7 พฤศจิกายน 2547 21:30 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ชีวิตกูดวงของกูมึงรู้มั้ย
กูเป็นใครใครเป็นกูอยู่ทุกหน
ใครเป็นกูใครเป็นมึงบ่ตรึงล้น
ก็ตัวคนทนทุกข์ยากลำบากกาย
6 พฤศจิกายน 2547 20:14 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ รู้เหรอมั้ย ใจฉัน นั้นมีใคร
ก็เธอไง ที่ใจ ปรารถนา
รักเธอหมด ทั้งใจ ในอุรา
ปรารถนา เธอมา เคียงแนบกาย
6 พฤศจิกายน 2547 20:09 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ถึงจะไกล แค่ไหน จะไปหา
หวนคิดถึง กานดา น่าใจหาย
รักเหลือเกิน บ่เขิน ที่บอกไป
รักสุดใจ ให้เธอ เสมอมา
๒ และจะรัก ภักดี อยู่อย่างนี้
รักคนดี ที่เธอ มีให้มา
รักสุดอก รักสุดใจ ในอุรา
รักของข้า ให้กานดา เสมอไป
6 พฤศจิกายน 2547 19:57 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ฉันนั้นเป็น เช่นนี้ เป็นคนใต้
จากแดนไกล ปักษ์ใต้ ไม่คลายฝัน
ถึงมาจาก ฝากแดน แสนกันดาร
จะฝ่าฟัน ฝันไกล ไปให้เกิน
3 พฤศจิกายน 2547 13:09 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ขุนเขาใหญ่ ใจกลาง ระหว่างไพร
เหมือนดั่งใจ ให้เห็น เป็นสง่า
ว่ารักใคร ให้หมด ทุกทิวา
ด้วยให้ค่า น่าชม ภิรมย์เอย