29 พฤศจิกายน 2549 08:55 น.
กันมัทรี
เธอกับฉันคงบ้า...ที่มารักกัน
จึงเกิดบาดแผลฉกรรจ์คนละแผล
เจ็บลึก..เพราะรู้สึก ต่างคนต่างไม่เหลียวแล
บาดแผลนี้จะเจ็บสักเท่าใด
คนบ้าสองคนทุกข์หนัก
เหตุเพราะแค่รักเป็นใหญ่
ยากหักเพราะรักจากใจ
ถามหาเหตุผลทำไม่มี
++++++++++++++++
20 พฤศจิกายน 2549 23:29 น.
กันมัทรี
เข้ามาทำพร่ำพรอดหยอดคำหวาน
เข้ามาหว่านแสนเสน่ห์เท่ซิหนา
เข้ามาทำเกาะเกี่ยวแสร้งเกี้ยวพา
ทำเข้ามามุขเดิมเดิมเพื่อเติมเต็ม
ฉันน่ะ...ไม่มีสิ่งขาดแทบอาจหาญ
เที่ยวประจานคนเจ้าเล่ฉันแลเห็น
เข้ามาทำเย้าหยอกขอบอกไม่จำเป็น
สิ่งซ่อนเร้น...ที่ภายในใจรู้ดี
จริงหรือไม่..ประการใดใจย่อมรู้
ทำเจ้าชู้เร่เข้ามาไม่เลือกที่
ขอบอกสักอย่าง...พ่อตัวดี
ไม่มีที่เหลือเผื่อให้คนใจทราม.
.....ใจเดิมเดิมไม่เติมรัก.....
13 พฤศจิกายน 2549 14:52 น.
กันมัทรี
กรุณา....อย่าเติมสีที่ซีดจาง
โปรด.......อย่าเติมสีให้กระจ่างในความหมาย
สีจะกระจ่างจนพร่างพราย
กลัว...ความหมายในสีที่แต่งเติม
ขอให้ภาพนี้สีซีดไปพร้อมกับเวลา
โปรด......อย่าเข้ามาลงสีเพิ่ม
ให้ภาพนี้สีซีดเหมือนสีเดิม
เพราะวันนี้...ฉันเริ่มหมดความมั่นใจ
กว่าจะได้สีจางจางอย่างเวลานี้
รู้ไว้ว่าต้องใช้ความอดทนแทบหมดใจ
ขอภาพนี้เพียงภาพเดียว...ให้จางอย่างนี้เรื่อยไป
ไปแต่งเติมเพิ่มสีใหม่แก่ภาพใดใด...ก้อตามแต่ใจจะศรัทธา
หัวใจเดิมเดิม.....ไม่ขออะไรเพิ่มหรือเติมสี
sunny
หน้าส่วนตัว
1130
