับจองเอ่ยภาษา
รักเทอมากคิกถึงทุกเวลา
แต่เทอให้คืนมาแค่เสียใจ
คุ้มกันไหมที่คอยเฝ้าคิดถึง
คุ้มกันไหมที่คำนึงห่วงใยหา
คุ้มกันไหมที่เสียใจเสียน้ำตา
คุ้มกันไหมที่เทอมาตอบแทนกัน
ถึงจะรู้ว่ายังไงเทอไม่รัก
แต่ขอเฝ้าดูแลแค่อย่างนั้น
ไม่ขอตัดหัวใจที่ให้กัน
เพราะว่ามันเป็นของเทอ ทั้งหมดใจ