28 กุมภาพันธ์ 2553 00:30 น.

ใจนำทาง

กากีนัง

...เก็บดาว เก็บตะวัน เก็บความทรงจำไว้ใต้หมอน
แม้นร่อนเร่พเนจร ยังคงซุกซ่อนความอุ่นใจ
.....หอบดาว หอบตะวัน หอบความผูกพันมามอบให้
หอบรัก หอบอุ่นไอ กอดยามร้องไห้ เหว่ว้า

ในยามที่มืดมิด ใช่จันทร์ ใช่ดาวจะปลิดแสงสว่าง
ขอเพียงใจนำทาง จะพบแสงสว่าง ณ ทางปลาย

ลุกขึ้นแล้วยืนเถิด เกิดเป็นคนต้องสู้ใหม่
จะร่วมเป็นเพื่อนเดินทางยามท้อใจ
แล้วเราจะสู้ไปพร้อมๆกัน


...เป็นกำลังใจให้กับทุกคนท่กำลังท้อใจค่ะ หากใครกำลังร้องไห้ ขอจงรู้ไว้ว่ามีอีกลายคนที่ท้อแท้ใจและกำลังร้องไห้เหมือนกัน เราจะต้องผ่านไปให้ได้ และเราจะจับมือกันไปจนสุขกาย สบายใจ กากีนังเชื่อแบบนั้นค่ะ				
31 กรกฎาคม 2551 19:58 น.

เรื่องของกู จะรู้ทำไม

กากีนัง

           อันปากคนปนกลิ่นปานกินตด
เที่ยวสบถกร่นประจานประมาทเขา
เสนอสู่เสร่อรู้ทำหูเบา
ทำเป็นเขลาไม่รู้เรื่องเสร่อฟัง

ตั้งกระทู้กูไม่ว่ามึงตั้งเถิด
แต่ถ้าเกิดมีเรื่องกูมึงอย่าหวัง
จะได้อยู่อย่างสงบจบจีรัง
เรื่องของกูจะสู่ฟังไปทำไม

ทำหน้าตาระรื่นตื่นกระซิก
เดี๋ยวมึงได้หน้าาหงิกอยากลองไหม
ใครมีเอี่ยวกูจะถากคนคนไป
อย่าคิดว่าแส่เรื่องใครได้ฝ่ายเดียว

ร้อยเรื่องเน่ามึงเขย่าเอามาขุด
เดี๋ยวกูผุดเรื่องมึงบ้างมึงจะเสียว
เรื่องชาวบ้านอยากรู้กันนักเชียว
เดี๋ยวนะเดี๋ยวกูจะเอาพวกมึงคืน

กูไม่ใช่นางเอกให้ยอมกด
ช่วยจำจดใส่สมองมดแสนตื้น
ที่ทำไว้กับกูจะเอาคืน
เอาให้รื้นน้ำตาคนคนไป

อยากรู้เรื่องอะไรดาหน้ามา
อย่าได้มีทีท่าว่าสงสัย
เดี๋ยวมึงได้สมใจรู้กูเป็นไง
กูเป็นใครไม่ยอมคน "นี่แหละกู"				
25 กรกฎาคม 2551 21:58 น.

สักวันฉันต้องเป็นดาวสกาวแสง

กากีนัง

   
เจิดจรัสประกายแจ้งบนทอฝัน
นภากว้างจักเป็นบ้านนิจนิรันดร์
สักวันฉันจักไปให้ถึงดาว

     แม้นลำบากยากหน่อยก็ไม่หวั่น
จะตะกายทางชันประจัญหนาว
แม้นหากล้มจะลุกเดินเมินเรื่องราว
แต่จะสาวประสบการณ์มาเป็นครู

      แม้นร้อยคำประมาทชาติกำเนิด
ฉันจะเชิดเอาคำนั้นเป็นคำสู้
เปลียนวิกฤติเป็นโอกาสเมินศัตรู
ฉันจะสู้ด้วยทำแต่กรรมดี

      ทดแทนคุณบิดรแลมารดา
ปราถนาให้ท่านได้สุขี
ด้วยลำบากตรากตรำมานานที
ฉันคนนี้จะขอเป็นเช่นหลักเดิน

     แต่จะไม่เหยียบไหล่ใครขึ้นเชิดหน้า
ไม่เบียดเบียนประเมินค่าแค่ผิวเผิน
จะไม่ลืมฐานถิ่นที่จำเริญ
แต่จะเป็นคนเดินดินที่เป็นดาว

				
3 พฤษภาคม 2550 13:05 น.

เรื่องหมาๆ

กากีนัง

     ฉันไม่ได้มีปัญหาอะไร
คิดว่าที่เพื่อนทำไปแค่เรื่องหมา ๆ
ก็แค่ไอ้เรื่องลอบกัดไร้สติปัญญา
ฉันไม่ได้เก็บเอามาคิดให้ติดใจ
   ในเมื่อเธอได้อยากได้เขาก็เอาไป
แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมตีสองหน้า
ถ้ารักกันมากก็ช่วยไปให้ไกลหูไกลตา
ฉันเองก็ไม่ได้คิดว่าอะไร
    แต่ที่ทำตัวหมาๆ
ฉันว่าฉันคงให้อภัยไม่ได้
ด่าว่าฉันลับหลังมันเกินไป
ที่ไปบอกใครต่อใคร
......ว่าฉันไปแย่งหวานใจของเธอมา
     ขอเถอะนะขอเลย
ความจริงเป็นอย่างไรโปรดเฉลยกันต่อหน้า
คนรักฉันเราคบกันหลายปีมา
แต่อยู่ๆ หมาก็มาคาบเอาไป
       คิดว่าเป็นเพื่อนเลยไว้ใจ
แต่ที่ให้ความรู้สึกไปมันไร้ค่า
หมามันยังรักซื่อมีราคา
แต่เธอมันอาจไม่มีค่ายิ่งกว่าหมาด้วยซ้ำไป				
9 พฤศจิกายน 2549 13:00 น.

อาลัย...แด่คนรักที่จากไป

กากีนัง

ใจสลายสายเสียแล้วความรักข้า
เมื่อเจ้ามาลาลับดับโศกศัลย์
เจ้าลาจากไปไกลไร้ชีวัน
สุดจะกลั้นทนฝืนรื้นน้ำตา

ภาพสองเราเนาวันวานยังเจนชัด
รอยยิ้มเจ้ายังผูกมัดตรึงใจข้า
จากวันนี้คงมีแต่รอยน้ำตา
เป็นเพื่อนข้าไร้เงาเจ้าสุดจาบัลย์

ข้าชะเง้อมองเจ้าในห้องไข้
สุดอาลัยยื้อชีวิตเป็นเพียงฝัน
เจ้าทุกข์ทนรนดิ้นสิ้นจำนรร
คำสวรรค์คงบัญชาให้เจ้าไป

อันตัวข้ายังไม่ทันจะเอื้อนเอ่ย
คำเฉลยว่ารักเจ้าเศร้าเพียงไหน
เจ้าคงเจ็บปวดร้าวราวขาดใจ
โปรดรู้ไว้ข้าก็เจ็บเทียบเท่ากัน

รดศพเจ้าเคล้าน้ำตาข้าแทบบ้า
ยังไม่ทันได้ร่ำลามาเปลี่ยนผัน
ไฟศพเจ้าเท่ากับไฟบรรลัยกัลป์
ใยไม่ปลิดฃีวันข้าไปแทน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกากีนัง
Lovings  กากีนัง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกากีนัง
Lovings  กากีนัง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกากีนัง
Lovings  กากีนัง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกากีนัง