19 กรกฎาคม 2553 00:07 น.
กาญจนา
เข้าพรรษาชาวพุทธหยุดสดับ กราบน้อมรับธรรมมาอิงอาศัย
สงฆ์จำวัดเรียนรู้ธรรมวินัย เป็นปัจจัยช่วยเอื้อเนื้อนาบุญ
พรรษาสามเดือนนี้มีฝนชุก อาจจะรุกนาข้าวเขาเคืองขุ่น
เหยียบต้นกล้าพายุ่งชุลมุน ฤดูหมุนเวียนตามห้ามธุดงค์
เป็นบัญญัติพุทธะประกาศไว้ หยุดจาริกออกไปตามประสงค์
ให้จำวัดศึกษาบำเพ็ญตรง กุศลส่งสามเดือนเคลื่อนคลาไป
ชาวประชาหน้าใสได้บำเพ็ญ สมชื่อเป็นชาวพุทธที่ยิ่งใหญ่
งด ละ เลิกความชั่วทิ้งออกไกล เร่งทำดีดีได้สมใจจินต์
ทำแต่เหตุแห่งดีที่ถวิล ห่างอบายทุกข์ไกลไม่ยลยิน
ปราบให้สิ้นโลภหลงปลงปล่อยวาง ชำระใจขุ่นมัวกลัวผลบาป
ขอก้มกราบปฏิมาเพื่อสะสาง ปฏิบัติธรรมมาเดินสายกลาง
ทำจิตว่างจากตัวตนพ้นทุกข์ภัย โปรดละวางตัวตนที่ทนทุกข์
19 กรกฎาคม 2553 00:04 น.
กาญจนา
ผู้ใดจะเทียบเท่า ดุจเงาบ่เหหัน
มือแม่ประโลมรันทร์ พสุธามิเปรียบปาน
สั่งสอนถนอมเจ้า สละเฝ้าทุกวันวาร
เปรียบแม่ดั่งอาจารย์ อุดมเลิศประเสริฐกุล
ความรักที่ถักทอ พินิจก่อเกิดการุณย์
ขอกราบระลึกคุณ จริยาคุณานันต์
คุณใดจะหาเปรียบ บ่มิเทียบสุขสิ่งสันต์
ขอแทนชั่วนิจรันทร์ ทุกวันวารมิเปลี่ยนแปลง
ขอมอบให้แม่ ผู้น่ารัก เอิ้กๆ
18 กรกฎาคม 2553 23:59 น.
กาญจนา
ข้าขอน้อมนบพระคุณกวีกตัญชลี
บรมครูศรี พิชาน
หลากหลายจินตนะเปรื่องเมลืองสมัยกาล
ก้าวไกลและไขขาน ประพันธ์
เพชรน้ำหนึ่งวรรณศิลป์มิสิ้นอักษรสรร
จักก้อง ณ นิรันดร์ วิไล
สอนสั่งแฝงอุปมากถาสิริวินัย
เป็นทางจะว้างภัย วิถี
หวังคำสอนกวีศาสน์นุสนธิ์สกลสตรี
มากล้วนบ่ถ้วนศรี วิชา
จึงผ่านถ้อยอภิวันท์ถวายสรดุดี
ครูผู้กวีงาม ธุการ
หน้าส่วนตัว
1677
