ฝนเดือนสิบ

กวีบ้านไร่

เสียงฝนที่สาดกระเซ็น เย็นไปทั่วร่างผ่านเข้าไปยังแก่นของกระดูกประหนึ่งดังนอนอยูท่ามกลางฝอยน้ำแข็งนั้น มันก็ธรรมดาที่เป็นฝนเดือนเก้า เขาเล่าบอกมาว่ามันเป็นฝนผสมลมหนาว  หนาวมากวจนเจ็บเล็บ เลยทีเดียว ท่ามกลางฝนที่ตกลงมาเป็นฝอยๆ ไม่ขาดสายแต่ท้องฟ้ายังคงเล่นบทเงียบปราศจากแสงจากสายฟ้าและเสียงร้องของรามศูรย์ มีเพียงแสงสลัวที่สะท้อนผ่านเมฆดำลอดเข้ามาส่องบอกเวลาว่าเป็นกลางวันเท่านั้น
	 เสียงจอบกระทบกับดิน เพื่อปูนคันนาที่กำลังจะขาดเพราะสานฝนที่เซาะ ทามกลางข้าวที่เขียว บ้างก็เล่นน้ำฝน  บ้างก็โพล่ออกเกษร แต่ที่จะขาดไม่ได้คือเสียงเขียด ที่ร้องระงมท่ามกลางความสะงัดเงียบ ของทุกนา 
	ตาเอี้ยง  ยังไม่ขึ้นจากท้องนาอีกหรือ นี่มันก็เกือบจะบ่ายสามโมงแล้วนะ  เสียงหญิงวัยกลางคนท่าทางสนิทสนมกับกับตาเอี้ยง ร้องทักจากถนนซึ่งไม่ห่างจากที่ที่ตาเอี้ยงยืนเท่าไร
	แม่เพ็ญ เองรึ  ก็กำลังจะกลับเหมือนกัน แต่ก็จะปูนดินใส่คันนาคันนี้ก่อน ดูเหมือนฝนจะเซาะมัน  จนจะขาดแล้ว    แล้วนาแม่เพ็ญหล่ะ  ชายวัยกลางคนชื่อเอี้ยง ร้องถามยายเพ็ญ 
	ลูกชายมันดูอยู่  เห็นบอกว่าจะนอนค้างที่กระท่อมกลางนากับเมียมันนะ มันบอกว่าไม่ไว้วางใจ ฝนที่ตกหนักสองสามวันที่ผ่านมานี้ มีน้ำเพิ่มขึ้นมาก  ยายเพ็ญตอบ
	อื่ม ก็ดีนะ หากข้ายังหนุ่มยังแน่นอยู่ก็ว่าจะนอนที่กระท่อมเหมือนกัน  แต่ยายเมืองนะซิ ไม่ค่อยแข็งแรง ก็เลยต้องไปดูแลหน่อย  ตาเอียงสนทนาด้วย
	ลูกชายสองคนของแก ไม่มาบ้างรึ ยายเพ็ญถาม
	................ไม่หลอกแม่เพ็ญ ข้าก็คิดน้อยใจเหมือนกัน ส่งเรียนจบวิศวคนหนึ่ง ส่งจบครูคนหนึ่ง ก็เหมือนจ้างเขาหนีจากเรานั้นแหละ  ตาเอี้ยงนิ่งพักหนึ่งแล้วจึงพูดตอบ
*****************************************************************************************
	คุณทิวาค่ะ  บริษัทเราได้งานก่อสร้างที่มาบตาพุดอีกที่หนึ่งนะค่ะ และวันนี้เจ้านายจากสิงคโปร์ บอกให้คุณทิวาเข้าประชุม ตกลงเรื่องสัญญาด้วยค่ะ คุณทิวา จะให้ดิฉันตอบตกลงเลยไหมค่ะ  เสียงสาวสวผิวขาว ชื่อสุมาลี ซึ่งเป็นเลยขาของทิวา เข้ามาแจ้งกำหนดการให้ทิวารับทราบ
	ครับได้ครับ สุมาลี  แล้วมีใครเข้าบ้างหล่ะ ........   ทิวา ผู้จัดการหนุ่ม หน้าตาดี ตอบเลขาสาวของเขา
	มีคุณประพันธ์  คุณทรงเกียรติ  มิสเตอร์เจมส์ ปาร์ค   มิสเตอร์ อารอน แพน  และ ท่านประธานหลุย ค่ะ  เลขาตอบ
	วันนี้วันที่เท่าไหร่นะ     ทิวาถามเลขา หลังจากเซ็นต์ชื่อเสร็จแล้ว  แต่ไม่มั่นใจในวันที่
	วันที่ 7 เดือน กันยายน ค่ะ    เลขาตอบ  พร้อมจับเอกสารที่ทิวาเซ็นต์แล้ว ออกไปด้วย
	แต่ ณ ห้องทำงานที่ใหญ่โต  สวยงาม ยังเหลือแค่ ความเงียบ ของทิวา  ที่กำลังคิดอะไรบางอย่าง อยู่ในใจ สลับกับการถอนลมหายใจ พร้อมรำพึงรำพันว่า วันเกิดคุณพ่อนี่ โทรไปหาท่านก่อนดีกว่า  และเขาก็หยิบมือถือกดหมายเลขแต่ไม่ทันได้กดโทรออก เสียงโทรศัพท์ บนโต๊ะทำงานของเขาก็ดังขึ้น ทำให้เขาเก็บมือถือแล้ว รับโทรศัพท์ทันที
	สวัสดีครับ ทิวารับสายครับ 
	คุณทิวา  ผมประพันธ์นะ  ผมอยากให้คุณเตรียม ข้อมูล การออกแบบ และการควบคุมโครงการก่อสร้างหน่อย และเข้าประชุมกับผมวันนี้ ห้าโมงเย็น 
	แล้วรายละเอียดทั้งหมด  และขอบเขตการดำเนินงานท่านได้รับแล้วใช่ไหมครัย  ทิวาสนทนากับ กรรมการผู้จัดการที่ชื่อประพันธ์ พร้อมทบทวนความพร้อมด้านเอกสาร
********************************************************************************************
	ตาเอี้ยง แกนี่บ้าการเมืองจริง ฉันหล่ะไม่เข้าใจแกจริงๆ การเมืองนี่ก็บ้ากระไร ไหนเสื้อแดง ไหนเสื้อเหลือง  นี่มีสีน้ำเงินอีก ข้านี่ไม่กล้าใส่เสื้อสีพื้นแล้วนะโว้ย  ยายวัยรุนราวคราวเดียวกับตาเอี้ยงพูดคุยด้วย
	ข้าก็ดูไปอย่างงั้นแหละแม่มึง   มันก็อย่างว่านั้นหล่ะหลายคนหลายความคิด  ว่าแต่เอ็งเฮอะ กินยาลดความดันหรือยัง  ตาเอี้ยงถามภรรยาด้วยความเป็นห่วง
	ข้ากินแล้ว   พ่อมึงวันนี้ วันเกิดเอ็งซินะ ข้าไปขอของขลังจากหลวงพ่อมาให้เอ็ง  ขอคุณพระคุณเจ้าคุ้มครองนะ  ภรรยาพูดขึ้นพร้อม ผูกข้อมือให้สามี
	ข้าขอบใจมาก นะ ที่เอ็งยังจำวันนี้ได้  ตาเอี้ยงพูดขึ้นพร้อมความซึ้งใจ
	ยังไม่ทันไรเสียงเพลงโทรศัพท์ ก็ดังขึ้น  ยายเมืองต้องลุกขึ้นไปรับทันที  
	ห้า.....โหล ยายเมืองพูด
	ไม่ถึงห้าโหลหลอกแม่ แค่โหลเดียว  แม่สบายดีไหม  เสียงลูกชายโทรมา
	นนท์ เหรอลูก เป็นไงไปสอนนักเรียน 
	ก็ดีครับแม่  ว่าแต่พ่อหล่ะ
	ตาเอี้ยงก็สบายดี  กำลังดูข่าวอยู่
	ขอคุยกับพ่อหน่อย
	ตาเอี้ยงมารับโทรศัพท์  ไอ้นนท์  และตาเอี้ยงก็รับโทรศัพท์
	สุขสรรวันเกิดครับพ่อ  ขอให้พ่อแข็งแรงนะครับ
	ขอบใจมากนนท์  แล้วเจ้าปังปอนด์ หล่ะ เป็นไงบ้าง
สองพ่อลูกคุยกันอย่างสนุกสนาน เห็นได้ชัดว่าขับไล่ความเหงาออกไปจากชายวัยกลางคนได้ทันที 
**********************************************************โปรดติดตามตอนต่อไป