14 มิถุนายน 2553 18:55 น.
กวี ซีม่า
ถือกะลา มาก่อการ ขอทานรัก
หวั่นโดนหัก หัวใจ ให้ห่อเหี่ยว
มองวิมาน แว้บแว้บ แค่แป๊บเดียว
ก็เริ่มเสียว สะท้านทั่ว ทั้งหัวใจ
เทวดา หล่อเข้ม เต็มสวรรค์
หุ่นล่ำสัน สำอาง ร่างสูงใหญ่
จมูกโด่ง ผมทอง ผ่องอำไพ
ผิวขาวใส เลิศหรู ช่างดูดี
มองตัวเอง อนิจจา กระยาจก
ดำซ๊กม๊ก ตกกระ ประหนึ่งผี
ทั้งหนวดเครา รุงรัง ยาวค้างปี
ผมดำ-ขาว สองสี มีเท่ากัน
เพราะความรัก เรียกร้อง ก้องในอก
กระยาจก พร้อมจะ ฝ่าสวรรค์
ถึงเป็นตาย ร้ายดี แก่ชีวัน
หัวใจมั่น ปรารถนา บูชารัก
ขอที่สุด ณ จุดหมาย บนปลายฟ้า
ขอเมตตา แก่ขอทาน อย่าหาญหัก
ขอเศษเสี้ยว เทวี มีใจภักดิ์
ขอตระหนัก พิศวาส เปี่ยมศรัทธา
ถือกะลา มาก่อการ ขอทานรัก
โปรดอย่าควัก เงินทอง ของมีค่า
ที่ยาจก อยากได้ ในกะลา
คือหัวใจ นางฟ้า มาครอบครอง
13 มิถุนายน 2553 09:48 น.
กวี ซีม่า
เราพบกัน วันที่ ฟ้าสีใส
บนเว็ปไซต์ บ้านกลอน อักษรสาร
ต่างเรียงร้อย เรื่องราว มายาวนาน
สร้างผลงาน เกียรติขจร โลกออนไลน์
ผู้เคยพัก พึ่งพา ก่อนหน้านี้
ล้วนยินดี รับผู้ มาอยู่ใหม่
ร่วมพิทักษ์ ศักดิ์ศรี กวีไทย
ส่งเสริมให้ วรรณกรรม สื่อสัมพันธ์
แม้นต่างวัย ต่างจิต คิดแตกต่าง
ก็ร่วมทาง กันได้ ไม่ปิดกั้น
อิสระ เสรี แห่งชีวัน
เสมอภาค เทียมทัน กันทุกคน
บนโลกไร้ พรมแดน อันแสนสุข
ย่อมมีทุกข์ ซ่อนแฝง ทุกแห่งหน
ไม่ว่าจะ ยากดี มีหรือจน
ฤๅหลุดพ้น ก้าวผ่าน โลกมารยา
ภาพความจริง บอกอะไร ผิด-ไม่ผิด
ภาพนิมิต บิดเบือน แล้วเลือนพร่า
สำรวจสุข ที่เคยปลื้ม หลังลืมตา
จะพบว่า สิ่งใด ควร-ไม่ควร
เราพบกัน วันที่ ฟ้าสีใส
เพื่อนเว็ปไซต์ สร้างฝัน กันทั่วถ้วน
ทั้งเพื่อนใหม่ เพื่อนเก่า เราเชิญชวน
มาร่วมก๊วน สืบสาน....ตำนานกลอน
12 มิถุนายน 2553 09:17 น.
กวี ซีม่า
รูปไม่หล่อ พ่อไม่รวย แถมห่วยแตก
ไล่ขับแจก เขายังเมิน ลุกเดินหนี
เป็นยาจก ต่ำช้า ชั่วตาปี
เธอยังมี ไมตรีมอบ...ขอขอบคุณ
สวยสะคราญ ปานเทวี ศรีแดนทิพย์
หัตถ์เธอหยิบ ยื่นให้ อิ่มไออุ่น
ได้พบเธอ นางฟ้า ผู้การุญ
นับเป็นบุญ วาสนา...ยาจกแล้ว
10 มิถุนายน 2553 18:27 น.
กวี ซีม่า
งามงอน ฟ้อนรำ งามแจ่ม
งามแย้ม ยิ้มหวาม งามสม
งามถ้อย ร้อยคำ งามคม
งามบ่ม ด้วยธรรม งามจริง
งามรูป พิราม งามลักษณ์
งามพักตร์ หวานฉ่ำ งามยิ่ง
งามเนตร คมขำ งามพริ้ง
งามหญิง สยาม งามนัก
9 มิถุนายน 2553 13:05 น.
กวี ซีม่า
ใบสีเขียว ปกคลุม ดินชุ่มชื้น
ดอกดกดื่น ดาษดา พนาสณฑ์
เป็นดอกไม้ ธรรมดา ของสากล
ไม่เลิศล้น ยลเยี่ยม...เทียมดอกฟ้า
ถึงดอกหญ้า ยากแค้น แสนสาหัส
อัตคัด ขัดสน บนผืนหล้า
อยู่ต่ำต้อย ติดดิน สิ้นราคา
ก็งามกว่า ดอกไม้...บนปลายปืน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวี ซีม่า
หน้าส่วนตัว
1751
