25 กรกฎาคม 2557 22:59 น.
กันนาเทวี
ฝนตกพรำทำนาอีกคราครั้ง
คงสมหวังได้ข้าวพราวเม็ดสวย
จากน้ำแรงหยาดเหงื่อที่เอื้ออวย
จะได้ช่วยประทังหนี้อีกปีไป
หากฟ้าดินเป็นใจไม่กลั่นแกล้ง
ปล่อยฝนแล้งทิ้งช่วงหนักหน่วงไหม
ฝนกระหน่ำน้ำทะลักจากแดนไพร
คงสิ้นใจแน่นอนเดือดร้อนกัน
ฝากชีพไว้กับไร่สวนอันควรค่า
เพื่อพึ่งพาตนได้ใครเสกสรรค์
เลิกผูกเกี่ยวทุนใหญ่ใจยืนยัน
มาแบ่งปันพี่น้องผองเพื่อนไทย
มีความสุขกับฝนพรำค่ำวันนี้
ผืนนาที่เจิ่งน้ำกรำหว่านไถ
คงสักวันเหลืองทองผ่องอำไพ
ยิ้มละไมกับฟ้าฉ่ำยามราตรี...
25 กรกฎาคม 2557 23:05 น.
กันนาเทวี
และแล้ว....ก็ดึกค่อน
หัวใจสะท้อน...อ่อนไหว
นานแล้ว..ครั้งหนึ่ง..เคยมีใคร
สวดมนต์..ขอให้..หลับฝันดี
....................
จะไม่ไป...ยุ่งรบกวน
แค่ใจหวน..คะนึง..คิดถึงนี่
น้ำตาท่วมท้น..ทุกที
ทำไม...ช่างมี..อิทธิพลจัง
.................
ผ่านเลยแล้ว...ลืมเถิด
ใจเตลิด..ไปไกล.เกินฝั่ง
ขอใจได้โปรด...รับฟัง
อย่าไปคิดกักขัง...ใจใคร
................
ตามแต่ใจปรารถนา....
แรงกรรมซัดซ้ำมา..หวั่นไหว
ต่อนี้..ไปหน้า...จงตั้งใจ
จะไม่...ไม่ทึกทักไปรักใคร
รู้เช่นนี้จะไม่รักเลย....
จะผ่านเฉยเฉย..ไม่ลองไม่รัก
ทีผ่านเลยไป..บทบาทแสนหนัก
จักขอผ่อนพัก..หัวใจ..สักที
ณ....วันนี้ไม่มีเรา
เรื่องมันเศร้า..ยามพรากจากหนี
หมดทั้งเยื่อใย..อาลัยมี
สิ้นเสียที..คนเข้าใจ..ไม่ใช่เรา..
25 กรกฎาคม 2557 23:09 น.
กันนาเทวี
โอ้รักเอยเคยไหมสมใจบ้าง
บนเส้นทางว่างเปล่าสุดเศร้าแสน
ต้นไม้สวยดอกไม้งามท่ามดินแดน
ฟ้าเมืองแมนใสสว่างงามพร่างพราย
มีใครหนึ่งเดินเข้ามาในใจ
ห่างแสนไกลคิดถึงคะนึงหาย
เสกสรรคำพร่ำฝันพรรณราย
แต่เป้าหมายสวนทางอย่างสิ้นเชิง
หมดเวลาจบบทเพลงบรรเลงแว่ว
หายใจแผ่วหมดแรงเคยหลงเหลิง
หมดสิ้นคำใดใดอย่างไร้เชิง
ความยุ่งเหยิงป่วนใจไม่รู้ทาง
รู้รู้อยู่แต่ใจไม่ยอมรับ
ต้องมนต์กลับจำไกลผลักใจห่าง
เสียงเงียบงันราตรีนี้อำพราง
รอรุ่งสางฟ้าใสใจหม่นมัว
ภาพอดีตกรีดรอยคอยทาบทับ
เหมือนดังกับฝังรูปไว้ในห้ว
จะลบเลือนปวดใจไหวระรัว
เตือนรักตัวรักตนทนฝืนใจ
รุ่งทิวาจวบราตรีช่างยาวนัก
ศรพิษปักอับจนหนทางไฉน
เหมือนโลกใกล้แตกดับลับลาไป
หมดแรงใจคิดหวนทวนความจริง
คนคนนั้นก้าวไปจากใจแล้ว
เหลือแต่แนวปวดช้ำระกำยิ่ง
ไม่กล่าวโทษใครหนึ่งเคยพึ่งพิง
ปล่อยใจนิ่งสงบพักเก็บรักวาง...
25 กรกฎาคม 2557 23:15 น.
กันนาเทวี
กับคำถามถามมาว่าเหนื่อยไหม
หากตอบไปก็รู้พอสู้ไหว
ชีวิตคงเดินตรงดำรงไป
มิเฉไฉนอกเส้นทางสายกลางพอ
กับเส้นทางผ่านผันวันก่อนเก่า
บางคราเฉาบางคราชื่นสุขจริงหนอ
อนิจจังแปรไปไม่รีรอ
บางคราท้ออ่อนใจในชะตา
โชคชะตาบางคราก็ผันผก
เล่นตลกหลอกล่อพอทีหนา
มีขึ้นลงกงเกวียนเวียนไปมา
ชีวิตกล้าแกร่งทนบนรอยทาง
ชีวิตกล้าท้าฝันเดินฟันฝ่า
ให้รู้ว่าเจ็บจนไม่หม่นหมาง
แม้เป็นเพียงเศษหญ้าหรือเศษฟาง
คงมีบ้างคุณความดีที่ในตน
คุณความดีในตนดลสุขศรี
ให้ปลอดภัยชีวีเปี่ยมกุศล
ปราบมารร้ายที่หมายมาผจญ
ได้ฝึกฝนจิตสว่างว่างและเบา
ว่างและเบาสบายจุดหมายมุ่ง
ในแควคุ้งธาราแห่งโฉดเขลา
ที่แดดทอรุ้งทองส่องชีพเรา
เทวาเฝ้าคุ้มครองให้ร่มเย็น
25 กรกฎาคม 2557 23:16 น.
กันนาเทวี
คำทักทายกรายมาผ่านหน้าเฟซ
ต้องอับเดทเสียหน่อยเติมสีสัน
รูปเก่าเก่าเอาออกงามรายวัน
ที่สำคัญรูปปกงามจุงเบย
ฝากคำกลอนอวยพรวันเกิดเพื่อน...
ฝากติงเตือนผองเพื่อนอย่าเชือนเฉย
ฝากยินดีกับเรื่องดีดีที่ชื่นเชย
ฝากคำเอ่ยรักคิดถึงจึงออนรอ
บ้างขายของสินค้าดีก็มีมาก
สั่งซื้อฝากส่งถึงบ้านเลยเชียวหนอ
บ้างสั่งสมอุดมการณ์เฝ้าด่าทอ
แต่บ้างก็เหงานักหนาหาเพื่อนคุย
เล่นดีดีมีประโยชน์โทษก็มาก
บ้างรับปากสัญญากันชุ่ยชุ่ย
บ้างลวงหลอกบ้างบ่นบ้าข้ามาลุย
บ้างหน้ามุ่ยถูกเพื่อนบล็อคแทบช็อคเอย.