6 พฤษภาคม 2546 01:23 น.
กานิเมด
เธอคือแรงบันดาลใจของฉัน
เธอคือฝันคือคนที่ฉันตามหา
เธอคือคนแห่งวันและเวลา
ที่มีค่าที่ไม่มีวันลืม
เธอจะอยูข้างในใจของฉัน
ทุกคืนวันทุกเวลาไม่ห่างเหิน
จะอยู่ในทุกก้าวที่ฉันเดิน
ทุกยามเพลินยามทุกข์ยามสุขใจ
แม้ความจริงแยกเราให้ไกลห่าง
ฉันยังคงวางเพียงเธออยู่ใกล้ใกล้
แม้รู้เธอไม่กลับมายังห่วงใย
แม้รู้เธอไม่หวนไม่กลับคืน
เธอได้สอนตัวฉันให้ได้คิด
ว่าชีวิตนั้นมันสั้นเพียงไหน
สอนฉันทั้งสัจธรรมเกิดดับไป
สอนว่าใครไม่ได้อยู่ตลอดกาล
ฉันได้รู้ซึ้งแล้วในวันนี้
ว่าชีวีนั้นสั้นสักเพียงไหน
มีชีวิตใช้ชีวิตอย่างเข้าใจ
มีชีวิตก้าวไปอย่าอ่อนแอ
สักวันหนึ่งเราคงได้พบกัน
ที่สวรรค์ที่ที่มีสุขแท้
เมื่อเวลาได้เปลี่ยนได้ผันแปร
แล้วฉันจะไปดูแลเธอตลอดกาล