22 พฤศจิกายน 2551 11:32 น.
กันนาเทวี
มองเวิ้งฟ้ากว้างไกลใจเศร้าหมอง
คู่เคียงครองลาจากมาพรากหนี
ผิดหรือเปล่าเฝ้ารักหลงภัคดี
จึงยอมพลีชีวิตใกล้ชิดกัน
ยามหงอยเหงาท้อแท้คอยแก้ไข
ยามหม่นใจอ่อนแอรักแปรผัน
ยามเหนื่อยล้าพักพิงอิงแอบพลัน
ร่วมสานฝันกำลังใจให้แข็งแรง
จากแผ่นฟ้าขุนเขาลำเนากว้าง
เคยเยื้องย่างเคียงใจไปทุกแห่ง
โขดเขาเขินธาราขุ่นข้นแดง
เคยจัดแจงตามไปไม่เกรงกลัว
ขอฝากฟ้าลมหวนทบทวนหลัง
หรือชิงชังกันแล้วนะทูนหัว
ปล่อยให้รอผ่านไปไม่เห็นตัว
หลงเมามัวคอยเก้อเพ้อเดียวดาย
ขอเพียงบอกกันบ้างอย่าร้างเฉย
ที่ละเลยด้วยเหตุใดไยร้างหาย
ทำห่างเหินเมินหนีช่วยคลี่คลาย
ดั่งทำลายต้นรักหักโค่นลง
ฤๅคนดีมีใครคนใหม่แล้ว
ฤๅมิตรแก้วคนเก่าเขาประสงค์
จึงตัดเยื่อไม่เหลือใยใจมั่นคง
ขอเพียงส่งคำบอกมาอย่าเงียบงัน....
กันนาเทวี
๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๑
21 พฤศจิกายน 2551 08:17 น.
กันนาเทวี
แม่ศรีเอย.........
แม่ศรีเรือนเพื่อนใจมิตรในบ้าน
เหนื่อยจากงานยิ้มให้ใจสุขี
ช่วยปลอบขวัญสรรสร้างทางชีวี
เจ้าคนดีคือรักแท้แม่ศรีเรือน
จะยากดีมีจนอดทนสู้
เจ้าเคียงคู่ห่วงใยหาใดเหมือน
คือเพื่อนรักพึ่งพิงและติงเตือน
กี่ปีเดือนยังรักกันไม่หวั่นใด
จะเก็บผักหักฟืนทนกลืนกล้ำ
มีน้ำคำอ่อนหวานเลิศขานไข
น้ำใจเธอน่ารักด้วยจริงใจ
น้ำมือไซร้ปลายจวักรักมิคลาย
บ้านของเราคือสถานวิมานแก้ว
ยึดมั่นแนวรักแท้แน่ใจหมาย
เคียงคู่ฝันรักกันจนชีพวาย
สุขใจกายอุ่นรักได้พักพิง
ได้เคียงครองคู่ชิดสนิทแนบ
ได้อิงแอบเพลินใจใช่ยอดหญิง
สุขใดเท่าเจ้ารักพี่แท้จริง
นับวันยิ่งห่วงหวงยอดดวงใจ
หญิงอื่นใดในโลกาไหนมาเทียบ
จะมาเปรียบพี่รักเจ้าฤๅไฉน
อย่าหวั่นกลัวรักพี่ผันแปรไย
แสนภูมิใจแม่ศรีเรือนเพื่อนรักเอย
กันนาเทวี
๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๑
18 พฤศจิกายน 2551 20:03 น.
กันนาเทวี
สุดขอบฟ้ากว้างไกลใฝ่ใจถึง
ฟากฟ้าหนึ่งซึ้งฝันมั่นใจหมาย
อยู่แสนห่างลาร้างจางจากกาย
รักมิคลายซึ้งอยู่คู่คืนวัน
ดอกหญ้าไหวงามละออล้อลมเล่น
ยามลมเย็นพริ้วมาพาใจฝัน
ใบไม้เหลืองปลิดขั้วร่วงเร็วพลัน
ฤๅเหหันปันใจไม่หวนคืน
พยับหมอกระลอกแดดที่แผดเผา
จะบางเบาเหงาลงคงสุดฝืน
จำหักห้ามใจเราเฝ้าหยัดยืน
เขาเป็นอื่นคงช้ำระกำใจ
อยากมีปีกแข็งแรงบินแข่งนก
จะโผนผกสู่ฟ้าพราวสดใส
ตามลมเหนือเหินหาวหนีหนาวไกล
สู่อ้อมใจคนดีที่รอคอย
แม้มิอาจบินไปไกลดังฝัน
ร้อยจำนรรจ์ถักทอไม่ท้อถอย
พลังใจแห่งฝันอันเลิศลอย
เพียรเรียงถ้อยน้ำคำพร่ำวจี
ฝากเพลงกลอนจากใจไปห่มรัก
ให้ประจักษ์รักเกิดประเสริฐศรี
คำเว้าวอนอ่อนอ้อนกลอนพาที
มิตรไมตรีอุ่นไอน้ำใจงาม....
กันนาเทวี
๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๑
17 พฤศจิกายน 2551 01:21 น.
กันนาเทวี
แลทุ่งทองท้องนายามหน้าเกี่ยว
จะแลเหลียวทางไหนใจสุขแสน
งามวิไลข้าวไทยทั่วเขตแดน
ดุจเมืองแมนอันอุดมเลิศสมบูรณ์
งามแมกไม้ฟากฟ้าพาใจชื่น
ลืมขมขื่นตรากตรำความเหนื่อยสูญ
ภาคภูมิใจมองไปลานคูณพูน
ฟ้าเกื้อกูลเม็ดข้าวแก่ชาวนา
จากหยาดเหงื่อน้ำแรงที่ไหลริน
มิสูญสิ้นท้อแท้แม้หนักหนา
มิทิ้งถิ่นทำกินไปไกลตา
แม้เหนื่อยล้าเพียงไรใจอดทน
กราบพระแม่โพสพเคารพข้าว
ทุกคำคราวเคี้ยวกลืนทุกเม็ดผล
ข้าวคือคุณอุดหนุนชีพทุกคน
บันดาลดลให้พลังยังชีวี
ท่ามกลางเปลวแดดเผาเขาเก็บเกี่ยว
รวงข้าวเรียวเคียวคมชมน้องพี่
สาวชาวนาหน้าคล้ำน้ำใจดี
รักศักดิ์ศรีชาวนาฝ่าแดดลม
หอมกรุ่นกลิ่นน้ำใจไอข้าวหอม
ได้ดมดอมเริงรื่นชื่นสุขสม
โอ้กระไรใครหนอจักชอบชม
มานิยมข้าวไทยใฝ่เสรี......
กันนาเทวี
๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๑
13 พฤศจิกายน 2551 11:11 น.
กันนาเทวี
ขอดวงพระวิญญาณพระองค์แก้ว
ลาลับแล้วเสด็จห้วงสรวงสวรรค์
พระมหากรุณาอเนกอนันต์
ยังจำมั่นพระเมตตาประชาไทย
ฟ้านิราศบรรจบพบเสกสรรค์
รวิวรรณอัญมณีนิรัติศัย
สถิตทิพพิมานนิรันดร์ไป
น้ำพระทัยเมตตาข้าปวงชน
ขอเป็นข้าใต้เบื้องยุคลบาท
แห่งพระราชกรณียกิจทุกแห่งหน
สถิตมั่นในใจไทยทุกคน
ด้วยกมลเปี่ยมล้ำธรรมบูชา
ลาลับแล้วดวงแก้วพริ้งแพรวใส
เสด็จสู่แดนเทพไทไกลหนักหนา
ปวงประชาต่างสะอื้นกลืนน้ำตา
พระมาลาจากข้าไทไปนิรันดร์
น้อมอาลัยพระองค์พระทรงศรี
ต่อจากนี้ไม่มีแล้วดวงแก้วขวัญ
เคยปลดทุกข์บำรุงสุขไทยทั่วกัน
โอ้มิ่งขวัญลาลับแล้วดวงแก้วไทย
ขอพระองค์ทรงสถิตวิมานแก้ว
งามเพริศแพร้วเจิดจ้า ณ ภพใหม่
ขอพระองค์ทรงนิทราทั้งกายใจ
บรรเจิดในแดนสรวงข่วงพิมาน.........
ขอพระองค์ เสด็จสู่สวรรคาลัย
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้าผู้ใช้นามปากกา
กันนาเทวี
๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๑
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
2091
