27 กันยายน 2548 10:13 น.
กอกก
. ...ทะเลรัก ทะเลใจ... .....
เกลียวคลื่นซัดโถมสาดชายหาดขาว
แนวฝั่งยาวกระจ่างตาและฟ้าใส
ปูตัวน้อยวิ่งหลบดูว่องไว
แสนสุขใจธรรมชาติสะอาดตา
แสงรวีสายลมผสมผสาน
จิตเบิกบานเป็นวันสุขหรรษา
โลกสดสวยโอบรมย์ห่มกายา
ใต้แผ่นฟ้าเริงรื่นชื่นกมล
รอยเท้าบนทรายนุ่มที่อุ้มน้ำ
ดุจเดินย่ำวิมานตระการผล
ถึงขาดคู่ไร้คนรักแม้นสักคน
ริมฝั่งชลนั้นเสมือนเพื่อนรู้ใจ
จนตะวันอัสดงลงจากฟ้า
สกุณาบินกลับรังอาศัย
คงต้องคืนเคหาแม้อาลัย
ฝากหทัยไว้ยังฝั่ง ทะเล
.....................
21 กันยายน 2548 11:23 น.
กอกก
. ลาก่อน...
พัทยาเจ้าเอยไม่เคยหลับ
แสงสลับสีสันสว่างไสว
หลากผู้คนเขะขะบานตะไท
เดินขวักไขว่ยุ่งยิ่งทั้งหญิงชาย
นั่นสาวไทยใจกล้าควงฝา-หรั่ง
แม่ร้อยชั่งใจโตดูโก้หลาย
นั่นกระเทียมเห็นแล้วใจจะวาย
สวยแทบตายนางแปลงเธอแต่งองค์
นั่งบาร์เบียร์เพลีย head เห็นเปรตฝรั่ง
ขนรุงรังน่าคิดพิศวง
เต้นยึกยักย่องแย่งเหมือนเจ้าลง
ประทับทรงขาดผ้ามาพันกาย
นั่นนิโกรโอ้โลมโฉมสมร
ปลดผ้าผ่อนเรี่ยราดอุจาดหลาย
ไม่สงสารคนผ่านมาจะตาลาย
เหมือนหมีควายกินรังผึ้งทะลึ่งทำ
มองเห็นหมาขี้เรื้อนเกลื่อนถนน
ยืนเชียร์คนคายแก้วเห็นแล้วขำ
กำลังอ๊วกดังฮากเสียงขากคำ
หมาเจ้ากรรมคอยจ้องกินของฟรี
ผู้สาวใดเดินมาหน้าตายับ
ทะเลาะกับใครมาหรือยาหยี
กางเกงยีนส์สั้นจริงหนอปิดพอดี
นาน้อยที่พ่อแม่เผื่อแผ่มา
สวมใส่เสื้อเอวลอยตัวน้อยนิด
เหมือนจะปิดคิดจะเปิดยั่วตัณหา
เธอเดินผ่านยามพบสบสายตา
เธอร้องถามดังว่า..สุขาอยู่หนใด
พัทยาชาตินี้ไม่มีหลับ
คอยต้อนรับแขกมาเข้าอาศัย
เยือนสนุกอยู่สนานสำราญใจ
ท่องเที่ยวไทยเงินใครนับ..ใครรับกรรม..
....พัทยา-ลาก่อน.....
.........................
.
15 กันยายน 2548 17:53 น.
กอกก
...เบื้องหลังภาพและคราบน้ำตา...
ยลภาพเก่าหนหลังเมื่อครั้งก่อน
ใจสะท้อนย้อนสะเทือนสะท้านไหว
คิดถึงเขาเจ้าของตัวและหัวใจ
อยู่แห่งไหนเหินห่างสิ้นทางชม
วันเวลาผ่านไปเหมือนสายน้ำ
ต้องมาช้ำชินชาจนสาสม
ตลอดตรึงตีตราตรงตกตรม
รอยระทมมิผ่านหายดั่งสายนที
ดอกลั่นทมแซมหูยังดูเห็น
เสมือนเป็นดอกรักรูปสักขี
แต่คนแซมเสียบหายนานหลายปี
เหลือรูปนี้สิ่งที่เห็นลำเค็ญใจ
รอยยิ้มที่เคยแย้มแต้มใบหน้า
มองทุกครายังปรากฏความสดใส
เบื้องหลังภาพสิ่งซ้อนที่ซ่อนนัย
คือหทัยโศกศัลย์ทุกวันคืน
ยลภาพเก่ากี่ครั้งใจยังเจ็บ
มิฝืนเก็บรันทดรักหมดชื่น
ดอกลั่นทมเห็นทุกครั้งต้องกล้ำกลืน
ยิ้มแม้นรื่นขื่นขมจมภวังค์
เคยชมชื่นรื่นฤดีเมื่อมีเขา
วันเก่าเก่าเงาอดีตยังกรีดฝัง
ยากจะเลือนร้อนรุ่มสุมประดัง
ภาพความหลังคร่ำครวญให้หวนคืน
.............................
11 กันยายน 2548 19:52 น.
กอกก
. ..ความสุข 2..
( มนตร์.. นางพราย )
เวิ้งหาดทราย สายลม ยามชมชื่น
ในค่ำคืน จันทร์กระจ่าง อยู่กลางหาว
ยิบระยับ ผิวน้ำ ที่พร่างพราว
สีทองราว หนอนน้ำว่าย กลางสายชล
คลื่นซัดสาด หาดทราย แล้วหายลับ
ทรายซึมซับ รับคลื่น ชุ่มชื่นผล
ลิ้มรสรัก ร่วมสนอง กันสองคน
สราญบน พื้นทราย แม้นอายจันทร์
กอดกระกวัด เกยก่าย แนบกายชิด
รสจุมพิต ร้อนรุ่ม หฤหรรษ์
เสียงออดอ้อน เอื้อนเอ่ย ถ้อยรำพัน
กระแสสั่น เครือแผ่ว ดังแว่วมา
ผสานเสียง คาบเกี่ยว กลบเกลียวคลื่น
สุดจะฝืน ข่มเพลิง เสน่หา
เบียดกายชิด แนบแน่น แผ่นอุรา
สบสายตา กรุ่มกริ่ม ยิ้มละไม
เนื้อแนบเนื้อ ผ่านเม็ดทราย ระคายผิว
รมย์ละลิ่ว ล่องลอย สุดคอยไหว
ความปรารถนา ซุกซ่อน แสนอ่อนใจ
สองมือไขว่ คว้าร่าง ที่ข้างกาย
ทั่วเรือนร่าง ไหววูบ รับจูบทั่ว
ร้อนทั้งตัว ทั่วร่าง มิจางหาย
ใจระส่ำ เร่าร้อน เกินผ่อนคลาย
ภวังค์หมาย ใฝ่หา กามาภิรมย์
ห้วงฟ้าครอบ กรอบกั้น บุหลันฉาย
บนผืนทราย เสกสร้าง ความสุขสม
เสียงคลื่นเห่ กล่อมขวัญ กอดกันกลม
ครางระงม แข่งเคียง เสียงทะเล
รสสัมผัส พิศวาส เมื่อมาดมั่น
ทางสวรรค์ จิตประจักษ์ มิหักเห
ร้อนรนดั่ง เพลิงสุม จึงทุ่มเท
สนองเล่ห์ เสน่หา คราประคอง
เมฆากลบ แสงจันทร์ จนพลันหาย
แล้วขยาย หลบขยับ ให้กลับส่อง
เริงลีลา สุขสันต์ ตามครรลอง
คนก็ท่อง ล่องตามเล่ห์ เจ้าเมฆา
โอบกระชับ ขยับเขยิบ กระเถิบถอย
โถมทยอย มุ่งทะยาน ความหรรษา
เนื้อแนบเนื้อ ติดตรึง ถึงเวลา
หน้าซบหน้า เหมือนโลกหยุด ถึงจุดปอง
พลิกร่างจูบ ลูบชม ผมสยาย
รักมั่นหมาย ลึกซึ้ง พึงสนอง
จูบหน้าผาก ฝากเสียง ผู้เคียงครอง
หัวใจสอง ผูกพัน นิรันดร
............................
5 กันยายน 2548 19:35 น.
กอกก
. ...หยุดโลก ฉันจะลง...
โลกแสนเศร้า เคล้าน้ำตา ตรงหน้าฉัน
อยากให้มัน หยุดหมุน เสียทีหนอ
ความเจ็บช้ำ ซ้ำซาก อยากให้พอ
ฉันจะขอ ความเห็นใจ ตรงไหนมี
เพราะในโลก โศกา ฉันอาศัย
อยู่อย่างไร้ ความสนุก และสุขี
ช่วงชีวิต ทุกข์ตรม ถมทวี
สิ่งดีดี ใฝ่รับ ยากจับจอง
มีความรัก ปักใจ แต่ไกลห่าง
สิ้นหนทาง เคียงคู่ อยู่เป็นสอง
สนามรัก ค่าหมาย ที่ชายมอง
ตัวสำรอง ไม้ประดับ สำหรับเธอ
หยุดเถิดโลก ให้ฉันลง ณ ตรงนี้
พอกันที ฉันท้อ ข้อเสนอ
น้ำใต้ศอก บอกว่า ขออย่าเจอ
กินแล้วเก้อ เจอทุกข์ล้น ขาดคนแล
หยุดโลกเถิด ฉันจะลง อย่าสงสัย
ทนไม่ไหว อยู่ตลอด มิรอดแน่
โลกของฉัน หมุนเวียน ชอบเปลี่ยนแปร
คำว่า..แท้ ในทุกอย่าง ห่างแม้..ปอง
ฉันจะไป จนรอบ สุดขอบฟ้า
สอดสายตา มองโลกใหม่ ที่ไม่หมอง
สวรรค์เอ๋ย สักประเดี๋ยว โปรดเหลียวมอง
คำขอร้อง หยุดโลกเถิด...ฉันจะลง
.............................