20 พฤศจิกายน 2553 12:28 น.

เกิดใหม่ให้ดีกว่าเก่า

กันนาเทวี

m149080.jpg

โลกยุคใหม่คนรุ่นใหม่ต่างให้ค่า
ถือเงินตราว่าใหญ่ยิ่งกว่าสิ่งไหน
ต่างไขว่คว้าแย่งครองขัดข้องใจ
สร้างอำนาจยิ่งใหญ่ด้วยเงินตรา

อีกฟากฝั่งต่างมุมมองขุมทรัพย์
แบบฉบับชาวพุทธสุดหรรษา
เป็นทรัพย์แท้สุขยิ่งในชีวา
พัฒนาจิตใจพ้นภัยมาร

ความร่ำรวยเงินทองเพียงภายนอก
ทุกข์ยังพอกเกาะติดใจในสังขาร
ยังหลงใหลมืดมนอนธการ
ถูกรุกรานด้วยกิเลสเหตุทุกข์ทน


ขอเกิดใหม่ในร่างเก่าเบาภาระ
ด้วยสละสิ่งยึดติดจิตสับสน
เพิ่มพลังเข้มแกร่งแห่งใจตน
จึงสุขล้นเบิกบานสำราญใจ

ไม่มีเราไม่มีเขาล้วนสมมุติ
บริสุทธิ์ผุดผ่องมองแจ่มใส
เห็นโลกเป็นตามจริงทุกสิ่งไป
ต่างก็ไม่แน่นอนผ่อนใจปลง

จึงสามารถจัดสรรด้วยปัญญา
รู้นำพาชีวิตให้สูงส่ง
รู้จักให้รักเมตตาพามั่นคง
ได้ดำรงชีวิตใหม่ใจสุขเย็น				
11 ตุลาคม 2553 22:08 น.

เปิดทาง...ตัน

กันนาเทวี

ยามชีวิตอ่อนล้าพาจมทุกข์
ดั่งติดคุกเดินวนจนมุมหมอง
จะเหลียวหาใครเคียงเพียงประคอง
เป็นแสงส่องสว่างใจไร้คนแล

โอ้..ละหนอคนเราเมามัวนัก
เดินเสียหลักเซซังพลั้งเป็นแผล
หมดแรงใจสับสนจนอ่อนแอ
อยากจะแก้รอยมัวในหัวใจ

เพราะหลงคิดผิดเป้าเฝ้าแต่หวัง
ใจจึงพังดังฝันอันอ่อนไหว
รำลึกค่าตนด้อยน้อยเกินไป
สิ่งมอบไปใครเล่าเขาต้องการ

เหลิงหลงไยใจเอ๋ยเผยใจเถิด
แท้จริงเกิดจากเหตุกิเลสฐาน
ปรุงแต่งใจให้ท้อทรมาน
พึงเล่นงานกิเลสเจ้าพาเมามัว

ดับดีกว่ากองไฟเปิดใจกว้าง
เปิดหนทางยอมแพ้แม้สิ่งยั่ว
จะเย้ายวนเพียงใดให้นึกกลัว
สิ่งใดชั่วหลีกห่างสร้างแต่ดี

นี่แหละหนอหนทางกระจ่างแจ้ง
ธรรมแสดงให้ประจักษ์รักศักดิ์ศรี
เปิดทางตันเสียเถิดเกิดผลดี
ขอชีวีเป็นสุขอย่าทุกข์ทน

กันนาเทวี
๑๑  กันยายน  ๒๕๕๓				
10 ตุลาคม 2553 22:50 น.

สุขที่แสนเศร้า

กันนาเทวี

ฟ้ากระจ่างหว่างเวหนไยหม่นเศร้า
เปรียบใจเราระทมตรมนักหนา
เงียบและเหงาเซาซึมดื่มน้ำตา
เขามาลาจากไปใจสั่นคลอน

นึกภาพเก่าเราเคยเดินเที่ยวท่อง
อยากจำลองภาพฝันอันหลอกหลอน
ส่งมอบไปให้เธอเพื่อเว้าวอน
คืนจันทร์อ้อนหนาวเหน็บเจ็บขั้วใจ

มีบางใครแทรกกลางระหว่างนี้
หรือคนดีหมดรักเลยเฉยชาใส่
เธอคนนั้นคงสวยเลิศวิไล
เก่งกว่าใครในหล้าฟ้าส่งพร

ลิมแล้วหนอบทเพลงบรรเลงร่ำ
คืนชุ่มฉ่ำน้ำค้างพรมลมพัดอ่อน
สะท้านจิตคิดหักรักอาทร
ใจรอนรอนจะขาดสวาทวาย

เหงาเหงาเหงาเจ้าเอ๋ยมาเย้ยเยาะ
เคยฉอเลาะหยอกเย้าเขาจางหาย
รู้ว่าละเลิกคิดจิตเสียดาย
สุขสบายเถิดหนาอย่าห่วงใด

พยายามเข้าใจในความรัก
เพิ่งประจักษ์ดุจดังสายน้ำไหล
ไม่มั่นคงแปรผันทุกวันไป
ปล่อยรักให้ไหลล่องท้องธารา...				
24 กันยายน 2553 07:57 น.

วันใหม่ใจใหม่

กันนาเทวี

เห็นขอบฟ้าเรืองรองมองชีวิต
แม้วิกฤตเช่นไรสุดไหวหวั่น
เงินและงานเบื้องหน้าสารพัน
ล้วนป่วนปั่นรุมเร้ากันเข้ามา

ต้องหันหน้าสู้ไปในวันนี้
คิดแต่ดีคุณทำได้ใช่ปัญหา
แก้ไขด้วยพลังใจในสัจจา
ใช้ปัญญาตริตรองมองหนทาง

มองหนทางข้างหน้าอย่างกล้าหาญ
ใจเบิกบานรู้เตือนตนทนทุกอย่าง
ปัญหามาปัญญาแก้แน่วแน่พราง
แม้อ้างว้างยากไร้ขาดใครแล

ปัจจุบันหายใจอยู่รู้คุณค่า
ใช้ธรรมานำจิตติดกระแส
มิท้อถอยปล่อยใจให้อ่อนแอ
โลกปรวนแปรเช่นไรใจมั่นคง

ใจมุ่งมั่นฝันใฝ่ในสิ่งถูก
ไม่พันผูกสิ่งชั่วมัวลุ่มหลง
ปรับความคิดเสียใหม่ให้รู้ปลง
เข้ารกพงหนามไหน่หวนใจคืน

เริ่มวันใหม่ใจใหม่สดใสกว่า
พลิกชีวากล้าฝันพลันสดชื่น
ต้องกล้าสู้อยู่ไปใจหยัดยืน
ให้รู้ตื่นเบิกบานสำราญใจ..				
6 กันยายน 2553 05:20 น.

***อุ่นใจ***

กันนาเทวี

attachment.php?attachmentid=234382&stc=1

พิศดาวดวงล่วงลาคราใกล้สาง
อรุณลางแลเลือนเหมือนม่านฝัน
ฉากชีวีที่เวียนเปลี่ยนอีกวัน
ให้สุขสันต์ทุกชีพชนคนเดินดิน


เสียงเจื้อยแจ้วแว่วมาคราดึกค่อน
ดอกขจรหอมไกลใจถวิล
คิดถึงคนลาไกลใจโบยบิน
มิเคยสิ้นแรงรักใฝ่ภักดี


หริ่งเรไรกรีดเสียงเพียงใจพ้อ
นับวันรอคิดพะวงคงสดสี
ยิ้มสู่ใจไหวหวามตามวจี
บทเพลงที่เว้าวอนในกลอนกานท์

ฟ้าลิขิตหรือไรไยพานพ้อง
ดังพี่น้องร่วมจิตคิดประสาน
เทวดาเสกมนต์ดลบันดาล
ให้สราญรื่นรมย์สุขสมใจ

เอาความรักศรัทธาพาย่างก้าว
คอยโน้มน้าวปูทางอย่างผ่องใส
เป็นกุศลดลจิตคิดการณ์ไกล
ให้ปลอดภัยก้าวหน้าสมค่าคน

แลขอบฟ้าเรืองอรุณอุ่นใจแท้
เก็บกุญแจหัวใจไม่สับสน
แม้เหนื่อยหนักพักใจให้อดทน
พลิกฟื้นตนมุ่งหน้ากล้าก้าวเดิน..				
ไม่มีข้อความส่งถึงกันนาเทวี