3 พฤศจิกายน 2551 20:32 น.
กันนาเทวี
ธรรมดาสอนไว้ในชีวิต
กรรมลิขิตเวียนว่ายตายกี่หน
รักนิรันดร์หนึ่งในใจของคน
มิอาจพ้นพานพบประสบเจอ
อาจมิหวานซึ้งใจในความรัก
อาจอกหักร้าวฉานผ่านใจเผลอ
อาจแค่เพียงแอบรักฝันละเมอ
อาจจะเก้อเพราะปัจจัยไม่อำนวย
บ้างสมใจได้ชมภิรมย์รื่น
บ้างขมขื่นฝืนใจใครจักช่วย
นี่แหละรักสุขเศร้าเฝ้างงงวย
เคยแทบม้วยชีวารักลาไกล
เอาน้ำตาปลอบใจคลายความเหงา
เพื่อบรรเทาใจหม่นทนหวั่นไหว
ยามรักร้างห่างเหินเมินหนีไป
ดั่งคนไร้ทิศทางเขาหมางเมิน
เหม่อมองปลายฟ้าไกลใจคิดถึง
เธอผู้หนึ่งในใจใช่นานเนิ่น
เพียงพบพาเจรจาก็พาเพลิน
ช่างบังเอิญนี่กะไรหนอใจเรา
ฤๅชะรอยเขานั้นผูกพันรัก
เป็นคู่ภักดิ์กันมาแต่กาลเก่า
ติดตามมาหารักแท้ดั่งเป็นเงา
ไยรักเจ้าเจาะจงตรงหว่างใจ
2 พฤศจิกายน 2551 13:11 น.
กันนาเทวี
คนไทยน้ำใจดีมีรอยยิ้ม
ดูเอิบอิ่มสวยงามตามสมัย
เป็นเศรษฐีขายที่รวยสมใจ
ซื้อรถใหม่เดินชอบปิ้งทิ้งไร่นา
คนไทยน้ำใจดีมีเงินแจก
เอามาแลกกากบาทชาติหรูหรา
กากบาทขายดีกว่าข้าวปลา
ไทยรู้ค่ามานานสำราญใจ
คนไทยน้ำใจดีมีเงินล้าน
จะปลูกบ้านแต่งสวนหย่อมงามสดใส
เปลี่ยนสินทรัพย์ปู่ย่าเป็นทุนไป
มอเตอร์ไซด์มือถือคือของดี
คนไทยน้ำใจดีมีความสุข
แสนสนุกแบ่งพวกกันละสี
ต่างกู่ก้องร้องรำทำยวนยี
หลังด่าตีฆ่าฟันพลันรื่นรมย์
คนไทยน้ำใจดีมีแต่ให้
ที่เราไซร้แบ่งปันให้สุขสม
น้ำใจดีเพื่อนบ้านเขาชื่นชม
แม้เขาข่มยิงขู่ดูเงียบงัน
คนไทยน้ำใจดีมีอภัย
แม้ว่าใครโกงกินชาติมหันต์
จะไปว่าให้เขาอย่างไรกัน
โกงน้ำมันภาษีนี่แจกทุน
คนไทยน้ำใจดีมีเมตตา
อุเบกขาแม้ว่าจะเคืองขุ่น
กตัญญูสามัคคีรู้บุญคุณ
ต้องอุดหนุนกินเมืองช่างปะไร
คนไทยน้ำใจดีมีแต่ให้
เลิศวิไลสยามงามหาไหน
ใครจะโกงจะกินจนสิ้นไทย
ยิ้มเข้าไว้ผูกสมานสานไมตรี
คนไทยน้ำใจดีมีคำหวาน
บอกชาวบ้านกลับนาอย่าหน่ายหนี
รอรับแจกเงินค่ากาขออีกที
เพื่อไทยนี้ได้พบสงบเย็น
คนไทยน้ำใจดีมีศีลธรรม
คนก่อกรรมทำใครให้ทุกข์เข็ญ
สักวันหนึ่งหวังว่าคงตายเป็น
และคงเหม็นเน่าเช่นกันอย่าหวั่นเลย
29 ตุลาคม 2551 20:09 น.
กันนาเทวี
โอ้น้ำตาอย่ายั้งหลั่งมาเถิด
จะขอเปิดก๊อกตาถ้าอยากไหล
หัวใจมันปวดร้าวลึกข้างใน
ไม่มีใครดีเท่าเจ้าน้ำตา
อุราตรมขมขื่นในคืนนี้
ดวงฤดีช้ำรักเสียนักหนา
รักที่หวังพังภินท์สิ้นมนตรา
ทุกเวลาโหยไห้ใจโยเย
ได้น้ำตาปลอบใจในยามเศร้า
ยามเมื่อเขาแปรไปใจหันเห
ทำไมคนบอกรักมักรวนเร
ยามว้าเหว่น้ำตาหรือคือเพื่อนใจ
ค่ำคืนนี้ตรมใจในความรัก
สุดจะหักห้ามน้ำตามาแต่ไหน
ดั่งทำนบพังแล้วต้องปล่อยไป
จะกั้นไว้ก็มิฟังหลั่งมาเอง
เสียงเรไรแซ่ซร้องเราร้องร่ำ
อกระกำช้ำนักรักข่มเหง
ไม่มีเหลือเยื่อใยให้ยำเกรง
คือบทเพลงรักเศร้าเหงาดวงแด
โอ้น้ำตาเพื่อนจ๋ามาแก้ไข
เป็นเพื่อนให้หายตรมระบมแผล
พิษรักร้ายทำลายใจปรวนแปร
ใช้น้ำตาดูแลแก้ช้ำใน
28 ตุลาคม 2551 12:51 น.
กันนาเทวี
ใต้ร่มไม้ใบหนาลานหน้าวัด
เด็กเด็กนัดผลัดเล่นเป็นวิถี
การละเล่นเห็นสนุกทุกที่มี
ต่างยินดีมีสุขทุกถิ่นไทย
มีการเล่นและร้องทำนองด้วย
ม้าก้านกล้วยมอญซ่อนผ้ากาฟักไข่
ได้เรียนรู้แพ้ชนะให้อภัย
มีน้ำใจสามัคคีที่ยั่งยืน
เล่นแม่งูเรียนรู้ถึงบทบาท
แม่งูพลาดโยกไปมาพาขมขื่น
แม่งูเอ๋ยย้ายยักขยักกลืน
ไม่ขัดขืนกลับเป็นใจให้เขาเอง
เขากินหัวกินหางกลางตัวหมด
แม่งูลดก้มหัวให้ใครข่มเหง
แลกดินแดนไร้ศักดิ์ชาตินักเลง
ดีแต่เก่งร่อนบินไปให้สัญญา
ถืออำนาจบาตรใหญ่เป็นหัวแถว
จักนำแนวทางใหม่จัดสรรหา
เพื่อประโยชน์มากมายใช้เงินตรา
ซื้อพาราเป็นเจ้าของครองผู้เดียว
สำคัญผิดคิดหรือว่าจะอยู่รอด
ไม่ยอมถอดหัวงูชูดูบิดเบี้ยว
ความจริงคือความจริงแท้แน่เทียว
หน้าซีดเซียวเหี่ยวแห้งหมดแรงบิน
แม่งูเอ๋ยจะกินน้ำบ่อไหน
จะเย็นใสเท่านี้ที่บ่อหิน
จะหลอกใครไหนเล่าเขายลยิน
ขายชาติกินหมดทั้งตัวกลัวโทษทัณฑ์
เพลงแม่งูร้องเล่นเป็นข้อคิด
หากคุณติดอำนาจขาดสุขสันต์
วาสนาเงินตราสารพัน
หัวหางนั้นถูกกลืนสิ้นกินทั้งตัว
ใต้ร่มไม้ใบหนาลานหน้าวัด
โพธิสัตว์สอนไว้ให้ไกลชั่ว
กอบโกยกินแผ่นดินถิ่นครอบครัว
หลงมัวเมาบาปนรกตกอเวจี....
26 ตุลาคม 2551 18:55 น.
กันนาเทวี
ฟ้าครึ้มดำมืดมนจนขวัญหาย
ฝนโปรยสายพร้อมลูกเห็บยิ่งเหน็บหนาว
วิปริตดินฟ้าถึงคราคราว
เกิดเรื่องราวโลกแปรไม่แน่นอน
ฝนสั่งฟ้าไหลหลั่งสั่งลาแท้
ลมปรวนแปรพัดหวนชวนสังหรณ์
เสียงฝนหล่นบนหลังคาพาใจคลอน
จิตอาวรณ์โหยหารักลาไกล
มองฟ้าหม่นฉ่ำชื้นคืนฝนหนาว
เก็บเรื่องราวคำถามชวนหวามไหว
นิทานเรื่องเทพเจ้าแห่งดาวไกล
พรากคู่รักจากไกลในทางจร
สองฟากฝั่งฟ้าไกลให้รอถึง
วันนั้นจึงค่อยพบร่วมเคียงหมอน
สาวทอผ้าชายเลี้ยงแกะสุดอาวรณ์
หนึ่งปีย้อนพบกันวันเวียนมา
วันที่เจ็ดเดือนเจ็ดฝันรอรัก
ฟากฟ้าหนึ่งไกลนักเฝ้ารอหา
สะพานโค้งดาวเรียงเพียงเวลา
หนึ่งทิวาจากหนึ่งปีที่รอคอย
ในตำนานขานเล่าทางช้างเผือก
หนุ่มสาวเลือกจะรอไม่ท้อถอย
ด้วยรักแท้มั่นคงไม่เลื่อนลอย
ดาวใหญ่น้อยมารวมร่วมยินดี
คิดถึงเธอคนดีที่จำพราก
เวลาจากกันไกลไปต่างที่
เวลานั้นคิดถึงกันมั่นชีวี
มองสุดปลายฟ้าที่ลิบลับไกล
แต่วันนี้ฟ้าหม่นและทนหนาว
อกหมองร้าวมองฟ้าไม่สดใส
อธิษฐานถึงเธอผู้จากไป
สัญญาใจรักแท้แน่นิรันดร์..
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
1059
