27 กุมภาพันธ์ 2553 20:34 น.
กอ กา
สวัสดีทุกสายที่ทายทัก
น้องประจักษ์ใจซึ้งถึงเสมอ
ออนทีไรสุขใจได้พบเจอ
หากพลั้งเผลอตอบช้าอย่าว่ากัน
จะตอบพี่ทุกคนทนเอาหน่อย
อย่าใจน้อย คอยนิด ใช่บิดผัน
ตอนนี้มีสิบสายตอบไม่ทัน
อย่าหุนหันพร่ำบ่นเลยคนดี
รับทุกสายใจเอ๋ย มิเคยหลบ
อยากแนบซบ ได้ไหมที่ไหล่พี่
อยากฟังเสียงใจรักสักนาที
เอาละซิ อีกสายทักทายมา
โอ้ว่า.... ตอบไม่ทันจึงหวั่นจิต
กลัวตอบผิด พี่ชาย สายสี่ห้า
สายแปดเก้า เฝ้าถามรำพันมา
พี่จ๋า....ตอบไม่ไหว ทำไงดี....
22 กุมภาพันธ์ 2553 14:52 น.
กอ กา
มองขอบฟ้าไกลมากจากมุมหนึ่ง
ให้คิดถึงคนดีที่ปลายฟ้า
คอยวันชื่นคืนหวานตามสัญญา
เธอจะมาร่วมเรียงเคียงข้างกาย
แม้วันนี้เราสองต้องหมองหม่น
เพราะว่าหนทางไกลแทบใจหาย
ความรู้สึกดีดี มีมากมาย
ยังคงหมาย เก็บไว้มอบให้เธอ
ขอบคุณที่นำพา รักมาให้
หอมน้ำใจ ชื่นฉ่ำ สม่ำเสมอ
แม้เราอยู่ ไกลมากยากพบเจอ
ยังพร่ำเพ้อถึงกันทุกวันคืน
ในมุมมืด ซบเซา อาจเหงาบ้าง
ลมอ้างว้าง พัดไกลกว่าใจขืน
ลมรักพาลำนำกล่อมขวัญยืน
ให้สดชื่น รื่นฤดีทุกวี่วัน
บอกปลายฟ้าด้านหนึ่งคิดถึงมาก
กระซิบฝากดวงดาวคราวไหวหวั่น
อยากข้ามฟ้า มาผูกปลูกสัมพันธ์
จุดไฟฝัน สองเรา ใต้ดาวเดือน
14 กุมภาพันธ์ 2553 19:12 น.
กอ กา
............ใจละเมอเพ้อฝันในวันนี้
ชื่นฤดี หวานซึ้งประหนึ่งว่า
มีพี่เคียง พร่ำพรอดตลอดเวลา
ทั้งสุขทุกข์ฟันฝ่า อย่างเข้าใจ
...........เรือนหอกระท่อมไม้ที่ชายป่า
สายธาราเลาะเรียงเสียงน้ำไหล
ปลูกไม้ป่าไม้ผลปนกันไป
เพียงพอให้เก็บกินได้ยินยล
............ถึงหน้านาทำนาประสายาก
แม้ลำบากเราสองไม่หมองหม่น
จะปลูกผักเลี้ยงปลาประสาจน
ผลิตผลพอเพียงเลี้ยงครอบครัว
............ยามเย็นลมพัดไกวไม้เอนอ่อน
ตะวันรอน ลับฟ้านภาสลัว
นอนหนุนตักพักกายสบายตัว
พี่นวดหัวนวดน่องน้องร้องเพลง
............คืนเดือนผ่องส่องฉายที่ปลายฟ้า
สองเราพากรีดยางหยดรดเร่ง
ก่อนฟ้าสางเสร็จสิ้นพิณบรรเลง
ต่างครื้นเครงสุขสันต์นิรันดร
...........ไฟฟืนหุงข้าวสวยด้วยหม้อน้อย
กลิ่นข้าวลอยตลบอบอวลอ่อน
ดินเหนียวห่อปลาเผาจนเร่าร้อน
เนื้อปลาช่อนละมุนหวานอาหารเรา
...........หอมเอย..................................
ลำดวนเลย ลาร่วง ในทรวงเหงา...
ม่านแก้ว - ฝันลมลมชมเพียงเงา
ก้มหน้าเศร้า - ความจริงไร้...ใครมาเยือน.....
24 มกราคม 2553 20:09 น.
กอ กา
จำลาแล้วรักเอยเคยคิดถึง
หลายวันจึงจะกลับมารับขวัญ
จากครานี้ลาไกลไปหลายวัน
น้องจะหมั่นฝันหาคราจากจร
โทรถึงน้องบ้างนะเวลาค่ำ
จงหมั่นจำรักเราเฝ้าออดอ้อน
มองดาวเดือนเกลื่อนฟ้าใจอาวรณ์
แอบสะท้อนห่วงใยยามไกลตา
ฝึกอบรมบริหารงานดับเพลิง
ฝึกชั้นเชิงสั่งการเฉพาะหน้า
เหตุฉุกเฉินพลิกฟื้นคืนชีวา
ฝึกค้นหาโต้เหตุทุกเภทภัย
อยู่ทางนี้คิดถึงน้องบ้างนะ
เสร็จธุระมาหา จะว่าไหม
วิทยาลัยป้องกันฯสาธารณภัย
ขอลาไปที่นั่น วันพรุ่งนี้
ภารกิจเหน็ดเหนื่อยน้องเมื่อยล้า
จะฟันฝ่าฝึกฝนจนถ้วนถี่
สาธารณภัยสู้ได้หากภัยมี
ร้อนแล้งกี่พิบัติก็จัดลง
แต่ว่าภัยหัวใจช่างร้ายเหลือ
หวั่นเปลวเชื้อรักสลายกลายเป็นผง
ต้องหมั่นหาสาเหตุเจตน์จำนง
คอยพะวงห่วงใยยามไกลตา
คิดถึงน้องสักนิด...นะ....คิดถึง
แนบตราตรึงสรวลเสเสน่หา
ฝากจุมพิต แผ่วเบาคราวจากลา
สื่อสัญญา จากใจ คราไกลกัน..........
20 มกราคม 2553 05:03 น.
กอ กา
เหตุต้องย้อนกลับมาอีกคราหนึ่ง
เพราะซาบซึ้งน้ำใจที่ไหลหลั่ง
จากไปแล้วมิแคล้วกลับคืนรัง
เหมือนใจยังติดบ่วงความห่วงใย
ขอขอบคุณทุกท่านที่คอมเม้นต์
ทุกความเห็นเลอค่ากว่าสิ่งไหน
มิอาจหนีลาจากหรือพรากไป
เพราะว่าใจรักหลงอยู่ตรงนี้
จึงต้องมาสารภาพกราบขอโทษ
อย่าเคืองโกรธหมางหมองเลยน้องพี่
กอ กา ทำผิดไปอภัยที
ขอจงมีเมตตามาเหมือนเดิม
อักษราเชิงกลอนอ่อนภาษา
เลียนเขามา เขียนไว้ใช่ริเริ่ม
เอาแบบอย่าง เขาว่ามาต่อเติม
นำมาเสริมเติมต่อ พอสำราญ
ในท้ายนี้ยกกรขึ้นวอนไหว้
คลายสงสัย กอ กา มาให้อ่าน
แท้จริงแล้วเป็นหญิงใช่ชายชาญ
ชื่อ ม่าน- แก้ว มโนราห์ นะคนดี...
หน้าส่วนตัว
1828
