นกกับปลา

กะเรกะร่อน

ฝนตกใต้ภูเขาสูง
ฝนฉ่ำบนพื้นที่ราบ
หิมะขาวฉ่ำอยู่ข้างบน
หิมะตกบนภูเขาหิน

พ่อบอกว่า นกน้อยไม่มีฟ้าเป็นที่คุมขัง ด้วยว่าขอบฟ้านั้นเป็นของนก
นกน้อยเป็นของฟ้า และขอบฟ้านั้นอุ้มปลายปีกไว้

ปลาน้อยไม่มีแม่น้ำเป็นคุกกักขัง แต่ปลาน้อยมีชีวิตอยู่ได้ในสายน้ำฉ่ำเย็น

วิญญาณของลูกเสรี 

เสรีเท่าที่ปีกจะว่ายไป เท่าที่ครีบจะบินไป
เฉกเช่นเดียวกับหัวใจแห่งอิสรภาพ
ก่อนที่ปลาจะเหิน ก่อนที่นกน้อยจะดำผุดดำว่ายอย่างเสรี
ต่างเจ็บปวด ต่างก้าวผิดต่างก้าวถูก
ต่างสิ้นหวัง ต่างท้อถอยและเหนื่อยหน่าย

แต่สายน้ำก็เย็นชุ่มฉ่ำ และสายลมแห่งท้องฟ้าก็หอมหวนอิสรภาพ
ในน้ำมีแสงอาทิตย์
บนฟ้ามีฟองน้ำ
ความโดดเดี่ยวคืออาภรณ์ของนักเดินทาง
และดอกไม้ยังโค้มกายทายทักทั้งในน้ำและในฟ้า

โดดเดี่ยวในความเดียวดาย
ดีกว่าว้าเหว่ในคนหมู่มาก

นกเถื่อนและปลาถ้ำต่างมีวิญญาณแห่งเสรีภาพ
ข้ามมหาสมุทร ข้ามขอบทวีป ก่อนย้อนกลับมามาตุภูมิ
บินเดี่ยว ดำเดี่ยว จึงบรรลุเห็นธรรม
นกเถื่อนบินเดี่ยว
ปลาเถื่อนว่ายเดี่ยว
ดอกไม้ป่าเบ่งบานอยู่โดดเดี่ยว

ขอบฟ้าที่เห็นไม่มีแหล่งให้พักปีก
ขอบน้ำที่เห็นไร้โขดหินให้พักครีบ
แต่หากไม่บิน หากไม่ว่าย ก็คือหยุดเดินทาง และหากหยุดเดินทางก็คือหยุดหายใจ

แต่สายน้ำยังเย็นฉ่ำ
และสายลมแห่งฟ้าก็หอมหวนอิสรภาพ
นกและปลาอยู่ใต้แสงดาว
ในคืนมืดหรือวันหม่น
ทั้งดวงตะวัน ดวงจันทร์และแสงดาวก็ยังสาดส่อง
ในท้องฟ้า และในสายน้ำ
อย่างอิสระ

นกตาย ปลาตาย
วิญญาณแห่งเสรียังหายใจอยู่
เหมือนแสงตาวันในสายน้ำ
เหมือนละอองน้ำในท้องฟ้า

"อย่าให้อิสระมาเป็นกำแพงกักกั้นเรา
อย่าจ่อมจมอยู่กับความท้อแท้"

นกน้อยจะดำผุดดำว่าย
และปลาน้อยจะสะบัดครีบใต้ฟ้ากว้าง