17 มกราคม 2552 15:29 น.
กันนาเทวี
แสนสุขใจเที่ยวไปในสวนขวัญ
เป็นรางวัลชีวิตจิตแจ่มใส
ผ่านเรื่องราวมากมายสบายใจ
พบกลิ่นไอธรรมชาติดาษดา
ได้ชี้ชวนชมพฤกษ์ไพรใจเริงรื่น
งามสดชื่นพืชพรรณใจหรรษา
ดอกแฉล้มแย้มบานตระการตา
หอมกรุ่นพาชิดชื่นใจในอารมณ์
มวลดอกไม้มากมีต่างสีสวย
ลมระรวยโชยกลิ่นเคล้าผสม
สะพรั่งพราวขาวนวลชวนดอมดม
น่าชื่นชมซ่านซึ้งใจคลายโศกพลัน
มะลิซ้อนผกากรองมองผาดผุด
บริสุทธิ์ไม้งามตามสีสัน
กลิ่นพุดซ้อนหอมไกลตรึงใจครัน
ดอกแก้วขวัญกรุ่นกำจายคล้ายราตรี
พวงชมพูห้อยระย้าจำปาหอม
คราดมดอมมาลัยในสวนศรี
รสสุคนธ์ดาวเรืองเหลืองยวนยี
นางแย้มมีกลิ่นยั่วให้มัวเมา
งามอุบลปนเถาจันทร์กะพ้อ
เอื้องชูช่อกลีบใบไม่อับเฉา
พุ่มจำปีสูงดีมีร่มเงา
กลิ่นอวลเคล้ากำซาบกุหลาบงาม
สายหยุดสายบ่ายค่ำจำกลิ่นกรุ่น
นวลละมุนมะลิซ้อนซ่อนคำถาม
ผึ้งภมรคลึงเคล้าเฝ้าติดตาม
บินร่อนข้ามดงดอกหยอกเย้ากัน
ชมมาลีหลากสีที่ในสวน
อยากเชิญชวนชมบ้างเช่นอย่างฉัน
เพลินดมดอมหอมพฤกษาลดาวัลย์
สวนสวรรค์ถิ่นนี้มีมนต์ตรา
กันนาเทวี
๑๗ มกราคม ๒๕๕๒
14 มกราคม 2552 05:50 น.
กันนาเทวี
ครูคนดีในดวงใจใครเล่ารู้
ศิษย์ซึ้งอยู่ภูมิใจท่านได้สอน
ให้ความรู้เมตตาทุกบทตอน
เอื้ออาทรศิษย์รักจากใจจริง
จึงระลึกพระคุณครูผู้สอนสั่ง
ท่านเปรียบดั่งเทียนทองส่องทุกสิ่ง
ให้รู้แจ้งชีวิตคิดประวิง
ศิษย์รักยิ่งครูดีที่ดวงมาลย์
รอยไม้เรียวเตือนย้ำจำได้มั่น
นึกถึงวันเริ่มเรียนหัดเขียนอ่าน
มีคุณครูดูแลแผ่เจือจาน
แถมการบ้านให้ด้วยช่วยเหลือเรา
ถึงวันนี้จึงซึ้งค่าคำสอนนะ
จึ่งมิละคิดถึงครูคนเก่า
ครูสอนให้ลูกศิษย์รู้หนักเบา
ศิษย์จึงก้าวเพราะมีครูเคี่ยวเข็ญทาง
ณ วันนี้ย้อนจิตคิดคนึง
รำลึกถึงพระคุณครูพระผู้สร้าง
จิตนบน้อมมั่นบูชามิจืดจาง
ดอกไม้วางกราบไหว้ใจชิ่นชู
คิดถึงบ้านคิดถึงโรงเรียนเก่า
ความสุขเราในวัยเด็กยังฝังอยู่
ความเมตตากรุณาของคุณครู
ลูกศิษย์รู้ครูคนดีที่ห่วงใย
เพราะมีครูผู้ให้ใฝ่ทางดี
ศิษย์ทั้งหลายจึงมีวันนี้ได้
กราบแทบเท้าคุณครูด้วยดวงใจ
ร้อยมาลัยรจนาบูชาครู
กันนาเทวี
๑๔ มกราคม ๒๕๕๒
12 มกราคม 2552 18:34 น.
กันนาเทวี
กริ้วโกรธใครใจร้อนเป็นฟอนไฟ
เหตุเพราะไปยึดมั่นจนโมโห
ตามใจตนข้องขัดอัตตาโต
พาลพาโลก่อกวนชวนด่าตี
จิตลุกลนทนไม่ไหวให้คลุ้มคลั่ง
ทำตึงตังเอะอะว่าเสียดสี
เกิดวิวาทบาดหมางพรางราวี
สามัคคีแตกแล้วแก้วร้าวรอย
เพราะมัวเมาเขลาขลาดจึงพลาดผิด
เกิดวิกฤตพิษอารมณ์เกินข่มถอย
ยิ่งมืดมนหนทางปิดจิตเลื่อนลอย
เฝ้าแต่คอยตั้งแง่แพร่เชื้อไฟ
โกรธมากมายคายพิษคิดมุ่งโทษ
หฤโหดไร้เมตตาหาเรื่องใส่
เพิ่มขัดแย้งรุนแรงระแวงไว
ร้อนรุ่มใจอาละวาดขาดปัญญา
โกรธทำไมตรองดูรู้สาเหตุ
ดับกิเลสต้นตอแห่งปัญหา
โกรธคือโง่โธ่เอ๋ยเผยวาจา
โกรธเหมือนบ้าสติขาดอาจทุกข์ทน
ดับไฟร้อนแห่งโทสะจะสุขยิ่ง
ได้เอื้ออิงเมตตาน่าฉงน
ให้อภัยพลาดพลั้งยั้งกมล
คงผ่านพ้นพิษภัยในโลกา
กันนาเทวี
๑๒ มกราคม ๒๕๕๒
9 มกราคม 2552 08:34 น.
กันนาเทวี
เหนือทิวาราตรีมิรู้จบ
คราประสบพบเธอละเมอฝัน
เกินกล่าวถ้อยร้อยคำมาจำนรรจ์
เนิ่นนานวันนั่งนับกับการคอย
ความจริงใจมอบให้ในที่รัก
ย่อมประจักษ์ในกมลคนเหงาหงอย
ใจซื่อซื่อตามติดจิตเลื่อนลอย
รักฝังรอยซึ้งใจไม่เลือนลา
งามน้ำใจคนดีที่ตระหนัก
เชิญผ่อนพักอารมณ์ชมหรรษา
งานสร้างฝันมั่นคงตรงศรัทธา
คงแกร่งกล้าสู้งานวันต่อไป
เพียรแต่คิดสรรค์สร้างทางแห่งสุข
แม้จะทุกข์มิท้อหนทางไหน
จะแน่นหนักสัมพันธ์มั่นจริงใจ
รักมอบให้คนดีมิท้อเลย
จงสุขสมชมชื่นเริงรื่นจิต
เพียงแค่ชิดเพ้อพร่ำคำเปิดเผย
ว่าแสนรักปักใจใคร่ชื่นเชย
ขอเอื้อยเอ่ยปลอบขวัญวันคู่เคียง
เหนือคุ้งน้ำขอบฟ้านภาผ่อง
ลมเย็นล่องพัดคลื่นครืนครืนเสียง
ทะเลร่ำรักย้ำแว่วสำเนียง
คำร้อยเรียงส่งถึงซึ้งมิลืม...
กันนาเทวี
๙ มกราคม ๒๕๕๒
7 มกราคม 2552 03:06 น.
กันนาเทวี
ชีวิตไม่ใช่หนทางที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ
รสชาติของชีวิต คือ....
การได้ต่อสู้ฟันฝ่าอุปสรรค
อุปสรรค คือ กำไร
บางครั้งดูเหมือนจะมืดมน ไร้ทิศทาง
แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไป.....
ทุกปัญหาที่ประสบก็คลี่คลาย
และหาทางออกจนได้.....
ดวงอาทิตย์ย่อมส่องแสง
เมื่ออรุณรุ่งเริ่มวันใหม่.....
เฉกเช่นเดียวกับชีวิต.....
เมื่อผ่านความมืดแห่งราตรีกาลแล้ว
ย่อมเจอแสงสว่างทางชีวิต
เมื่อชีวิตยังคงอยู่..........
จงกล้าหาญและอดทน
ก้าวไปช้าๆอย่างมั่นคง.........
อย่าท้อแท้ยอมแพ้อุปสรรค
สักวันหนึ่ง........
ความสำเร็จจะเป็นของเรา
อย่างภาคภูมิใจ.....
กันนาเทวี
๗ มกราคม ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
4214
