...รอยแผลเป็น...

กอกก

.         ...รอยแผลเป็น...


พิษบาดแผล คราวนี้ รู้ดีเจ็บ
ฉันขอเก็บ เอาไว้ ไม่รักษา
ปล่อยให้มัน เจ็บช้ำ จนชินชา
สมน้ำหน้า โง่ซะ ให้สะใจ

บาดแผลใหม่ ทิงเจอร์ราด นั้นอาจหาย
มิถึงตาย เจ็บตน ยังทนไหว
เหมือนแผลรัก มองเห็น จะเป็นไร
ปล่อยมันไว้ เตือนตน เป็นผลงาน

แม้นแผลกลาย ช่างมัน ฉันไม่สน
ขอยืนบน โลกของทุกข์ สนุกสนาน
จะปวดนิด เจ็บช้ำ ไม่รำคาญ
แม้นร้าวราน ยังหัวเราะ เพราะอัตตา

ขอศักดิ์ศรี  มีค่า เรียกว่ามนุษย์
อย่าให้หลุด จากฉัน จะสรรหา
ให้หลงเหลือ เชื่อล้น บนศรัทธา
คิดถึงค่า แม้นเพียงหวัง ก็ยังดี

เจ็บลึกลึก ฝึกฝน อดทนไว้
แผลหัวใจ เจ็บเล็กน้อย มิคอยหนี
มันอยากเจ็บ อย่าหลีก ลองอีกที
สักวันมี ความหวังใหม่ ก็ไตร่ตรอง

เจ็บไม่พอ อยากจอง ลองอีกครั้ง
ตั้งความหวัง ฉันจงมี แผลที่สอง
ไม่สะใจ รักหลายรส อยากทดลอง
ขอสนอง  ความเจ็บช้ำ  ด้วยคำ ทน


           ........................