7 ธันวาคม 2550 07:08 น.
กันนาเทวี
เคยมุ่งมั่นสรรค์สร้างอย่างแน่แน่ว
กลอนทุกแนวจริงจังไม่กังขา
มีฝีมือคนหนึ่งทึ่งจริงนา
รู้สึกว่านับถือคือคนจริง
มาวันนี้ท้อแท้แก่คำคน
ที่เพ้อบ่นคาดเดาเอาทุกสิ่ง
ไม่มีใครเชื่อถือขอท้วงติง
ไม่อาจนิ่งทนอยู่ขอสู้เคียง
อ่านคอมเมนท์คาดเดาเราก็รู้
คนไม่สู้เผยคำทำส่งเสียง
หากจู่โจมอย่างนี้ใจลำเอียง
ยินสำเนียงชิงชังไม่หวังดี
คนดีแท้ทนต่อการพิสูจน์
เพียงคำพูดคนชอบป่วนไม่ควรหนี
กลับมาที่บ้านกลอนต่อวาที
เพื่อนพ้องมีพร้อมพรั่งกำลังใจ
อย่าลาลับหันหลังยังรออยู่
มาร่วมสู้สร้างงานขานคำไข
อนุรักษ์มรดกตกทอดไป
สานสืบให้ชนรุ่นหลังยังรอคอย
แท้ไม่ท้อคำนี้ที่ขอมอบ
เป็นคำตอบฤทธิ์ ศรีดวงห่วงท้อถอย
เพื่อนพี่น้องร้องขอให้ย้อนรอย
อย่าได้ปล่อยทิ้งลาไม่อาลัย
กันนาเทวี
๗ ธันวาคม ๒๕๕๐
5 ธันวาคม 2550 16:59 น.
กันนาเทวี
เหตุอันใดไยเล่าเรายังโกรธ
รู้ทุกข์โทษเร่าร้อนนอนหวั่นไหว
คนยังโกรธท่านว่าเอาแต่ใจ
รับไม่ได้คนอื่นขืนขัดคำ
คิดหวังไว้ให้เขาเหมือนเราคิด
ลองพินิจตรองดูก็น่าขำ
เขาต้องรู้สินะว่าควรทำ
ไยไม่จำอย่างนี้ที่ต้องการ
โอ้ไม่เป็นเช่นหวังพังสลาย
เขาทำลายไมตรีให้ร้าวฉาน
ต้องทนทุกข์ท้อแท้ทรมาน
ที่เคยหวานขมไปไม่เหลือเลย
ยอมรับกันเสียทีจะดีไหม
เรื่องของใจ เราเขาสุดเฉลย
แตกต่างกันมาก่อนสิ่งคุ้นเคย
ย่อมเปิดเผยออกมาไม่ว่ากัน
ต่างพื้นเพที่มาอย่ายึดถือ
เพียงใจซื่อจริงใจไม่หุนหัน
อย่าคิดเปลี่ยนเขาอื่นสารพัน
เพื่อเรานั้นถูกใจใช่เรื่องดี
เพิ่มเมตตาเข้าใจใช่ขึ้งโกรธ
อย่าเพ่งโทษใส่ความหยามศักดิ์ศรี
เราก็จิตเขาก็ใจคิดตรองซี
ล้วนน้องพี่ร่วมทุกข์สุขเวียนวน............
กันนาเทวี
๕ ธันวาคม ๒๕๕๐
4 ธันวาคม 2550 15:40 น.
กันนาเทวี
" ยามแก่เฒ่า หวังเจ้า เฝ้ารับใช้
ยามป่วยไข้ หวังเจ้า เฝ้ารักษา
เมื่อถึงยาม ต้องตาย วายชีวา
หวังลูกช่วย ปิดตา เมื่อสิ้นใจ "
.................................................................
เคยถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงเติบใหญ่
ทุ่มกายใจเพื่อลูกปลูกสร้างสรรค์
ยามแก่เฒ่าอ่อนล้าเฝ้ารอวัน
ลูกจะหันไม่ลาลับกลับมาแล
ร่างชราโรยแรงหลังโก่งงุ้ม
รอลูกอุ้มประคองตอนย่ำแย่
ป้อนข้าวน้ำเช็ดตัวไม่เปลี่ยนแปร
ชื่นใจแท้กตัญญูเจ้ารู้คุณ
ใครที่ไหนมาเฝ้าไม่เท่าลูก
เจ้าบุญปลูกของพ่อที่อบอุ่น
เป็นลูกรักน้ำใจเอื้อการุณ
นับเป็นบุญพ่อแม่แก่ชรา
เมื่อถึงยามชีพวายตายจากร่าง
ไม่อ้างว้างมีลูกเฝ้ารักษา
เมื่อสิ้นใจได้ลูกช่วยปิดตา
ปรารถนาเพียงนี้ที่เฝ้ารอ............
กันนาเทวี
๔ ธันวาคม ๒๕๕๐
3 ธันวาคม 2550 16:01 น.
กันนาเทวี
กอไม้ดัดจัดไว้ไม้มีค่า
ผ่านเวลาเลี้ยงไว้นานนักหนา
ค่อยค่อยดัดจัดแต่งตามตำรา
ให้น้ำท่าแต่น้อยค่อยบรรจง
ไม่เลี้ยงให้โตไวทรงไม่สวย
คอยดัดช่วยรูปร่างอย่างประสงค์
เป็นหมี ช้าง แบบอย่างเจตน์จำนง
ดัดรูปทรงสวยงามตามปัจจัย
ไม้อ่อนดัดง่ายคล้ายเด็กอ่อน
รู้จักสอนฝึกหัดดัดนิสัย
ไม้แก่แล้วดัดยากขึ้นตามวัย
อย่าสงสัยสอนยากลำบากใจ
ข่อย ตะโกตอดำทำไม้ดัด
นำมาจัดตกแต่งแปลงร่างใหม่
ประดับสวนดูงามหรูวิไล
เพราะดัดได้ทิศทางอย่างต้องการ
เกิดเป็นคนปรับตนตามระเบียบ
สังคมเปรียบรูปร่างอย่างพื้นฐาน
ตนฝึกหัดดัดตนรู้ประมาณ
รู้จักกาลรู้สติดำริตรอง
มาฝึกหัดดัดใจให้สมค่า
ได้เกิดมาเป็นคนที่ผุดผ่อง
ดำรงตนสมค่าสังคมมอง
เข้าทำนองไม้ดัดตัดแต่งตน.............
กันนาเทวี
1 ธันวาคม 2550 21:15 น.
กันนาเทวี
คำห่วงใยมากล้ำเกินกำหนด
ให้ไปหมดด้วยใจที่ใฝ่ฝัน
ด้วยคิดถึงตรึงใจไม่เว้นวัน
ความผูกพันห่วงหาด้วยอาลัย
ป่านฉะนี้เป็นไฉนใจหงอยเหงา
จะซึมเซาหรือเริงร่าน่าสงสัย
มีสุขสมภิรมย์หรือมีภัย
ฝากความนัยถึงกันบ้างอย่าร้างลา
จะหนาวร้อนโหยหาพาหดหู่
เพราะไร้ผู้รู้ใจไว้ปรึกษา
หนาวอารมณ์ข่มใจให้นิทรา
ห่วงนำพาทุกข์ตรมทับถมใจ
ฝากเพลงรักรำพันเพ้อฝันถึง
คิดคำนึงเพ้อพร่ำทำไฉน
จำใจจากหายห่างถิ่นแดนไกล
ยามเจ็บไข้อยากชิดใกล้ได้ดูแล
เพียงได้รักภัคดีมีสุขสันต์
คิดถึงกันจิตส่งตรงกระแส
แม้ไกลตารักมั่นในดวงแด
ขอเพียงแน่สัญญาจะมาเยือน
ไกลสุดหล้าฟ้าไกลไม่มัวหมอง
หวังเคียงครองคู่ชืดสนิทเหมือน
น้ำคู่ปลาเช่นฟ้าคู่ดาวเดือน
ยังย้ำเตือนห่วงใยเพราะไกลตา........
กันนาเทวี
๑ ตุลาคม ๒๕๕๐
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
1259
