ได้รับรู้ความเป็นไปใครคนหนึ่ง ความศรัทธาสุดซึ้งมาเลือนหาย น้ำตารินไหลรดทั้งใจกาย ความชื่นชมมามลายหายไปพลัน ซุกกายลงมุมห้องนั่งกอดเข่า ความเงียบเหงาปกคลุมมุมห้องนั้น ปล่อยความคิดเตลิดไปไม่หยุดยั้ง สิ้นพลัง.....ไปพบเห็นเจรจา สงสารใจหญิงสาวก็คราวนี้ ดวงฤดีจะรู้ไหมในชิวหา หลงคารมพรมพลิ้วพรอดพร่ำมา เขาทำไป...ใช่ว่าจากใจจริง ต่อแต่นี้ขอห่างไกลเถอะนะเจ้า คงไร้เงาเพื่อนคนนี้ไปสุงสิง ไม่อยากรับรู้ความเป็นไปในทุกสิ่ง ขอหยุดนิ่ง....อยู่ตรงนี้...ณ ที่เดิม...