5 มิถุนายน 2551 22:49 น.
กันนาเทวี
รักษารักแสนหวานซ่านใจซึ้ง
หวั่นวันหนึ่งจืดจางแก้วบางใส
เฝ้าประคองห่วงจริงยิ่งสิ่งใด
โปรดเข้าใจฉันบ้างอย่าร้างลา
ขอเก็บรักนี้ไว้ในใจเศร้า
บางครั้งเหงาหม่นหมองเหม่อมองหา
อยากให้ทักคุยเล่นเช่นเคยมา
ส่งสายตามาบ้างอย่างเพื่อนกัน
จุดอ่อนของหัวใจใครจะรู้
ทำให้ดูแข็งแรงแกร่งเฉิดฉันท์
แท้ที่จริงโศกาและจาบัลย์
สุดจะกลั้นน้ำตาความอาลัย
ทำเริงร่าสดใสไปวันวัน
แท้ใจนั้นห่วงหาอย่าสงสัย
รักมากล้นแน่นหนักในหทัย
แต่ความนัยบอกเขาเราคงตรม
ก็แค่คนไม่สำคัญฉันคนนี้
เพราะเธอมีคู่ใจใฝ่สุขสม
จึงจำต้องระวังใจเหลิงลม
ใฝ่ชื่นชมมากไปไม่เข้าที
แม้แสนรักรักษ์ไว้ในใจโศก
วิปโยคทนหมองไม่ผ่องศรี
แต่ก็ยังเกิดมาพบโชคดี
รู้จักรักแค่นี้ก็พอใจ.......
5 มิถุนายน 2551 00:54 น.
กันนาเทวี
ฝันเมื่อฝนหล่นพราวจนหนาวเหน็บ
คนไทยเก็บทิฐิต่างกลับสร้างสรรค์
หันหน้ามาหารือปรึกษากัน
ต่างผูกพันรักใคร่ใจปรองดอง
ที่ในฝันคนไทยต่างสำนึก
รับรู้สึกเลือดไทยสู้ภัยผอง
ประชาชนเข้าใจคนปกครอง
ผู้นำจ้องแก้ไขไม่รีรอ
คนไทยมีเสรีอิสระ
วัฒนธรรมดีที่เกิดก่อ
การกินอยู่เรียบง่ายรู้จักพอ
จึงสานต่อบ้านเมืองจนเฟื่องฟู
หากย้อนกลับรับวิถีที่เรียบง่าย
ไม่ปีนป่ายหวังไกลใฝ่เลิศหรู
ธรรมชาติช่วยรักษ์จักน่าดู
ทุกเผ่าผู้สามัคคีมีวินัย
ยาเสพติดหมดไปไม่เหลือซาก
คนส่วนมากถือศีลน่าเลื่อมใส
ทำการค้าบริการกันด้วยใจ
ขอกำไรพอกินอยู่รู้เก็บออม
โอ้เมืองไทยในฝันรักกันยิ่ง
ได้พึ่งพิงอาศัยใจถนอม
จริงใจแท้แน่วแน่แม้ต้องยอม
สิ่งแวดล้อมแสนดีมีสุขจัง
2 มิถุนายน 2551 23:53 น.
กันนาเทวี
ลำพูนเมืองเก่าแท้ โบราณ
มาแต่อดีตกาล แห่งนี้
ฤๅษีร่วมตำนาน ปลูกก่อ
เมืองแห่งพุทธนำชี้ แต่งสร้างแปงเมือง
เมืองเก่าแก่แต่โบราณ ในอดีตกาล
ลำพูนผ่องสองภูมี
องค์เจ้าแม่จามเทวี นามราชินี
ปกป้องคุ้มครองผองภัย
พระธาตุหริภุญชัย บุญชุ่มหทัย
งามพิสุทธิ์ผุดผ่องดี
เสกสร้างกลางไพรวิถี น้ำไหลตลอดปี
พืชพรรณสมบูรณ์พูนผล
พุทธศาสน์ร่มเย็นในกมล สุขล้ำดาลดล
ประเพณีลือเลื่องเมืองบุญ
ดอกไม้งามตามเขาขุน ผลิบานหอมกรุ่น
ชูช่องามอร่ามตา
ชมงานฝีมือทอผ้า แกะสลักบ้านทา
ล้วนนิยมชมซื้อไป
ผลไม้รสดีมีลำไย หมักเป็นเหล้าไวน์
อบเนื้อทองของฝากดี
อนุสาวรีย์เจ้าแม่จามเทวี วีรกษัตริยตรีแห่งเมืองลำพูน
1 มิถุนายน 2551 09:57 น.
กันนาเทวี
ล้มให้หมดกลไกไทยพี่น้อง
ใยเราต้องช่วยเหลือเกื้อกูลฉันท์
อยู่กันอย่างตัวใครก้อตัวมัน
เดือดร้อนกันช่างใครฉันไม่แคร์?(อย่างนั้นหรือ)
ไทยยุคใหม่ก้าวหน้าข้าเดินห้าง
ฝันที่กลางทุ่งนานั้นยิ่งแย่
ทั้งปุ๋ย ยา หนี้สินใครดูแล
คงเหลือแต่ชื่อไทยในโลกา
แสนอนาถไม่รู้ตัวกลัวลำบาก
คิดหรือหากใครยึดครองจะหรรษา
มาบัดนี้เกือบสิ้นเขาตีตรา
ทั้งร้านค้าสื่อสารและน้ำไฟ
(เป็นของเขาเราก็ซื้อแพงขึ้นเรื่อยๆ
แต่ของเรากดราคาซื้อถูกๆ)
จากโรงงานโรงเรียนและโรงหมอ
เขาซื้อต่อหากปล่อยไม่แก้ไข
แต่ละยุคทยอยขายออกไป
อ้างเปลี่ยนใหม่เสรีมีราคา
เปลี่ยนทรัพย์สินเป็นทุนหมุนเวียนคล่อง
เถอะขอร้องใครกันแน่รุกบุกป่า
ชนบ้านเราอ่อนแอแพ้ชะตา
เขาขายค้าบ้านเมืองกันเฟื่องฟู
(คนจนจะมากขึ้น โจรมากขึ้น
และคนตายข้างถนนมากขึ้น)
เปิดลูกตาเสียบ้างอย่าวางเฉย
ตามเสบยให้เขามาลบหลู่
หรือเห็นดีให้เขาขนออกประตู
ช่วยกอบกู้หน่อยซีนี่อะไร
(ขนไปเยอะละนะ ยังไม่พอ
ขอเข้ามาขนอีก)
ได้โปรดเถิดเข้าใจให้เขาสู้
โปรดจงรู้จำเป็นเห็นบ้างไหม
บรรพบุรุษเลือดอาบมาเท่าไหร่
ลูกหลานไทยยอมเสียหายขายแผ่นดิน
ใช้กลไกกลยุทธ์ยุดแย่งยื้อ
คนซื่อซื่อชอบสงบก็หวั่นไหว
ไม่ได้คิดแก่งแย่งชิงดีใคร
รักษาไทผิดหรือคือชาติเรา
หมดสมัยบ้านเมืองเรื่องของเขา
ส่วนตัวเราหลบลี้หนีหน้าหาย
ความคิดต่างสร้างสรรค์ใช่ทำลาย
อย่าให้อายฟ้าดินสิ้นเมืองไทย
(เราจะถูกต้อนให้จนมุม หมดทางเลือกหลากหลาย
ต้องทำงานในโรงงานหรือฟาร์มเขา ซื้อสินค้าในห้างเขา
ใช้บริการของเขา กินเหมือนเขา ทำเหมือนเขา
เป็นเหมือนไก่พันธ์ ทีเขาเลี้ยงไว้
กำหนดแผนการเชือดไว้แล้ว
ชีวิตคนนะ มิใช่ไก่....)
31 พฤษภาคม 2551 21:03 น.
กันนาเทวี
คนเรามักตามหาหารักแท้
หาจนแก่ไม่พบพบสักหน
คือรักจริงจากใจใจของตน
คงบันดลรักได้ได้สมใจ
หนึ่งคือหวังเขาพ้นพ้นจากทุกข์
คำปลอบปลุกรุกสู้สู้แก้ไข
แม้ผจญทุกข์ยากยากเพียงใด
อยู่เคียงใกล้รับรู้รู้ดูตาม
สองหวังให้สุขสมสมใจหมาย
ทั้งใจกายเปี่ยมเต็มเต็มล้นหลาม
รักด้วยรักยอมให้ให้ทุกยาม
สุขด้วยความรักแท้แท้แน่จริง
สามยินดีทุกเมื่อเมื่อเห็นเขา
สุขของเราชื่นชมชมชื่นยิ่ง
แม้เหนือยล้าผ่อนพักพักแอบอิง
คือทุกสิ่งเติมฝันฝันมั่นคง
สี่วางได้อดทนทนสูญเสีย
แสนละเหี่ยยังปองปองเสริมส่ง
กำลังใจมอบสู่สู่โดยตรง
จัดแจงลงแก้ไขไขบอกทาง
คือรักแท้กรุณาเมตตากัน
ยามสุขสันต์มุทิตาพาสว่าง
อุเบกขาทำใจไม่อำพราง
รักแท้อย่างพรหมาพาสุขจริง...