17 กุมภาพันธ์ 2547 18:14 น.
กวี ซีม่า
บนทุกทุก เส้นทาง เราย่างก้าว
พบแต่ความ ปวดร้าว ความเปล่าเปลี่ยว
เส้นทางที่ เริ่มต้น เดินคนเดียว
ย่อมแลเหลียว เห็นแต่เงา ตามเรามา
นับรอยเท้า ก้าวย่าง บนทางฝัน
คืนและวัน ผ่านไป อย่างไร้ค่า
หากปลายทาง ถูกปิด อนิจจา
เราคงฝ่า ทางตัน อย่างฝันค้าง
14 กุมภาพันธ์ 2547 17:11 น.
กวี ซีม่า
ความรักหรือความใคร่
อยู่ที่ใจใครหยั่งเห็น
จำแนกแยกประเด็น
เป็นธรรมะหรืออธรรม
ความรักจรรโลงโลก
ดับทุกข์โศกร้อนระส่ำ
ไม่โกรธไม่ก่อกรรม
ย่อมนำสุขทุกเวลา
ความใคร่ทำลายล้าง
ทุกทุกอย่างที่ขวางหน้า
ร้อนรนทนทรมา
อุราไหม้ด้วยไฟกาม
ความรักหรือความใคร่
แฝงความนัยซ่อนนิยาม
รักคือความงดงาม
แต่ความใคร่คือเส็งเคร็ง
24 มกราคม 2547 20:47 น.
กวี ซีม่า
อย่าตื่น ตระหนก วิตกจิต
อย่าคิด สร้างเรื่อง เหลวไหล
อย่าแสร้ง เปิดโปง โยงใย
คนไทย ถ้วนหน้า ฮาเฮ
ปักษ์ใต้ ไฟผลาญ ดาลเดือด
หยดเลือด ทะลัก หักเห
กระจอก โจรถ่อย ทั้งเพ
เกเร นิดหน่อย...ล่าถอยแล้ว
หวัดนก ล่อไก่ ตายดิ้น
ฝืนกิน ลาบไก่ ใจแป้ว
ไก่ตาย บัวปิด ผิดแนว
ใครแซว ต่อว่า ด่าเปิง
อย่าตื่น ตระหนก วิตกจิต
อย่าคิด เอะอะ มะเทิ่ง
โทษสื่อ เตลิด เปิดเปิง
ตัวเอง อย่าเหลิง ก็แล้วกัน
24 มกราคม 2547 20:08 น.
กวี ซีม่า
คำพร เพ้อพร่ำ ซ้ำซาก
หลายหลาก มากเหลือ เนื้อหา
แต่งแต้ม เติมฝัน พรรณนา
นำมา อำนวย อวยชัย
จงชื่น สำราญ บ้างละ
วอนพระ ดลสุข สดใส
บนสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ ฤทธิไกร
ช่วยให้ สมหวัง รังรอง
แท้จริง ชีวี มีทุกข์
ซ่อนสุข คลุกเคล้า เศร้าหมอง
ปีเก่า ผ่านไป ใตร่ตรอง
ย้อนมอง วันวาน ผ่านมา
เคยแกร่ง เคยกร้าน กาลก่อน
กลับคลอน ชีวัง สังขาร์
โรคนั้น โรคนี้ บีฑา
เยียวยา พิษโศก โรคภัย
ทรัพย์สิน เงินทอง พร่องลด
เสื่อมยศ เสื่อมลาภ เหลวไหล
ปีเก่า เคยเป็น เช่นไร
ปีใหม่ ย่อมเป็น เช่นนั้น
คำพร เพ้อพร่ำ ซ้ำซาก
หลายหลาก เป็นเพียง ภาพฝัน
ปีเก่า หากใจ ไร้ธรรม์
สุขสันต์ ปีใหม่...ไป่มี
4 มกราคม 2547 15:49 น.
กวี ซีม่า
มองดาวอยู่คนเดียว
แสนเปล่าเปลี่ยวเสียวอุรา
พริบพร่างกระจ่างตา
ประดับฟ้ายามราตรี
ราตรีมีดาวเกลื่อน
ฉันมีเพื่อนเหมือนไม่มี
หนาวเอยหนาวฤดี
ในคืนที่ฟ้ามีดาว
ดาวเอ๋ยดาวเคราะห์น้อย
คงล่องลอยด้วยความหนาว
ดาวฤกษ์เบิกฟ้าพราว
สุกสกาวจริงจริงเนาะ
เต็มบ่ามาสามดาว
แถมสามหาวอร่อยเหาะ
ดาวเอ๋ยฉันมีเคราะห์
เพราะใบสั่งคนมีดาว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวี ซีม่า
หน้าส่วนตัว
1045
