เที่ยงวันกันเองบทเพลงเศร้า นั่งทานข้าวคนเดี่ยวเหี่ยวใจฝืน ไม่ได้หลับไม่ได้นอนมาทั้งคืน ไม่ได้ตื่นด้วยไม่ได้หลับกับภาพลวง นั่งทานข้าวคนเดี่ยเปลี่ยวยิ่งนัก ถ้ามีคนรักในใจได้หึงหวง แต่เวลานี้ไม่มีใครให้คิดควง ภารกิจอันใหญ่หลวงตกที่ใจ ทานข้าวไม่อร่อยไม่ค่อยอิ่ม ไม่มีรอยยิ้มในแววตาอันพร่าใส ไม่มีหมู่ไม่มีมิตรไม่มีใคร ทานข้าวไปใจละห้อยคล้ายคอยคน เที่ยงวันกันเองบทเพลงโศก คล้ายว่าโลกทั้งโลกนี้สับสน คล้ายว่าชีวิตนี้พิการพิกล คล้ายว่าจิตวุ่นวนเกินกว่าใจ
หน้าส่วนตัว
3073
