31 มีนาคม 2553 08:18 น.

วันอำลาสถาบัน

กันนาเทวี

GetAttachment12.jpgPIC_57421.jpg
ยินดีด้วยนะคะ  นักเรียน ป.6  รุ่นปีการศึกษา 2553 ยอดเยี่ยมมากค่ะ


จากต้นกล้าเพาะบ่มพรมน้ำให้
จนเติบใหญ่สู่ทางที่สร้างฝัน
ต้องถึงคราลาจากสถาบัน
เพื่อมุ่งมั่นใฝ่หาคว้าหลักชัย

ร่วมยินดีพี่น้องและผองเพื่อน
รอยยิ้มเปื้อนเต็มหน้าพาสดใส
พ่อแม่ผู้สู่ขวัญกำลังใจ
รักห่วงใยเสริมส่งคงชื่นชม

จากเด็กน้อยไร้เดียงสานำมาฝาก
แม้จะยากเพียงใดไม่ขื่นขม
รักเมตตาอาทรค่อยอบรม
จนสวยสมแต้มสีให้ดีงาม

ก้าวไปสู่โลกกว้างทางศึกษา
หาวิชาใส่ตนพ้นคนหยาม
ปัญญาดีมารยาทดีด้วยตาม
ให้ขึ้นชื่อลือนามในความดี

รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดคน
หากผจญปัญหาอย่าถอยหนี
แนวทางเดินชีวิตยังคงมี
สู้ชีวีด้วยยึดมั่นขยันนำ

วันอำลาสถาบันวันชื่นสุข
พร้อมปลอบปลุกกำลังใจให้ชื่นฉ่ำ
ให้ศิษย์รักชิดใกล้ใฝ่ทางธรรม
ก้าวหน้าล้ำเกินฝันวันอำลา...

กันนาเทวี   
๓๑  มีนาคม ๒๕๕๒

GetAttachment13.jpghttp://www.pdschool.co.cc/				
29 มีนาคม 2553 05:45 น.

ไม้ผลัดใบ

กันนาเทวี

อากาศร้อนเหลือใจใบไม้ร่วง
ลาไม่ห่วงต้นกิ่งทิ้งร่างถม
กาลเวลาหมุนไปไม่ระทม
ปล่อยอารมณ์เปลี่ยนไปดังใบงาม

เมื่อหมดค่าอาศัยใบร่วงหล่น
เราเป็นคนหมดหน้าที่มีคำถาม
ปล่อยชีวิตเดินไปตามนิยาม
อย่ามองข้ามสัจจะแล้วละเลย

เมื่อถึงคราจบสิ้นถวิลหา
มิยอมลาร่วงโรยอย่างไรเหวย
หรือเสพติดค่าตนจนคุ้นเคย
จึงกอดเกยมิห่างร้างลาไป

อนิจจังฟังแล้วโปรดยั้งคิด
นี่ชีวิตคนเราแน่ไฉน
มีเกิดแก่ป่วยเจ็บตามวันวัย
หลงอะไรเกียรติกามตามโลกา

วัฏจักรวงเวียนเปลี่ยนแปรผัน
ตามคืนวันเดือนปีมีพรรษา
สร้างวงปีกับต้นไม้ก่อนอำลา
แล้วชีวาฝากสิ่งใดให้โลกดู

ใบไม้ร่วงกรูกราวคราวร้อนแล้ง
แดดยิ่งแรงร่วงใบให้ต้นอยู่
ผลัดใบใหม่งอกงามตามฤดู
น่าชื่นชูไม้ผลัดใบใจนึกตรอง....				
28 มีนาคม 2553 19:35 น.

งามขุนเขา

กันนาเทวี

A7931.jpg
งามขุนเขาหมอกคลุมพุ่มใบเขียว 
ธารลดเลี้ยวไหลล่องฟ่องน้ำใส
อุ่นไอดินผสมกลิ่นพฤกษาไพร
หอมชื่นใจยิ่งนักรักต้องมนต์

ริมฝั่งห้วยกล้วยไม้กลิ่นขจร
หมู่ภมรเริงร่ายามหน้าฝน
แดดรำไรส่องลอดไม้เบื้องบน
กระทบต้นไม้งามอร่ามตา

บัวตองบานปลายฝนสู่ต้นหนาว
เหลืองทองราวแต้มสีที่ภูผา
หยาดน้ำค้างสะท้อนแสงส่องมา
สวยยิ่งกว่าเพชรงามยามส่องไฟ

ไผ่เสียดกอล้อลมผสมเสียง
แว่วสำเนียงซู่ซ่าธาราไหล
เป็นดนตรีแดนดอยดังก้องไกล
ฟังครั้งใดเพลินอารมณ์ชื่นสมปอง

แลลึกล้ำถ้ำในพงไพรหนา
ตระการตาหินงอกย้อยงามผุดผ่อง
ธรรมชาติจัดสรรช่างน่ามอง
แลเห็นปล่องที่ยอดเขาเงาตะวัน

งามขุนเขาเผ่าชนบนเนินสูง
ไม้ยางยูงเสียดฟ้าพาสุขสันต์
อยู่สันโดษสงบใจในไพรวัลย์
ชีวิตนั้นร่มเย็นเป็นสุขจริง.......




				
27 มีนาคม 2553 09:12 น.

ล่องเรือชมอ่าว

กันนาเทวี

PIC_56051.jpgPIC_564211.jpg 

หลบร้อนจากแดนเหนือเพื่อเที่ยวท่อง
กับพี่น้องรวมตัวทัวร์สุขสันต์
เพื่อผ่อนพักล่องเรือชมเกาะกัน
ประจวบคีรีขันธ์จุดหมายรอ

แวะชมวังมฤคทายวัน
อุทยานประวัตินั้นงามจริงหนอ
อนุรักษ์บูรณะสวยละออ
ร่มรื่นพอผ่อนพักทั้งใจกาย

ถึงทะเลภูเขาสามร้อยยอด
รถนิ่งจอดเข้าพักที่จุดหมาย
แสนสุขสมนั่งชมวิวหาดทราย
เย็นสบายลมคลื่นชื่นชีวัน

ล่องเรือชมเกาะแก่งแหล่งน้ำใส
แสนสุขใจเย็นชื่นคลื่นฝั่งฝัน
หอยนางรมปะการังเกาะติดกัน
หมู่ลิงนั้นตื่นเต้นเห็นเรือเรา

เกาะโคลัมเหลือแต่เพียงแค่ชื่อ
นั่นก็คือเลียงผาเคยอยู่เฝ้า
อีกเกาะหนึ่งตำนานเป็นเรื่องราว
เกาะนมสาวประจักษ์รักหญิงชาย

เจ้ากรุงจีนสู่ขอพ่อไว้ก่อน
แม่รับซ้อนสองขันหมากมาพร้อมหมาย
หญิงแยกร่างเป็นสองพรากตัวตาย
ผลสุดท้ายเรื่องเศร้าเฝ้าจดจำ

ร้องรำเล่นริมทะเลแสนเฮฮา
สุขจริงหนาเต้นเพลงบรรเลงค่ำ
จนดึกดื่นพักผ่อนเขียนลำนำ
ตื่นชมน้ำคลื่นเคล้าฝั่งฟังเพลินดี

กลับรถขึ้นสุพรรณแวะสามชุก
จ่ายสนุกตลาดโบราณนี่
เขารักษาตลาดไว้อย่างดี
ไม่อาจมีผู้ใดมาทำลาย

บึงฉวากบึงใหญ่ได้ชมปลา
พืชพันธุ์ไม้นานามีมากหลาย
จระเข้ตากแดดนอนเรียงราย
นิ่งเหมือนตายอ้าปากรอขออะไร

กลับถิ่นเหนือบ้านเฮาเขตเขาเขิน
หลับตาเพลินตื่นมาพาสดใส
ถึงบ้านแล้วเพื่อนเรียกตื่นทันใด
ท่องเที่ยวไทยถิ่นนี้เปรมปรีดา...


    

PIC_562511.jpgPIC_563512.jpgPIC_564111.jpgPIC_563811.jpg				
20 มีนาคม 2553 13:14 น.

อย่าดีกว่า

กันนาเทวี

อย่าดีกว่าอย่าพล่ามให้หวามไหว
อย่าใส่ใจทำหวงห่วงตัวฉัน
อย่าหว่านพรมคมคำพร่ำรักกัน
อย่าแกล้งปันเศษใจให้ดูแล

อย่าสงสารหญิงโซโถดูเศร้า
อย่ามาเอาใจนักจักเกิดแผล
อย่าลืมว่ามีคนเก่าคอยตอแย
อย่าอ่อนแอออดอ้อนวอนเข้าใจ

อย่าคิดถึงซึ้งใจอะไรนัก
อย่าทายทักดักรอพอฝันใฝ่
อย่าติดตามข่าวคราวความเป็นไป
อย่าทำให้คนจองเขาหมองตรม

อย่าทำเป็นเล่นรักแล้วผลักไส
อย่าให้ใจดีกว่าทุกข์จะถม
อย่ารักแล้วบอกลาพาระทม
อย่าแกล้งล้มพลาดท่าเพื่อลาจร

อย่าเสียดายสัมพันธ์วันก่อนเก่า
อย่าบอกเล่าลืมหลังสั่งเพิกถอน
อย่าติดค้างสิ่งใดให้อาวรณ์
อย่าเหลียวย้อนกลับมาหาอีกเลย

อย่ากังวลหนทางเดินข้างหน้า
อย่านำพาใส่ใจคนหน้าเฉย
อย่ารู้สึกถึงคนที่คุ้นเคย
ขอเพียงเอ่ยว่า "ลา" มาคำเดียว..				
ไม่มีข้อความส่งถึงกันนาเทวี