22 เมษายน 2548 17:22 น.
กัลลดา
วิ่งตามหาคนดีไปทั่วหล้า
คนนั้นนาคนนี้นาน่าจะใช่
เฝ้าติดตามถามข่าวอยู่ร่ำไป
ใจหลงใหลว่าคนนี้คนดีเรา
แต่แล้ววันเวลามาบอกกล่าว
ถึงเรื่องราวความเป็นไปให้ใจเฉา
คนดีที่เฝ้าติดตามดั่งกับเงา
ที่แท้เขาก็เจ้าชู้ประตูดิน
เสียแรงที่ศรัทธามาแต่แรก
ใจปลาบแปลบหวลให้ใฝ่ถวิล
จะเจ็บช้ำอีกกี่ครั้งถึงหมดสิ้น
ฤาชีวินดับสลายก่อนได้เจอ
หยุดตามหาคนดีซักทีไหม
ไม่มีใครดีกับเราดั่งเสนอ
ปิดประตูหัวใจไม่พบเจอ
คำว่าเธอที่แสนดี...ไม่มีแล้ว..
25 มีนาคม 2548 10:38 น.
กัลลดา
26 มีนา....เวียนมาถึง
เป็นวันซึ่งกำเนิดเจ้าโฉมศรี
รูปก็งามนามก็เพราะสุมาลี
และยังมีน้ำใจในไทยโพม
ขอให้มีความสุขสนุกสนาน
จิตชื่นบานทุกวันอย่าขื่นขม
ทั้งหน้าที่การงานแสนภิรมย์
การศึกษาให้สมหวังดั่งตั้งใจ
เรื่องหัวใจขอให้ได้ดั่งคิด
ผูกพันจิตมิตรรักไม่ไปไหน
ขอให้กลับมาหาเจ้าโดยเร็วไว
ดวงหทัยเจ้ารอขอรักคืน
โตขึ้นอีกปีแล้วนะน้อง
บางอย่างต้องชั่งใจต้องทนฝืน
เป็นผู้ใหญ่ต้องนิ่งเฉยนะขวัญยืน
อย่าโกรธพี่นะทรามชื่น...ที่เตือนมา.....*-*
15 มีนาคม 2548 11:04 น.
กัลลดา
นานแล้วหนาไม่ได้สีไวโอลิน
นับพ่อสิ้นจากไปสู่สวรรค์
ก็เก็บเจ้าเสียงพริ้วใส่ตู้พลัน
จากวันนั้นถึงวันนี้เกือบปีแล้ว
เจ้าเสียงพริ้วคงเหงาและเศร้าสร้อย
เฝ้ารอคอยลูกบรรเลงเพลงเพริดแพร้ว
แต่ลูกกลับทอดทิ้งไม่เห็นแวว
เพราะใจแน่วอาลัยพ่อ..เคยนั่งฟัง
มาวันนี้ฤดีผ่องนั่งมองตู้
ดูดู๋ดูลืมเสียงพริ้วน้ำตาหลั่ง
รีบเปิดตู้หยิบเสียงพริ้วมีพลัง
แล้วมานั่งตั้งใจ..สีไวโอลิน
นั่งสีเพลงหนึ่งมิตรและชิดใกล้
จากก้นบึ้งของหัวใจไม่สูญสิ้น
ส่งเพลงฝากสายลมน้ำตาริน
หวังได้ยินนะคนรอ..พ้อด้วยเพลง...
12 กุมภาพันธ์ 2548 11:14 น.
กัลลดา
เปลวเทียนละลายแท่ง
แสงร้อนแรงน้ำตาไหล
หยาดหยดลงข้างใจ
เกาะเป็นไขกับเล่มเทียน
วูบวาบวะวับไหว
ความมืดไปได้ขีดเขียน
เด็กน้อยได้พากเพียร
ใจรักเรียนจึงยอมทน
ความจนที่ข้นแค้น
ทั่วดินแดนแสนหมองหม่น
มีเด็นน้อยหลายหลายคน
ที่ขัดสนน่าเวทนา
วิงวอนท่านใจบุญ
โปรดเกื้อหนุนเด็กเถิดหนา
เศษเงินทานโปรยมา
จะนำพา..ชีวา..เด็กไทยให้เจริญ..
11 กุมภาพันธ์ 2548 13:36 น.
กัลลดา
ในนามของความเงียบเหงา
ยังมีเงาของความผูกพัน
คงมีเพียงเธอและฉัน
ที่รู้กันสัมพันธ์ใจ
จะอีกนานแค่ไหนหนอ
ได้พนอไม่ไปไหน
จะคลอเคล้าเฝ้าห่วงใย
ไม่ห่างไกล..แม้นาที
คงเจอกันแค่ในฝัน
เพราะเรานั้นไกลเกินที่
อุปสรรคนั้นมากมี
คุณคนดี...มีคนปอง
รู้ทั้งรู้ยังสู้รัก
สุดจะหักไม่หม่นหมอง
ใจชั่งใจตามครรลอง
คงจะต้อง....รักเพียงเงา....