สิ่งดีดีที่เข้ามาในชีวิต แต่ไม่กล้าลิขิตตามจิตฝัน เป็นเพราะเหตุอันใดสิ่งไหนกัน คงมีแต่ตัวฉันเท่านั้นรู้ ต้องปล่อยให้แก้วหลุดไปใจจะขาด แสนอนาถใจเราไม่คิดสู้ ไม่กล้าแม้จะเอ่ยปากให้รับรู้ ได้แค่เพียงคิดถึงอยู่มิรู้ลืม ขอคงมั่นในฝันอันลึกล้ำ ขอจดจำคำกล่าวเฝ้าแอบปลื้ม ขอเก็บไว้ในใจที่เงียบขรึม ขอดูดดื่มคำนั้นมั่นนิรันดร ส่งใจมาดูแลแม้ไกลห่าง แม้ราร้างจากไปให้ถอดถอน แม้ไม่รู้ว่าเรานั้นเฝ้าเว้าวอน ก็จะรักนิรันดร...มิคลายคลอน..นะคนดี...