17 ตุลาคม 2545 01:17 น.
กอล์ฟ
ค้นหาอยู่นานสิ่งที่ใจต้องการ
ทนทุกข์ทรมานสุดแสนสาหัส
ความฝันของฉันก็เริ่มปรากฎชัด
ที่อึดอัดอยู่นานค่อยเบาบางลง
ฉันคงเหน็ดเหนื่อยใจถ้าไม่มีฝัน
ชีวิตพลันแดดิ้นไร้สิ้นความหมาย
คงเฉื่อยชาและเอยเฉาจนวันตาย
ซังกะตายอยู่ทำไมในโลกา
ความฝันสูงสุดในชีวิตของนู๋
คนที่อยู่ใกล้นู๋ต้องมีความสุข
สดใสเบิกบานสำราญไร้ความทุกข์
แต่ความสุขที่ได้ไม่ใช่เพราะเงิน
ปรารถนาให้ทุกคนมีความฝัน
มีความหวังลืมความหลังเสียเถิดหนา
มีความฝันไม่แค่เพียงตอนหลับตา
i wanna take dream to everyone.
15 ตุลาคม 2545 08:16 น.
กอล์ฟ
รักนั้นคล้ายทะเลทรายกว้างใหญ่
หลงเข้าไปไม่รู้เนื้อไม่รู้ตัว
จิตใจล่องลอยลุ่มหลงเมามัว
เราก็กลัวอยู่นิดนิดเดินเข้าไป
อะนะเข้าไปแล้วไม่มีทางออก
คนข้างนอกอยากลองคนในอยากจาก
เดินไปเรื่อยเปื่อยซักพักคิดมาก
หาน้ำยากลากตัวเองเดินต่อไป
ก็มีคนเอาน้ำให้ดื่มบ้าง
แล้วก็จางจากหายไปไหนหนา
น้ำหยดเล็กไหลซึมซึมอยู่ในตา
เราไมน่าเข้ามาเลยทะเลทราย
และแล้วสิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
ดูสดชื่นเห็นไกลไกลของจริงไหม
ขยี้ตาสองทีให้แน่ใจ
อ้าวไม่ใช่นี่นาบ้าจิงเลย
อะใช่คับเมื่อกี้อะโอเอซิส
โผล่มานิดหลอกให้ดีใจฉัน
ถ้ามีจริงจะอยู่ด้วยทุกคืนวัน
ขออยู่นั้นไม่ไปไหนให้เหนื่อยใจ
เดินไปเรื่อยเกือบหมดหวังในใจฉัน
เฮ้ยนั่นมันโอเอซิสอีกแล้วหรือ
โอเอซิสก็ตอบว่าอืออืออือ
เรายืนบื้บโอเอซิสพูดได้ไง
ที่นี่นะมีน้ำดื่มเพื่อชีวิต
ร่มไม้นิดสายลมหน่อยค่อยยังชั่ว
ความสุขเริ่มก่อเกิดให้กับตัว
อยากล้อมรั้วปลุกบ้านที่นี่เลย
ไม่ไปไหนอีกแล้วในใจคิด
ฝากชีวิตไว้ที่นี่จะได้ไหม
โอเอซิสตอบว่าได้ไม่เป็นไร
สุขหัวใจสดใสทุกคืนวัน
อยู่ไปหน่อยเริ่มคิดมากนี่แหละผม
หากว่าร่มไม้หมดไปในวันไหน
หากสายน้ำแห้งเหือดในวันใด
ในใจใครขอแห้งตายที่นี่เอย