9 มิถุนายน 2553 13:05 น.
กวี ซีม่า
ใบสีเขียว ปกคลุม ดินชุ่มชื้น
ดอกดกดื่น ดาษดา พนาสณฑ์
เป็นดอกไม้ ธรรมดา ของสากล
ไม่เลิศล้น ยลเยี่ยม...เทียมดอกฟ้า
ถึงดอกหญ้า ยากแค้น แสนสาหัส
อัตคัด ขัดสน บนผืนหล้า
อยู่ต่ำต้อย ติดดิน สิ้นราคา
ก็งามกว่า ดอกไม้...บนปลายปืน
7 มิถุนายน 2553 18:08 น.
กวี ซีม่า
เมื่อคืนก่อน นอนฝัน มันพิลึก
ใจเต้นตึ้ก คึกคัก เป็นนักหนา
มีวัตถุ กลมขาว ลอยเข้ามา
สว่างจ้า วาวแวว แล้วหมุนวน
แท้คือดาวลูกไก่อูตัวผู้หนุ่ม
ลอยนอกกลุ่ม ดาวลูกไก่ให้ฉงน
เป็นดาวฤกษ์ เกริกภพ นภดล
โคจรบน ฟ้ากว้าง อย่างเนือยเนือย
เมื่อก่อนครั้ง ยังมี ชีวิตอยู่
ลูกไก่อู สะสมบุญ สูรเอื่อยเฉื่อย
สิ้นชีพไป เกิดเป็นดาว ดวงเปล่าเปลือย
อวดแข้งเดือย จนสาวคลั่ง กันทั้งเมือง
ต๊กใจตื่น ขึ้นมา ตีห้าครึ่ง
แทบหงายผลึ่ง เอ๊ะ ! นี่ฉัน คงฝันเฟื่อง
ใครแก้ฝัน ได้เลขงาม อร่ามเรือง
ไม่แจ้งข่าว จะเอาเรื่อง...เคือง ขอ-รับ
5 มิถุนายน 2553 20:49 น.
กวี ซีม่า
ผู้ก่อตั้ง ลัทธิ คอมมิวนิสต์
คาร์ล มาร์กซ์ คิด หลักการ สะท้านหล้า
แบบปกครอง เด็ดขาด เน้นปรัชญา
ตรงข้ามกับ ประชาธิปไตย
ชนชั้นตาม ระบอบ กรอบมาร์กซิสม์
ศักดิ์ศรี,สิทธิ์ ถูกย่ำ จมต่ำใต้
มีชีพอยู่ เยี่ยงทาส ขาดเป็นไท
หู ตา หนวก บอด ใบ้...ตายทั้งเป็น
แต่ มาร์กซิสม์ จูเนียร์ เนี่ยเนียนกว่า
น้อง คาร์ลมาร์กซ์ แปลงตำรา มาให้เห็น
ทุกทุกข้อ พร้อมชี้แจง แจ้งประเด็น
ดูเยือกเย็น แต่เลือดมาร พล่านสุดฤทธิ์
ประชาชน ตามกรอบ ระบอบนี้
ความเป็นอยู่ ล้วนมี เสรีสิทธิ์
คิดแตกต่าง ไม่เป็นไร ขอให้คิด
นำชีวิต พ้นผ่าน ทุกวันคืน
สื่อทุกสื่อ ซื่อตรง และโปร่งใส
ทำการได้ อิสรา กว่าที่อื่น
ผู้สื่อข่าว ต้องกล้า หาจุดยืน
หลบลูกปืน ตูดชี้...เสรีเกิน
ธรรมนูญ ตัวบท กฎหมายแม่
มีไว้แค่ บำบัด ความขัดเขิน
จะแก้ไข กี่หน คนก็เมิน
ใช้กฎหมาย ฉุกเฉิน....เพลินกว่าเยอะ
สังคมโลก วันนี้ มีได้เสีย
รับ มาร์กซิสม์ จูเนียร์ ใช้เสียเถอะ
ประชาธิปไตย ใช้แล้วเลอะ
เลิกไปเหอะ ของเก่า...ที่เบาราณ
ปลูกฝังเด็ก รุ่นใหม่ ให้ก้าวหน้า
ได้ศึกษา พากเพียร คิดเขียนอ่าน
เรียนรู้ซึ้ง กลเม็ด เผด็จการ
ด้วยตำรา วิชามาร....น้อง คาร์ล มาร์กซ์
4 มิถุนายน 2553 18:45 น.
กวี ซีม่า
สักวา ทุกข์ใหญ่ จากภัยแล้ง
ดินระแหง แห้งผาก ทุกภาคผืน
ร้อนดุจไฟ ไหม้รุม สุมเชื้อฟืน
ยังหยัดยืน ฝืนอยู่ สู้ทุกข์ทน
แม้ทั่วถิ่น ดินแยก แตกระแหง
เกิดภัยแล้ง พอมีทาง แก้หวังผล
แต่แล้งใจ ในช่องว่าง ระหว่างคน
รวยกับจน จะแก้ได้ เมื่อไหร่เอย
4 มิถุนายน 2553 15:00 น.
กวี ซีม่า
ควันออกหู งูเห่า ดิ้นเร่าพล่าน
ชูคอแผ่ พังพาน ประจัญหน้า
ขู่งูเห่า อีกกลุ่ม กลุ้มอุรา
และทำท่า จะบานปลาย ในบัดดล
แย่งประโยชน์ อย่าถามหา มารยาท
เพราะมันขาด จริงใจแท้ ตั้งแต่ต้น
ควรสำรวจ ลึกลงไป ในกมล
ว่าตัวตน เคยเป็น มาเช่นไร
สันดานดิบ งูเห่า เขาเห็นชาติ
พร่ำเพรียกหา มารยาท ประหลาดไหม ?
ตำนานนี้ เจ้าก็รู้ อยู่แก่ใจ
เวรกรรมไว ติดจรวด รวดเร็วจริง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวี ซีม่า
หน้าส่วนตัว
1100
