9 พฤษภาคม 2549 10:39 น.
กันเอง
น้ำตาใคร
คำร้อง โดย บัวกันต์ วิลามาศ
น้ำตาของใคร ทำไมหัวใจทำหล่น
ไหลท่วมถนน สายเพชรบุรีตัดใหม่
ช่างน่าสงสาร นงคราญใครทำเจ้าได้
ตัวพี่อยากจะเข้าไป เอาหัวใจช่วยซับน้ำตา
น้ำตาไหลเอ่อ ใจเธอคงจะเจ็บปวด
ยามเธอร้าวรวด พี่นี้อยากเข้าไปหา
เอาผ้าขนหนู มีอยู่ช่วยซับน้ำตา
ให้พี่ช่วยได้ไหมหนา บอกมาจะได้ดูแล
น้ำตาของใคร ทำไมไหลไม่ยอมหยุด
ไหลลงเป็นชุด คนมองก็ไม่แยแส
คงจะเจ็บหนัก ใครกันหนอที่รังแก
เธอจึงพ่ายแพ้ น้ำตาไหลบ่าไม่หยุด
เอานี่เป็นไง เอาใจมาไว้กับพี่
ว่าไงคนดี เชื่อพี่ได้ไหมนงนุช
ช่วยซับน้ำตา ที่ไหลนั้นมันสิ้นสุด
ไม่ให้เธอมีรักคุด สิ้นสุดอยู่กับพี่ชาย
จงหยุดไหลนะน้ำตา
7 พฤษภาคม 2549 14:07 น.
กันเอง
มองดูท้องนาครายามฝน
ใจกังวลสิ่งเคยอยู่จู่จู่หาย
ในทุ่งนาต้นกล้าคงเฉาตาย
น่าเสียดายสิ่งคู่กันนั้นจากลา
ท้องทุ่งนาไร้ความไว้เติมแต่ง
ทุกคนแห่งควายหายไถ่ถามหา
ไม่มีแล้วควายน้อยคอยไถนา
ต้นข้าว-กล้า,เหงาใจไร้ความชม
มีความเหล็กมาเสริมเพิ่มกำหนด
ใจรันทดขาดควายนาพาขื่นขม
วัตถุใหม่มาเสริมเพิ่มค่านิยม
จึงระทมไร้ควายนาระอาใจ
ใครกันหนอทำควายน้อยให้ด้อยค่า
เลี้ยงชาวนานานนับลับไปไหน
ชาวนายามขาดควายเป็นอย่างไร
แล้วเหตุใดควายไม่มีที่ทุ่งทอง
ซื้อควายเหล็กขายควายนาระอาจิต
คนหมดสิทธิ์มีควายนามาสนอง
เด็กรุ่นหลังคงเหงาใจไร้ควายมอง
การศึกษาต้องดูจากภาพตราบนิรันดร์
นกเอี้ยงไม่มีควายไว้คอยเลี้ยง
มีแต่เพียงควายเหล็ก,เจ๊กสุขสันต์
ควายนาถูกเชือดตายไปทุกวัน
ฟ้าลงทัณฑ์ขี้ควายหายไร้ควายมอง
7 พฤษภาคม 2549 05:42 น.
กันเอง
จึงเป็นความภูมิใจของคนไทยทั้งชาติ
คือท่าอากาศยานนานาชาติแห่งสยาม
สุวรรณภูมินั้นคือชื่อมงคลนาม
ทุกเขตคามต่างรู้จักรักษ์ถิ่นไทย
สุวรรณภูมิแห่งสยามนามกระเดื่อง
ต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองย้มสวยใส
สุวรรณภูมิต้องพัฒนาอย่างกว้างไกล
เป็นนครอันยิ่งใหญ่"สุวรรณภูมิ"
คือนครสุวรรณภูมิอันยิ่งใหญ่
คือความภูมิใจของเราชาวสยาม
สุวรรณภูมิท่าอากาศยานมงคลนาม
ทิวทัศน์ล้วนสวยงามตามสากล
เป็นท่าอากาศยานอันยิ่งใหญ่ในภูมิภาค
วิวัฒนาการที่หลายหลากด้วยเหตุผล
สุวรรณภูมิคือท่ากาศยานแห่งมวลชน
สุวรรณภูมิค่าสูงล้นคือทุกคนนั้นภูมิใจ
6 พฤษภาคม 2549 15:48 น.
กันเอง
1.
สวัสดีครับพ่อแม่พี่น้อง
สวัสดีเด้อเพื่อนพ้องและสหาย
สวัสดีครับท่านผู้หญิงท่านผู้ชาย
สวัสดีหลายหลายสวัสดีงามงาม
ผมขออาสาตนเป็นคนใช้
มีอะไรจะวานไหว้หรือจะถาม
มีอะไรบอกมาจะทำตาม
มีความทุกข์มีคดีความจะดูแล
บอกมาเลพี่น้องผองทั้งปวง
งานราษฎร์งานหลวงมีให้มีแผล
บอกผมเลยหากท่านถูกใครรังแก
วานพ่อแม่พี่น้องผองประชา
2.
สี่ปีผ่านงานสำเร็จ โครงการเสร็จหมดปัญหา
แม้ไม่ยุบสภา ถึงเวลาครบสี่ปี
สมัครเลือกตั้งใหม่ ด้วยตั้งใจไม่หลบหนี
ขออาสาอีกสี่ปี มาคราวนี้อยู่พรรคเดิม
อาสาขอรับใช้ อีกสมัยบารมีเสริม
กำลังใจยิ่งเหิมเกริม งบเพิ่มเติมมาระบาย
3.
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ชาวบ้านเบื่อผู้แทนหลาย
ใจฉันแทบขาดตาย คะแนนหายไปหลายพัน
ผลเลือกตั้งถั่งโถมใส่ ผู้แทนใหม่มิใช่ฉัน
ชาวบ้านมอบรางวัล ผลลัพธ์นั้นพ่ยแพ้พัง
จับไมค์ขอประกาศ สิ่งมิคาดมาผิดหวัง
ประกาศก้องพี่น้องฟัง น้ำตาหลั่งบนเวที
4.สวัสดีครับท่านพ่อแม่พี่น้อง
น้ำตานองฟ้าเปลี่ยนสี
ลาแล้วนะครับผมลาที
สวัสดีสวัสดี..อือ..อือ..
6 พฤษภาคม 2549 07:13 น.
กันเอง
บ่อยากสิเชื่อ
ว่าน้องสิเบื่ออ้ายเร็วปานนี้
เป็นย้อนอีหยังคนดี
จั่งมาลืมพี่บ่มีเหตุผล
เคยฮักกันอยู่
จู่จู่กะมาลืมตน
น้องพี่เจ้าหนีล่องหน
อ้ายจนซั่นบ้อน้อนาง
ความฮักครั้งก่อน
ออดอ้อนบ่คิดสิเบื่อ
บ่อยากสิเชื่อ
ว่าน้องสิมาเมินหมาง
ความฮักของเฮา
ต้องมาถึงคราวแยกทาง
น้องหนีในคืนฟ้าสาง
น้องนางไว้ใจบ่ได้
ไปดีเถิดน้อง
บ่ต้องเป็นห่วงอ้ายหรอก
อ้ายคนบ้านนอก
ทั้งจนบ่มีความหมาย
บ่ต้องหัวซา
กานดานสิไปกะไป
บ่อยากสิเชื่อคำไผ
ต่อไปเชื่อใจตนเอง
บ่อยากสิเชื่อ
ว่าน้องสิเบื่อง่ายง่าย
มันเจ็บใจหลาย
คนรักทำใจข่มเหง
ทั้งเจ็บทั้งปวด
เรือรักของอ้ายโครงเครง
อ้ายนี้บ่มีดีเส็ง
กับคนที่น้องไว้ใจ
หน้าส่วนตัว
1315
