11 กุมภาพันธ์ 2548 20:39 น.
กวีใหม่ไฟแรง
คิดมากไป ทำจิตใจ ให้หมองหม่น
ต้องอดทน ต่อสู้ ไม่หวั่นไหว
เห็นเพื่อนเหนื่อย เราทุกข์กาย และทุกข์ใจ
มีอะไร ก็ปรึกษา ได้ทันที
11 กุมภาพันธ์ 2548 20:34 น.
กวีใหม่ไฟแรง
อยากมีเพื่อนไว้คุยถามยามโศกเศร้า อยากให้เค้า อยู่ข้างเรา เมื่อเราเหงา
อยากให้เพื่อน เคียงคู่ อยู่กับเรา เหตุใดเล่า เราทิ้งไป ได้ลงคอ
เราอยากพูด กับเพื่อนนะ ว่าขอโทษ เธอได้โปรด ยกโทษให้ ได้ไหมหนอ
นั่งรำพัน ทำให้ฉัน น้ำตาคลอ ฉันจะรอ เธอกลับมา จนวันตาย
10 กุมภาพันธ์ 2548 20:05 น.
กวีใหม่ไฟแรง
รักคือความ จริงใจ ที่ให้กัน รักคือความ ผูกพัน กันเสมอ
รักคือความ เข้าใจ ที่ให้เธอ รักคือการ ได้เจอ เธอผู้เดียว
หน้าส่วนตัว
570
