12 มกราคม 2552 13:00 น.
กันนาเทวี
รักมักเกิดจากความสะดุดใจและพึงพอใจ
รักมักเกิดจากชื่นชมประทับใจ
รักมักเกิดจากการเรียกร้องของใจ
รักมักเกิดจากความใกล้ชิด ความเป็นเพื่อน
รักมักเกิดจากความเข้าใจ
รักจะแน่นอนมั่นคงแค่ไหน
รักเหมือนต้นไม้ต้องการดูแลใส่ใจ
รักจะเจริญมั่นคงหากดูแลดี
รักไม่ได้คิดทำร้ายใคร
รักเป็นเพียงเครื่องมือ
คนต่างหากใช้รักทำร้ายกัน
ด้วยไม่รู้เท่าทันธรรมชาติของรัก
คือเหมือนสรรพสิ่งอื่นใด
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
มีการเปลี่ยนแปลง ตั้งแต่
เริ่มต้น ท่ามกลาง และสุดท้ายปลายทาง
เป็นธรรมดา หากเข้าใจ คงทำใจได้
และไม่เจ็บปวดเพราะรักเสียมากมายเช่นนี้
สิ่งใดมีคุณอนันต์ย่อมมีโทษมหันต์
ดังเช่นพลังงานนิวเคลียร์ปรมาณู
หากไม่รู้จักใช้ในทางสร้างสรรค์
พลังอำนาจก็ย้อนกลับมาทำร้าย
พลังรักก็เช่นกัน ......................
12 มกราคม 2552 07:23 น.
กันนาเทวี
รักมักเกิดจากความสะดุดใจและพึงพอใจ
รักมักเกิดจากชื่นชมประทับใจ
รักมักเกิดจากการเรียกร้องของใจ
รักมักเกิดจากความใกล้ชิด ความเป็นเพื่อน
รักมักเกิดจากความเข้าใจ
รักจะแน่นอนมั่นคงแค่ไหน
รักเหมือนต้นไม้ต้องการดูแลใส่ใจ
รักจะเจริญมั่นคงหากดูแลดี
รักไม่ได้คิดทำร้ายใคร
รักเป็นเพียงเครื่องมือ
คนต่างหากใช้รักทำร้ายกัน
ด้วยไม่รู้เท่าทันธรรมชาติของรัก
คือเหมือนสรรพสิ่งอื่นใด
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
มีการเปลี่ยนแปลง ตั้งแต่
เริ่มต้น ท่ามกลาง และสุดท้ายปลายทาง
เป็นธรรมดา หากเข้าใจ คงทำใจได้
และไม่เจ็บปวดเพราะรักเสียมากมายเช่นนี้
สิ่งใดมีคุณอนันต์ย่อมมีโทษมหันต์
ดังเช่นพลังงานนิวเคลียร์ปรมาณู
หากไม่รู้จักใช้ในทางสร้างสรรค์
พลังอำนาจก็ย้อนกลับมาทำร้าย
พลังรักก็เช่นกัน ......................
6 มกราคม 2552 07:44 น.
กันนาเทวี
มีเพื่อนสนิทสองคนที่กำลังเดินทางอยู่กลางทะเลทรายเมื่อเดินทางไประยะหนึ่ง ก็เกิด
การโต้เถียงกัน เพื่อนคนหนึ่งโกรธมากถึงกับตบหน้าเพื่อนอีกคนหนึ่ง เพื่อนคนที่ถูกตบหน้า ไม่ว่า
อะไรสักคำเดียว แต่กลับเขียนข้อความไว้ที่พื้นทรายว่า
"วันนี้เพื่อนรักของฉัน ตบหน้าฉัน"
พวกเขาเดินทางกันต่อไป
จนกระทั่งพบแหล่งน้ำกลางทะเลทราย พวกเขาตัดสินใจอาบน้ำที่นั่น เพื่อนคนที่ถูกตบหน้าก็เกิดจมน้ำ
โชคดีที่เพื่อนอีกคนช่วยชีวิตไว้ได้ เมื่อเขาหายตกใจจากการจมน้ำ เขาก็จารึกข้อความไว้ที่ก้อนหินไว้ว่า
"วันนี้เพื่อนรักของฉัน ช่วยชีวิตฉันไว้"
เพื่อนคนที่ช่วยชีวิตเขาและตบหน้าเขารู้สึกแปลกใจใน การกระทำของเขา จึงเอ่ยปากถามว่า...
"ตอนที่ฉันทำร้ายเธอ ทำไมเธอเขียนลงบนพื้นทราย แต่ตอนนี้ทำไมเธอสลักลงบนหิน"
เพื่อนอีกคนยิ้มและตอบว่า
"เมื่อเพื่อนทำร้ายเรา เราควรจะเขียนลงบนพื้นทราย เพื่อให้สายลมแห่งการให้อภัยพัดมา และลบมันทิ้งไป แต่เมื่อมีความประทับใจเกิดขึ้น
เราควรจะจารึกไว้ใน ศิลาแห่งความทรงจำจากใจ ศิลาแห่งความทรงจำจากใจ ซึ่งสายลมไม่อาจทำให้มันเลือนลางได้"
เรามีทั้งสิ่งที่ดีและไม่ดีเข้ามาในชีวิต
สิ่งที่ทำให้เรามีความสุขได้ คือ ให้จดจำแต่สิ่งดีๆ
และให้อภัยกับสิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้น
"เราอาจเปลี่ยนแปลงชีวิตไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะคิดให้ดีได้"
ที่มา : หนังสือปัดใจ
27 ธันวาคม 2551 10:41 น.
กันนาเทวี
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ผมทรงนักเรียน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ไหว้พระหน้าประตู
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...กระโปรงสีน้ำเงิน..เครื่องแบบที่ภูมิใจ
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...เก้าอี้ตัวที่เรานั่งประจำ
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ห้องเรียนที่แสนจะอบอุ่น
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เดินเปลี่ยนคาบไป20นาที
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ห้องน้ำที่ให้เราเถลไกล
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...คำพูดที่ว่า'นักเรียนทำความเคารพ'
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เสียงหมดคาบ'ตึ๊งตึ่งตึงตึ่ง ตึ่งตึงตึ๊งตึ่ง'
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อนที่นั่งลอกการบ้านเป็นเพื่อนเรา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยพูดคุยกับเรา เวลาเหงา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่กล่าวคำว่า'โชคดี'ก่อนกลับบ้าน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ช่วยแก้ตัวเวลามีปัญหา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ไปกินข้าวด้วยกันตอนกลางวัน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยแย่งกับข้าวเรากิน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งเฮฮากันตอนว่าง จนขึ้นเรียนสาย
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งกินข้าวโต๊ะประจำ
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยห่วงใยดูแลเราเสมอ
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยให้เมล์เพื่อนมาอีกที
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยตลก..เฮฮา..หัวเราะ..ไปกับเรา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ให้อภัยเราได้ทุกเรื่อง
แต่ ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องจากกัน..ไปตามความฝันของตนเอง
ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องห่างไกล.กันนับสิบนับร้อยกิโล
ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่มีชีวิต..อนาคต..ตามที่ทุกคนเลือก
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะเรียนจบตามที่ใจหวัง
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะทำงาน หาเงิน แบ่งเบาภาระพ่อแม่
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะมีคู่ชีวิต ครอบครัวที่สมบูรณ์
ต่อจากนี้...เพื่อน...จะคิดถึงกัน..ติดต่อกัน..ไม่ว่าจะนานแค่ไหน
ต่อจากนี้...เพื่อน...จะอยู่ในใจ..ความทรงจำ..พวกเรา..เสมอ
รักเพื่อนๆทุกคนเลยนะ
'คำว่าเพื่อนไม่มีวันตาย'
6 ธันวาคม 2551 08:21 น.
กันนาเทวี
รักพ่อต้องพอเพียง
ไม่บ่ายเบี่ยงคำพ่อสอน
จำไว้ทุกบทตอน
แล้วนึกย้อนมาใส่ใจ
ทำตามท่านทรงนำ
คุณธรรมน่าเลื่อมใส
ล้นเกล้าทรงห่วงใย
ตรัสสอนให้ไทยทุกคน
ขยันและประหยัด
ทรงชี้ชัดไม่สับสน
ไม่ต้องกลัวยากจน
หากอดทนย่อมพ้นภัย
ถึงแม้ไม่ร่ำรวย
ก็สุขด้วยความพอใจ
ชีวิตจะหาไหน
ที่ร่มเย็นเช่นเมืองไทย.
โอ้ลูกเอ๋ยรู้พอพ่อพร่ำสอน
ทุกขั้นตอนจำไว้ให้ถ้วนถี่
รวมพลังร่วมใจสามัคคี
เป็นศักดิ์ศรีพี่น้องปกป้องไทย
อย่าเห็นแก่ตัวอย่ามัวยุแยก
ให้เพื่อนเราแตกเพราะความอยากใหญ่
ได้มามากมายหากแม้ตายไป
จะเอาไปได้แค่..ดีชั่วเอง
หน้าส่วนตัว
1654
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
