12 กุมภาพันธ์ 2548 11:14 น.
กัลลดา
เปลวเทียนละลายแท่ง
แสงร้อนแรงน้ำตาไหล
หยาดหยดลงข้างใจ
เกาะเป็นไขกับเล่มเทียน
วูบวาบวะวับไหว
ความมืดไปได้ขีดเขียน
เด็กน้อยได้พากเพียร
ใจรักเรียนจึงยอมทน
ความจนที่ข้นแค้น
ทั่วดินแดนแสนหมองหม่น
มีเด็นน้อยหลายหลายคน
ที่ขัดสนน่าเวทนา
วิงวอนท่านใจบุญ
โปรดเกื้อหนุนเด็กเถิดหนา
เศษเงินทานโปรยมา
จะนำพา..ชีวา..เด็กไทยให้เจริญ..
11 กุมภาพันธ์ 2548 13:36 น.
กัลลดา
ในนามของความเงียบเหงา
ยังมีเงาของความผูกพัน
คงมีเพียงเธอและฉัน
ที่รู้กันสัมพันธ์ใจ
จะอีกนานแค่ไหนหนอ
ได้พนอไม่ไปไหน
จะคลอเคล้าเฝ้าห่วงใย
ไม่ห่างไกล..แม้นาที
คงเจอกันแค่ในฝัน
เพราะเรานั้นไกลเกินที่
อุปสรรคนั้นมากมี
คุณคนดี...มีคนปอง
รู้ทั้งรู้ยังสู้รัก
สุดจะหักไม่หม่นหมอง
ใจชั่งใจตามครรลอง
คงจะต้อง....รักเพียงเงา....
หน้าส่วนตัว
1426
